Συνέντευξη Τύπου ΕΛΜΕΚΙ: «Λαϊκή υπόθεση η παιδεία» (ηχογραφημένα)

Τελευταία ενημέρωση: Πέμπτη, 08 Αυγούστου 2013 15:43

Συνέντευξη Τύπου ΕΛΜΕΚΙ: «Λαϊκή υπόθεση η παιδεία» (ηχογραφημένα)

Συνέντευξη Τύπου έδωσε σήμερα το μεσημέρι το δσ της ΕΛΜΕ ΚΙ εν όψει των δυσάρεστων εξελίξεων στην Παιδεία. Εκτός από την ΕΛΜΕ-ΚΙ, το παρών στην συνέντευξη έδωσαν η Ένωση Γονέων Αργοστολίου, το Εργατικό Κέντρο, εκπρόσωποι μαθητών και καθηγητές . Ρεπορτάζ: Γιώργος Χαλαβαζής «Κοινός αγώνας και κοινή δράση ενάντια σε αυτή την πολιτική» ήταν τα πρώτα λόγια του προέδρου της ΕΛΜΕΚΙ Διονύση Γεωργόπουλου, ο οποίος εν συνεχεία ανέπτυξε τις θέσεις της ΕΛΜΕΚΙ τονίζοντας μεταξύ άλλων πως «η Παιδεία είναι λαϊκή υπόθεση».

DSC 0062

DSC 0069

DSC 0070

DSC 0074

Μίλησαν ακόμα ο Γιώργος Σπυράτος από την Ενωση Γονέων Αργοστολίου, ο Βλαδίμηρος Τζατζάνης γραμματέας του Εργατικού Κέντρου και η μαθήτρια Στάμω Δημητράτου η οποία έκανε λόγο για πλήρη υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας και κάλεσε τους μαθητές να αντιδράσουν.

Ακούστε παρακάτω τις τοποθετήσεις των κ. Γεωργόπουλου, Σπυράρου, Τζατζάνη και της μαθήτριας Δημητράτου

DSC 0075

Η δήλωση νοσηλεύτριας που έχει τεθεί σε διαθεσιμότητα

DSC 0058

Δήλωση Διονύση Γεωργόπουλου σχετικά με την κατάσταση στην Κεφαλονιά και τις επικείμενες δράσεις της ΕΛΜΕΚΙ

DSC 0077

DSC 0065

DSC 0064

Εισήγηση ΔΣ ΕΛΜΕ-ΚΙ στη Συνέντευξη Τύπου

Ούτε στιγμή δεν περιμένει η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ στην υλοποίηση του προγράμματός της για την προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Υποβαθμίζουν το ήδη υποβαθμισμένο σχολείο, υψώνουν περισσότερους ταξικούς φραγμούς, αποδομούν τον όποιο δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα υπάρχει και παραδίδουν τα πάντα στα νύχια του κεφαλαίου (βλέπε παράδοση του τομέα υγείας – πρόνοιας στην ιδιωτική εκπαίδευση). Αυτή είναι η εικόνα που σκιαγραφούν οι πρόσφατες καταργήσεις ειδικοτήτων στην τεχνική εκπαίδευση και τα νέα ωρολόγια προγράμματα για το Γυμνάσιο, το Γενικό Λύκειο και τα ΕΠΑΛ. Μαζί δεκάδες χιλιάδες μαθητές εκτός εκπαίδευσης και χιλιάδες εκπαιδευτικοί στην ανεργία. Η σταδιακή υποβάθμιση και οριστική κατάργηση μαθημάτων δημιουργεί τεχνητές «υπεραριθμίες» εκπαιδευτικών, που σημαίνουν χιλιάδες νέες απολύσεις και μεγαλύτερη εκμετάλλευση ακόμη κι εκείνων των εκπαιδευτικών που θα δουλεύουν, με ελαστικές σχέσεις εργασίας για ένα ξεροκόμματο, τρέχοντας απ' το ένα σχολείο στο άλλο.

Συγκεκριμένα, μετά την ανακοίνωση της κατάργησης τομέων και ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ, ανακοινώθηκε ότι:
• Καταργείται ως αυτόνομο μάθημα η Τεχνολογία.
• Το μάθημα Μουσικής δεν θα διδάσκεται καθόλου στη Β' και Γ' τάξη Γυμνασίου. Το ίδιο ισχύει και για τα Εικαστικά.
• Μειώνεται κατά μία ώρα η διδασκαλία στα μαθήματα της Βιολογίας, της Φυσικής Αγωγής, της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, της Ιστορίας και της Οικιακής Οικονομίας.
• Οι μαθητές του Λυκείου θα δίνουν τέσσερις φορές πανελλαδικές εξετάσεις για να πάρουν απολυτήριο ή να περάσουν σε κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Η κυβέρνηση προκαλεί λέγοντας ότι αποδεσμεύει το Λύκειο από τις πανελλαδικές. Η πρόσβαση θα καθορίζεται ακόμη κι από το βαθμό της Α΄ Λυκείου και το συντελεστή βαρύτητας θα καθορίζουν τα ΑΕΙ – ΤΕΙ. Ο βρόγχος των πανελλαδικών και τα εντατικά φροντιστήρια μεταφέρονται στην Α΄ Λυκείου.
• Στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου καταργείται το μάθημα της Πληροφορικής.
• Κάθε μαθητής των ΕΠΑΛ για να πάρει το απολυτήριο είναι υποχρεωμένος να ενταχθεί στη μαθητεία. Ουσιαστικά να δουλέψει τζάμπα περίπου 11 ώρες τη βδομάδα σε επιχειρήσεις. Μέσα στην 9μηνη μαθητεία που θα εφαρμοστεί για τις δύο τελευταίες τάξεις του λυκείου οι ανήλικοι μαθητευόμενοι θα προσφέρουν 728 ώρες τζάμπα εργασίας με την ευγενική χορηγία του υπουργείου Παιδείας. Επιβάλλεται ...«προαιρετικά» και 4ο έτος φοίτησης απ' το οποίο θα παίρνουν το πτυχίο πιστοποίησης.
Αποσπασματικές γνώσεις - πρόσκαιρες δεξιότητες χρήσιμες στο κεφάλαιο - απλήρωτη εργασία ανηλίκων. Αυτό είναι το τρίπτυχο του νέου τεχνολογικού λυκείου.

Η κατάργηση τομέων στα ΕΠΑΛ, η γενίκευση της μαθητείας, η πιο άμεση πρόσβαση των εταιριών στα προγράμματα σπουδών, η ελαστικοποίηση – ρευστοποίηση των αναλυτικών προγραμμάτων, η κατηγοριοποίηση σχολείων – μαθητών – εκπαιδευτικών, η ένταση των ταξικών φραγμών με τις τετραπλές εξετάσεις στο Γενικό Λύκειο, η ρευστοποίηση της μονιμότητας – οργανικότητας, οι απολύσεις φυλάκων – καθαριστριών – εκπαιδευτικών, οι εξελίξεις σε σχολικές μεταφορές – ιατρικές εξετάσεις – ασιτία / υποσιτισμό μαθητών, είναι σε ενιαία κατεύθυνση. Είναι η προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος στις σύγχρονες ανάγκες των μονοπωλίων για ανταγωνιστικότητα και φθηνό – ευέλικτο δυναμικό και η έκφραση των συνεπειών της γενικότερης γραμμής πλεύσης στην εκπαίδευση. Ο σχεδιασμός αυτός είναι στρατηγικός και δεν είναι αποτέλεσμα των μνημονίων ή κάποιων λανθασμένων ή «παράνομων» επιλογών. Είναι το κομμάτι που αντιστοιχεί στην εκπαίδευση, για την έξοδο από την παρατεταμένη καπιταλιστική κρίση σε όφελος της πλουτοκρατίας. Είναι μέρος μιας ενιαίας επίθεσης στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους.

Η κινητικότητα στην εκπαίδευση είχε εξαγγελθεί από το Μάαστριχτ και οι αλλαγές για λιγότερη γενική παιδεία και στροφή σε εφήμερες δεξιότητες, στο πλαίσιο ενός μικρότερου αλλά πιο επιτελικού κράτους, ήταν ξεκάθαρες ήδη από τη Λευκή Βίβλο της ΕΕ για την εκπαίδευση.
Κάτω από την πίεση της κυβέρνησης αλλά και το δυσμενή συσχετισμό δυνάμεων στο λαϊκό κίνημα εντείνεται η πρακτική του κοινωνικού αυτοματισμού, του διαίρει και βασίλευε. Εντείνονται οι αυταπάτες για επιμέρους λύσεις και για υπεράσπιση του «μαγαζιού» του κάθε κλάδου. Εντείνεται η δημαγωγία για άλλο μείγμα πολιτικής, αλλά με τα μονοπώλια και την ΕΕ άθικτα, με υπεράσπιση της αστικής νομιμότητας (και δεν εννοούμε εδώ τα κατοχυρωμένα δικαιώματα που καταχτήθηκαν με θυσίες), για μια παιδεία στην οποία θα υλοποιείται μια καλή αξιολόγηση, με σωστότερη μοριοδότηση για τις απολύσεις κοκ.
Αυτή την ώρα είναι επιτακτική η ανάγκη για ανασύνταξη του κινήματος, για ρήξη με τον πυρήνα αυτής της πολιτικής, με κοινωνική συμμαχία δημόσιου – ιδιωτικού τομέα. Η στρατηγική πρέπει να αντιμετωπιστεί με άλλη στρατηγική κι όχι με πόλεμο χαρακωμάτων. Στο πλαίσιο αυτό η ΕΛΜΕ-ΚΙ δίνει σήμερα τη Συνέντευξη Τύπου και διατυπώνει – επικαιροποιεί τις θέσεις της για την εκπαίδευση των παιδιών του λαού.

Πλαίσιο δράσης

Ζήτημα πρώτο: Πρέπει άμεσα να καταργηθεί όλο το αντιεκπαιδευτικό νομοθετικό πλαίσιο, τόσο το πρόσφατο (πολυνομοσχέδιο, νέο πειθαρχικό, αξιολόγηση κλπ) όσο και τα παλιότερο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των συμμαχικών σχημάτων με ΛΑΟΣ και ΔΗΜΑΡ. Οι νόμοι αυτοί προετοίμασαν το έδαφος για την επίθεση που βρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη και έχουν όλοι στόχο την αναπαραγωγή νέου εργατικού δυναμικού, διασπασμένου και ευάλωτου, για να είναι πιο αποδοτικό σε συνθήκες εντατικής καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Ζήτημα δεύτερο: Τα σωματεία των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας – δευτεροβάθμιας αλλά και οι σύλλογοι γονέων – κηδεμόνων, τα μαθητικά συμβούλια και τα σωματεία των εργαζομένων πρέπει να κάνουν την παιδεία συνολικά, από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο λαϊκή υπόθεση. Για παράδειγμα δεν μπορεί να ξεφεύγει από την ΕΛΜΕ-ΚΙ αν και πώς υλοποιείται η προσχολική αγωγή, αν υπάρχει ενιαίο διαπαιδαγωγητικό πρόγραμμα προσαρμοσμένο στις ανάγκες της ηλικίας και κατάλληλα σχεδιασμένοι χώροι, στελεχωμένοι με το απαραίτητο προσωπικό για την ημερήσια λειτουργία τους (επιστημονικό, παιδαγωγικό, βοηθητικό). Δε μπορεί να μην υπάρχει ενιαίο αίτημα για μείωση των νηπίων σε 15 ανά νηπιαγωγό.

Ζήτημα τρίτο: Επικαιροποιείται η ανάγκη για διεκδίκηση βασικής - γενικής εκπαίδευσης έως τα 18 χρόνια για όλους τους μαθητές, μέσα από ένα ενιαίο δωδεκάχρονο υποχρεωτικό σχολείο συνέχεια της υποχρεωτικής δίχρονης Προσχολικής Αγωγής, με σκοπό την καλλιέργεια και την ολόπλευρη διαμόρφωση της προσωπικότητας κάθε νέου πριν από την επαγγελματική επιλογή ή ειδίκευση. Ζητάμε την κατάργηση του διπλού σχολικού δικτύου (Γενική - Επαγγελματική Εκπαίδευση), αλλά και της διάσπασης σε Δημοτικό - Γυμνάσιο - Λύκειο. Απαιτούμε την ακύρωση κάθε μέτρου διαφοροποίησης των σχολικών προγραμμάτων και των σχολείων (ευέλικτη ζώνη, ευρωπαϊκά προγράμματα, αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών) όπως και της «αποκέντρωσης» - εμπορευματοποίησης κρίσιμων εκπαιδευτικών λειτουργιών (υποδομές, βιβλία, προγράμματα), που διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες στη μόρφωση και μάλιστα από τις μικρότερες ηλικίες.

Θέλουμε σχολείο κοινό για όλους τους νέους, με ενιαίο πρόγραμμα, ενιαία - σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή και ενιαία - δωρεάν βιβλία, ενιαία διοίκηση και λειτουργία, μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό με ενιαία εργασιακά δικαιώματα. Σχολείο που θα εξασφαλίζει τη δωρεάν παροχή σε όμοιες συνθήκες της απαραίτητης σε όλους μόρφωσης, παίρνοντας ιδιαίτερα μέτρα για την ένταξη των παιδιών των μεταναστών και των μειονοτήτων, για τα ΑμεΑ και παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.
Ένα σχολείο που θα ολοκληρώνει τη διαπαιδαγωγητική εργασία του χωρίς να χρειάζεται κανένα φροντιστήριο μέσα ή έξω από αυτό, γιατί θα παρέχει όλα τα εφόδια για το μέλλον.

Στα σχολεία πράγματι χρειάζεται ριζική αλλαγή στα αναλυτικά προγράμματα, αλλά όχι τέτοια που να οξύνει τη σύγχυση και τη χειραγώγηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Το σχολείο πρέπει να δημιουργεί κριτήριο αλήθειας και επιστημονική αντίληψη για την πραγματικότητα, χρησιμοποιώντας βιβλία επικεντρωμένα στα πιο σταθερά και ουσιαστικά στοιχεία της γνώσης στις αρχές και τους νόμους της φύσης και της κοινωνίας. Παράλληλα, αφιερώνοντας χρόνο στην αισθητική και φυσική αγωγή και την ευρύτερη πολιτιστική δραστηριότητα, το σχολικό πρόγραμμα οφείλει να αναπτύσσει σώμα και πνεύμα και κοντά στη γνώση να καλλιεργεί το συναισθηματικό κόσμο και τη βούληση του μαθητή. Το πρόγραμμα και όλη η λειτουργία του σχολείου πρέπει να ανοίγει πολυτεχνικό ορίζοντα, αποκαλύπτοντας την επιστήμη, που εφαρμόζεται σε όλους τους σύγχρονους κλάδους της παραγωγής και τον κοινωνικό χαρακτήρα της εργασίας.

Ζήτημα τέταρτο: Απαιτούμε κατάργηση των ταξικών φραγμών και όχι ισχυροποίησή τους μέσα από ένα ολόκληρο πλέγμα που έχει σαν προμετωπίδα το εξεταστικό.

Ζήτημα πέμπτο: Απαιτούμε δημόσιες, δωρεάν επαγγελματικές σχολές που, μετά την ολοκλήρωση της δωδεκάχρονης εκπαίδευσης, θα παρέχουν ουσιαστική ειδίκευση και επάρκεια για την πλήρη άσκηση επαγγέλματος, χωρίς να χρειάζεται οποιαδήποτε άλλη πιστοποίηση ή «κατάρτιση». Κατάργηση των κάθε λογής υποκαταστάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης, όπως τα αδιαβάθμητα και κυρίως ιδιωτικά ΙΕΚ, ΚΕΚ, ΚΕΣ, που παρέχουν ληξιπρόθεσμη και φθηνή «κατάρτιση». Υπαγωγή του συνόλου της εκπαίδευσης (γενική και τεχνικοεπαγγελματική) αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του υπουργείου Παιδείας και ενιαία παροχή της από αυτό.

Ζήτημα έκτο: Ζητάμε μια αληθινά Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση που θα κατοχυρώνει τα επιστημονικά αντικείμενα, την ενότητα των προγραμμάτων σπουδών, την ενότητα της χρονικής τους διάρκειας, την επιστημονική και επαγγελματική ειδίκευση, σε αντίθεση με την πολιτική που μετατρέπει την πανεπιστημιακή εκπαίδευση σε άθροισμα ευέλικτων μαθήσεων. Ανώτατα ιδρύματα που θα υπηρετούν μια σχεδιασμένη ανάπτυξη της οικονομίας σε όφελος του λαού.

Ζήτημα έβδομο: Ζητάμε κατοχύρωση αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Κάλυψη του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών από τον κρατικό προϋπολογισμό, ενάντια σε κάθε μορφής ιδιωτικοποίησης, άμεσης ή έμμεσης. Διεκδικούμε το 15% του κρατικού προϋπολογισμού για την εκπαίδευση. Απαιτούμε να επαναλειτουργήσει ουσιαστικά ο ΟΣΚ και να καλύψει το σύνολο των αναγκών σε κατασκευή σχολικών κτιρίων, ενάντια στις Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα. Είμαστε αντίθετοι στην αποκέντρωση - «αυτονομία» των σχολείων και την οικονομική αυτοτέλεια των ΑΕΙ - ΤΕΙ, που σημαίνουν χαμηλότερη και επιλεκτική κρατική χρηματοδότηση, επιχειρηματική λειτουργία τους, δίδακτρα, πρόσθετη τοπική φορολόγηση και εισβολή των εταιρειών - χορηγών στην εκπαίδευση.

Ζήτημα όγδοο: Στο σχολείο και την εκπαίδευση που διεκδικούμε απαιτείται μόνιμη – σταθερή εργασία, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις αλλά και εργασιακή, οικονομική και επιστημονική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών.

Η βαρβαρότητα δεν θα έχει τέλος όσο ο λαός δεν στρέψει τα βέλη του ενάντια σε αυτούς που θησαυρίζουν από την εργασία του. Καμία αναμονή - αυταπάτη ότι μέσα σ' αυτόν τον αντιλαϊκό ορυμαγδό κάποιοι μπορεί να τη γλιτώσουμε, ότι «...λίγα μέτρα απομένουν ακόμα και τελειώσαμε». Καμία αυταπάτη ότι στην οικονομία μπορεί να κυριαρχούν τα μονοπώλια και να υπάρχει εκπαίδευση που λειτουργεί σε όφελος του λαού και με διασφάλιση των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών και των μαθητών. Το «νέο σχολείο» της αγοράς επιδιώκει πειθήνιο και χειραγωγημένο στην εκμετάλλευση δυναμικό:. μαθητές και καθηγητές. Από το περιεχόμενο μέχρι τις εργασιακές σχέσεις κουμάντο θα κάνουν οι επιχειρήσεις. Αποσπασματικές γνώσεις, πρόσκαιρες δεξιότητες, απλήρωτη εργασία ανηλίκων, κακοπληρωμένη εργασία και εξαθλίωση εκπαιδευτικών.
Να διεκδικήσουμε:

Καμία απόλυση – ανάκληση των διαθεσιμοτήτων. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Κανένα παιδί έξω από τα σχολεία. Να μη δουλεύει κανένα ανήλικο. Όχι στο σχολείο της τζάμπα εργασίας. Αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν ενιαίο 12χρονο σχολείο και μεταλυκειακή τεχνική εκπαίδευση. Παλεύουμε για το σχολείο των λαϊκών αναγκών, για την κοινωνία που ο λαός θα είναι κυρίαρχος του πλούτου που παράγει.

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ εκτίμησε την πορεία των μέχρι σήμερα δράσεων και αποφάσισε να απευθυνθεί με ανακοίνωση στο λαό του Νομού, αξιοποιώντας τις μεγάλες πολιτιστικές εκδηλώσεις του καλοκαιριού (πχ Θεοδωράκης – ποιος τη ζωή μου 8 Αυγούστου – Δημοτικό Στάδιο Αργοστολίου, Μικρούτσικος – 16 Αυγούστου πάλι στο Δημοτικό Στάδιο). Επίσης αποφάσισε για το
Σάββατο 17 Αυγούστου,
ώρα 8.30 μμ,
στο Εργατικό Κέντρο,
συζήτηση για τις εξελίξεις στην εκπαίδευση,
με ομιλητή τον Δρ. Κυριάκο Ιωαννίδη,
εκπαιδευτικό αναλυτή και συντάκτη του περιοδικού Θέματα Παιδείας.