Τρία ποιήματα του ποιητή Παναγιώτη Τζαννετάτου.

Το τελευταίο ψέμα.

Είπες με ένα φιλί πως θα με αγαπάς.
Μια ολόκληρη ζωή θα με αγαπάς.

Είπες θα ήμαστε μαζί για πάντα.
Πέρασαν χρόνια από τότε.
Από την ζωή μου σ’ έχασα,

Ξέχασα.
Ξέχασα το χρώμα των ματιών σου.
Ξέχασα την γεύση των χειλιών σου,
το άρωμα σου ξέχασα,
μα θυμάμαι ακόμα το τελευταίο ψέμα σου,
αυτό το για πάντα,
που κρύβει μέσα του,
χρόνο προσωρινής ελπίδας.

.................................................................

Το σημάδι του έρωτα.

Τα σώματα που αγαπήθηκαν
έγιναν δέντρα
για να χαράζει επάνω τους
τα αρχικά του ο έρωτας.
............................................................

Τιμής ένεκεν

Όλα εκείνα
τα χρόνια που πέρασαν
άφησαν πίσω τους
τιμής ένεκεν
την μνημη
άφησαν πισω τους
όλες εκείνες τις στιγμές
που θύμιζαν κάτι απο ζωή.

Τώρα μεγάλωσα πολύ
για να πώ πως ξέχασα.

Τώρα μεγάλωσα πολύ
για να μετρήσω πόσα
ευάλωτα θέλω μου
εκτελέστηκαν ηρωικά
στα σκοπευτήρια του πρέπει.

Τώρα μεγάλωσα πολύ για να ζω
με την μνήμη στο ίδιο σπίτι.