5 μεταχειρισμένα Roadsters που εντυπωσιάζουν ακόμη και σήμερα
5 μεταχειρισμένα Roadsters που εντυπωσιάζουν ακόμη και σήμερα
Μεταχειρισμένα Αυτοκίνητα υπάρχουν άπειρα στην ελληνική αγορά. Λίγα όμως είναι εκείνα που μιλάνε στην καρδιά, μαγνητίζουν το βλέμμα, προσφέρουν μοναδικές συγκινήσεις. Ακόμη πιο λίγα είναι τα roadster, τα σπορ διθέσια μοντέλα με την ανοιγόμενη οροφή που εξαφανίστηκαν ουσιαστικά από τους ελληνικούς δρόμους στην αρχή της κρίσης. Σαν τα πέντε Roadsters που παρουσιάζουμε παρακάτω και εντυπωσιάζουν ακόμη και σήμερα!
Το Honda S2000 για παράδειγμα. Ήταν το δώρο της Honda στον εαυτό της για να γιορτάσει τα 80 χρόνια της. Παρουσιάστηκε το 1999 και έζησε μέχρι το 2009 χωρίς δυστυχώς να αντικατασταθεί. Ήταν μεγάλη επιτυχία και οι μετατροπές που υπέστη ήταν αμέτρητες, αλλά ποτέ δεν έγινε ένα φιλικό αυτοκίνητο στην ελληνική άσφαλτο. Ήταν απολαυστικό για τον γνώστη έως και οριακά επικίνδυνο για τον άπειρο. Γι’ αυτό και σήμερα πολύ δύσκολα θα βρείτε κάποιο που δεν έχει κάποιο ατύχημα στο βιογραφικό του. Ο 2λιτρος ατμοσφαιρικός τετρακύλινδρος κινητήρας των 240 ίππων ήταν το λιγότερο εκρηκτικός, το τιμόνι ξυράφι και το κιβώτιο θεϊκό. Καλύτερη επιλογή ένα από τα πρόσφατα μοντέλα με σύστημα ελέγχου της ευστάθειας (VSA).
Το Mazda MX-5 είναι ίσως το κλασικότερο σύγχρονο roadster και συνεχίζει να διαπρέπει ακόμη και στις μέρες μας. Ειδικά η τρίτη γενιά που παρουσιάστηκε το 2005 όμως ήταν ένα τεράστιο άλμα για το roadster της Mazda. Οι διαστάσεις του μεγάλωσαν σημαντικά, ενώ αυξήθηκε και το βάρος του. Κάτω από το εμπρός καπό βρίσκονταν πλέον δύο νέοι κινητήρες, 1.800 και 2.000 cc, με απόδοση 124 και 160 ίππων, αντίστοιχα. Την ίδια ώρα, στον τομέα της ανάρτησης ακολουθήθηκε η φιλοσοφία του RX-8 με γόνατα ΜακΦέρσον μπροστά και πολλαπλών συνδέσμων πίσω. Στο εσωτερικό, οι αλλαγές ήταν ακόμα πιο ευδιάκριτες, την ώρα που αυξημένος ήταν και ο διαθέσιμος χώρος για τους επιβάτες. Μάλιστα, στην 3η γενιά για πρώτη φορά το MX-5 εφοδιάστηκε με σκληρή οροφή ηλεκτρικά αναδιπλούμενη!
Οι Γερμανοί έχουν επίσης να επιδείξουν μερικά εντυπωσιακά roadster. Όπως η BMW Z4 του 2003 που διαδέχτηκε τη Ζ3, την οποία ακολουθούσε ως σιλουέτα με μεγάλο καπό και κοντό πίσω μέρος. Το μινιμαλιστικό εσωτερικό ήταν πολύ καλύτερο αισθητικά, ενώ το ίδιο ίσχυε και για την οδική συμπεριφορά συγκριτικά με την Z3. Έζησε μέχρι το 2008, αλλά ακόμα και σήμερα παραμένει αισθητικά επίκαιρο. Οι επιλογές σε κινητήρες πολλές: ξεκινούν από τα 2 λίτρα και περνώντας από τα 2,2 στα 2,5 φτάνουν μέχρι και τα 3,0 λίτρα, σε ιπποδυνάμεις από 150 μέχρι 265 ίππους. Οι εκδόσεις «Μ» των 343 ίππων είναι σπάνιες. Στην οδήγηση, κάθεσαι χαμηλά και οι εξακύλινδροι εν σειρά κινητήρες είναι ότι καλύτερο έχει παρουσιάσει ποτέ η BMW σε ροπή, δύναμη και χαρακτήρα.
Επίσης γνωστό αλλά σπάνιο είναι το Toyota MR2, που στην τρίτη του γενιά άλλαξε από κουπέ σε ρόουντστερ. Ήταν αποκλειστικά ανοιχτό και με 1.800άρη VVTi 138 ίππων δεν ήταν ότι πιο γρήγορο στην κατηγορία. Ήταν όμως μια ευχάριστη έκπληξη από την Toyota. Διέθετε ένα καλό πλαίσιο, ανόθευτο σπορ χαρακτήρα και ένα συμπαθητικό μοτέρ τοποθετημένο πίσω από τους δύο επιβάτες. Συμπαθητική ήταν και η εμφάνισή του και μόνο εσωτερικά υστερούσε, κυρίως σε χώρους και λιγότερο σε υλικά. Επίσης, στις αστοχίες να συμπληρώσουμε και το ημιαυτόματο κιβώτιο που παρουσιάστηκε το 2002. Καλό θα ήταν να το αποφύγετε. Το αυτοκίνητο, αν και χωρίς έννοια πρακτικότητας είναι ευκολοδήγητο σε νορμάλ ταχύτητες και μπορεί εύκολα να αποτελέσει το καθημερινό σας μεταφορικό μέσο, αν δεν έχετε οικογένεια. Στην πίεση, χρειάζεται μυαλό και σύνεση καθότι οι αντιδράσεις γίνονται απότομες.
Το Opel GT είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Πολύ δύσκολα θα πιστέψει κανείς ότι το αυτοκίνητο αυτό παρουσιάστηκε από την συντηρητική Opel και ότι αντικατέστησε ένα ακόμα πιο εντυπωσιακό roadster, το Speedster που ήταν βασισμένο κατευθείαν πάνω στην Lotus Elise! Όπως και με το GT του 1968, η Opel αναζήτησε μια άλλη εικόνα. Βασιζόταν στα αμερικανικά Pontiac Solstice και Saturn Sky και ζύγιζε ούτε λίγο ούτε πολύ 1.325 κιλά, λόγω βέβαια της συμβατικής του κατασκευής. Παρουσιάστηκε με ένα κινητήρα, ο οποίος όμως άξιζε πολλά, στα δύο λίτρα με τούρμπο και 265 ίππους! Με τον κινητήρα εμπρός και την κίνηση πίσω, το GT ήταν ένα σπορ διθέσιο όπως πρέπει είναι κάθε αυτοκίνητο που σέβεται τον εαυτό του σε αυτή τη κατηγορία. Εκρηκτικό σε επιδόσεις, να «γυρίζει» όταν πρέπει, να μην έχει χώρους για αποσκευές και να καίει καύσιμο με τον τόνο. Τελικά, δεν υπήρξε συνέχεια από την Opel και το αυτοκίνητο έμεινε στη ζωή μόνο για τρία χρόνια, μέχρι το 2009.