(ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΑΣ)
ΥΠΟΜΝΗΜΑ 1Ο
1.Θέσεις Επιμελητηριακού Ομίλου Ανάπτυξης Ελληνικών Νησιών για το Μνημόνιο οικονομικής και χρηματοπιστωτικής πολιτικής (ΜΟΧΠ) και το Μνημόνιο Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής

Ο Ελληνικός νησιωτικός χώρος εμφανίζει ιδιαιτερότητες που δεν είναι συγκυριακής φύσης, αλλά μόνιμα εγγενή διαρθρωτικά προβλήματα που δημιουργούνται από το νησιωτικό χαρακτήρα, τη γεωγραφική απομόνωση και τη χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα.

Τα νησιά:

- Έχουν μικρό μέγεθος, γεωγραφική διασπορά και μεγάλη απόσταση από το κέντρο.
- Είναι απομονωμένα από τα μεγάλα αστικά κέντρα και διαθέτουν μικρές τοπικές αγορές.
- Αντιμετωπίζουν υψηλό κόστος στις μεταφορές προσώπων, εμπορευμάτων και παραγωγής ενέργειας.
- Έχουν περιορισμένη ικανότητα να επωφεληθούν των οικονομιών κλίμακας.
- Έχουν ανεπαρκείς υδάτινους πόρους.
- Έχουν απορφανιστεί από τα δυναμικά τους ανθρώπινα στοιχεία, λόγω μετανάστευσης του νέου πληθυσμού στα μεγάλα αστικά κέντρα.
- Είναι ευάλωτα στους εξωτερικούς παράγοντες οικονομικούς, κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς.
- Έχουν εύθραυστο φυσικό και πολιτισμικό περιβάλλον.

Οι παραπάνω φυσικές και μη αναστρέψιμες μειονεξίες είναι τα χαρακτηριστικά του όρου «νησιωτικότητα», ο οποίος έχει αναγνωριστεί από το άρθρο 101 του Ελληνικού Συντάγματος και το άρθρο 174 της Συνθήκης της ΕΕ και ως αντιστάθμισμα επιβάλλουν την υιοθέτηση ειδικών αναπτυξιακών πολιτικών και παρεκκλίσεων από τις γενικές ρυθμίσεις που ισχύουν στην ηπειρωτική χώρα. Παρεμβάσεις που δίνουν εναλλακτικές ευκαιρίες ανάπτυξης προς επίτευξη ίσων όρων ανταγωνισμού ή ισότιμης συμμετοχής (level playing field). Στην αρχή ότι δεν είναι δυνατόν να εφαρμόζονται ίδιοι κανόνες σε διαφορετικές καταστάσεις στηρίχτηκε και η νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από το 1982.

Είναι λοιπόν απαραίτητη μια βιώσιμη ανάπτυξη όλων των τομέων της οικονομίας με ιδιαίτερη έμφαση στην ποιότητα και τα ποιοτικά προϊόντα. Πρέπει να δημιουργηθούν οι συνθήκες για να αξιοποιηθεί το συγκριτικό τους πλεονέκτημα. Και δεν είναι μόνο το τουριστικό προϊόν, αλλά προϊόντα του πρωτογενή και του δευτερογενή τομέα.

Για την επίτευξη του παραπάνω στόχου και ιδιαίτερα για την εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης νησιωτικής πολιτικής, λειτουργεί ο Επιμελητηριακός Όμιλος Ανάπτυξης Ελληνικών Νησιών (ΕΟΑΕΝ), μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία, που ίδρυσαν τα 20 νησιωτικά Επιμελητήρια της Ελλάδος, το έτος 1994 και εκπροσωπεί το σύνολο των νησιωτικών επιχειρήσεων.

Η οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα μας έχει δραματικές επιπτώσεις στο εισόδημα, την επιχειρηματική δραστηριότητα, την εργασία, την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια και γενικά στην καθημερινότητα των Ελλήνων νησιωτών.

Για τους νησιώτες οι συνέπειες της κρίσης είναι ακόμη πιο έντονες, αφού τα προβλήματα μεγεθύνονται και πολλαπλασιάζονται εξαιτίας των νησιωτικών μειονεξιών. Στην Κάλυμνο π.χ. 150 άτομα βρίσκουν, καθημερινά, φαγητό στο συσσίτιο της Ιεράς Μητροπόλεως, 50 διορισμένοι εκπαιδευτικοί από την υπόλοιπη Ελλάδα στο νησί τρώνε στις κουζίνες της Εκκλησίας, ενώ δεκάδες οικογένειες παίρνουν δέματα τροφίμων για τις ημερήσιες ανάγκες τους. Σύμφωνα με υπολογισμούς που έχουν γίνει σε τοπικό επίπεδο, πάνω από 4.000 κάτοικοι της έχουν μεταναστεύσει τους τελευταίους μήνες σε Αμερική και Αυστραλία.

Ο νησιώτης επιχειρηματίας που δεν μπορεί να παράγει με το χαμηλότερο κόστος στην ευρωζώνη δεν μπορεί να επιβιώσει στην ευρωπαϊκή αγορά. Τα νησιωτικά ελληνικά προϊόντα και οι νησιωτικές επιχειρήσεις πρέπει να είναι ανταγωνιστικές όχι μόνο στο ελληνικό αλλά και στο ευρωπαϊκό περιβάλλον. Όμως σε ποιους τομείς, εκτός ενδεχομένως από τον τουρισμό, η νησιωτική Ελλάδα έχει τέτοιο πλεονέκτημα;

Μεταξύ των πολιτικών που απορρέουν από το Μνημόνιο τις οποίες θεωρούμε ιδιαίτερα επιζήμιες για το νησιωτικό χώρο, είναι οι εξής:

α) Μεταφορές

Η εγκατάλειψη του δημόσιου χαρακτήρα των συγκοινωνιών και της πρόθεσης για εφαρμογή του μεταφορικού ισοδύναμου, η υπερβολική αύξηση των καυσίμων και η μείωση του μεταφορικού έργου λόγω λιτότητας, είχαν ως αποτέλεσμα να υποβαθμιστεί η ήδη υπάρχουσα κακή ακτοπλοϊκή εξυπηρέτηση των νησιών, με περαιτέρω ελάττωση της πυκνότητας των δρομολογίων, αύξηση του χρόνου εκτέλεσής τους και αύξηση του κόστους των εισιτηρίων.

Εντονότερα προβλήματα βιώνουν οι κάτοικοι των μικρών νησιών που για την μετακίνησή τους εξυπηρετούνται αποκλειστικά από τις επιδοτούμενες (άγονες) γραμμές, λόγω της επιβληθείσας μείωσης των διατιθέμενων πόρων κατά 15 εκατ. ευρώ το 2013 και κατά 2,8 εκατ. ευρώ το 2014.

Ανάλογη είναι και η κατάσταση στις αεροπορικές συνδέσεις των νησιών, λόγω του υψηλού κόστους εισιτηρίων και της έλλειψης ανταγωνισμού. Για παράδειγμα το κόστος μετακίνησης ενός επιβάτη στη γραμμή Χίο-Αθήνα-Χίο ανέρχεται στα 300-350,00 ευρώ περίπου, όταν η μετακίνηση με επιστροφή σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες κοστίζει πολύ λιγότερα χρήματα.

β) Φ.Π.Α. – φοροελαφρύνσεις

Η έντονη φημολογία περί κατάργησης του ειδικού καθεστώτος των μειωμένων κατά 30% συντελεστών ΦΠΑ που ισχύουν στα νησιά του Αιγαίου από το 1987, είναι πέραν από κάθε λογική. Το μέτρο αυτό υιοθετήθηκε για συγκεκριμένους λόγους που δεν έχουν εκλείψει και ιδιαίτερα ως αντιστάθμισμα του αυξημένου κόστους διαβίωσης και δραστηριοποίησης στις νησιωτικές αυτές περιοχές.

Η ενδεχόμενη κατάργηση του θα πλήξει ανεπανόρθωτα τις χειμαζόμενες από την κρίση οικονομίες των νησιών μας, θα επιβαρυνθεί υπέρμετρα το κόστος διαβίωσης, αλλά και κάθε μορφή οικονομικής δραστηριότητας.

Αντί της φημολογούμενης κατάργησης του μέτρου αυτού, υποστηρίζουμε την επέκταση του μέτρου αυτού σε όλα τα νησιά της χώρας, επειδή οι ιδιαιτερότητες και τα προβλήματα μεταξύ των νησιών δεν διαφέρουν.

Επίσης πρέπει να διατηρηθούν οι λιγοστές φοροαπαλλαγές για τους κατοίκους των νησιών και ιδιαίτερα αυτές που ισχύουν για τα νησιά κάτω των 3.100 κατοίκων, γιατί η κατάργησή τους ισοδυναμεί με εξαναγκαστική ερημοποίηση των περισσότερων από τα 200 και πλέον κατοικημένα νησιά της χώρας μας.

γ) Αναδιάρθρωση δημόσιας διοίκησης και συστήματος υγείας

Ως εκπρόσωποι των επιχειρήσεων είμαστε ένθερμοι υποστηρικτές όποιας προσπάθειας αποβλέπει στην αναδιάρθρωση, το νοικοκύρεμα και τον ορθολογισμό του δημοσίου, που όντως σήμερα παρουσιάζει πολλά προβλήματα Όμως, ο σχεδιασμός πρέπει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη το ζήτημα της εξυπηρέτησης του πολίτη και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής, ώστε να μην καταλήγει σε υποβάθμιση της παρεχόμενης δημόσιας υπηρεσίας, ταλαιπωρία και πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση για τον πολίτη.

Δυστυχώς, πρόσφατα παραδείγματα όπως οι αναδιαρθρώσεις των Δ.Ο.Υ. με την μεταφορά τμημάτων τους σε Δ.Ο.Υ. μεγαλύτερων νησιών ή ακόμη και σε Δ.Ο.Υ. της ηπειρωτικής χώρας που αναγκάζουν τους συναλλασσόμενους να μετακινούνται σε νομό διαφορετικό από εκείνο της κατοικίας τους για τη διεκπεραίωση υποθέσεών τους, καθώς και οι ελλείψεις που παρατηρούνται σε υποδομές και προσωπικό σε νοσοκομεία και κέντρα υγείας των νησιών μας, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και την υγεία των νησιωτών, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι όποιες αλλαγές γίνονται βεβιασμένα και κάτω από την πίεση της κρισιμότητας.

Το ίδιο συμβαίνει και με την υποβάθμιση πολλών δημόσιων ή δημοτικών υπηρεσιών, λόγω της μετακίνησης ή απόλυσης υπαλλήλων.

Συμπερασματικά πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι οι νησιώτες πρέπει να τύχουν ιδιαίτερης φροντίδας και μέριμνας, όπως επιβάλει το Σύνταγμα και οι Ευρωπαϊκές Συνθήκες, για να κρατηθούν ζωντανά τα νησιά μας.

Ειδικότερα προτείνουμε:

1. Την εξαίρεση ή την εφαρμογή παρεκκλίσεων από τις εκάστοτε αποφασιζόμενες πολιτικές, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι δυσανάλογα μεγάλες αρνητικές επιπτώσεις για τα νησιά σε σχέση με την ηπειρωτική χώρα.
2. Να μην καταργηθεί το καθεστώς των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου, καθώς και να επεκταθεί το μέτρο σε όλες τις νησιωτικές περιοχές της χώρας.
3. Να διατηρηθούν οι ισχύουσες φοροαπαλλαγές για τους κατοίκους των νησιών κάτω των 3.100 κατοίκων.
4. Να μην μειωθούν οι πόροι που διαθέτει το κράτος για τις ακτοπλοϊκές γραμμές δημόσιου συμφέροντος, καθώς επίσης να λάβει μέτρα για την αναβάθμιση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών στα νησιά.
5. Να αναδιαρθρωθούν οι υπηρεσίες του δημοσίου και των Ο.Τ.Α. με γνώμονα την εξυπηρέτηση του νησιώτη και την αποφυγή μετακίνησής του σε νομό διαφορετικό από τον τόπο κατοικίας του.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ 2ο

ΟΙ ΑΚΤΟΠΛΟΪΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ

Κύριε Υπουργέ,

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να αποδείξει κανείς τον τεράστιο ρόλο που διαδραματίζουν οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες για τη διασφάλιση της οικονομικής, κοινωνικής, πολιτιστικής και γεωγραφικής συνοχής του εθνικά ευαίσθητου νησιωτικού χώρου της πατρίδας μας.

Για τον Ε.Ο.Α.Ε.Ν., η ύπαρξη ακτοπλοϊκών συνδέσεων ποιοτικά αποδεκτών και οικονομικά προσιτών καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση ζωής και ευημερίας, αν επιδιώκουμε να κρατηθούν ζωντανά τα 220 κατοικημένα νησιά της χώρας μας, που αποτελούν το 20% περίπου της ελληνικής επικράτειας και στα οποία διαβιούν 1,6 εκατ. νησιώτες, δηλαδή του 15% του ελληνικού πληθυσμού.

Δυστυχώς όμως, παρά τους αγώνες δεκαετιών οι νησιώτες και σήμερα εξακολουθούν να βιώνουν τεράστια προβλήματα από τις πολύ κακές ακτοπλοϊκές συνδέσεις τόσο με τον ηπειρωτικό κορμό της χώρας, όσο και μεταξύ των νησιών.

Απαριθμώντας τα σημαντικότερα των προβλημάτων και εμποδίων επισημαίνουμε: α) την ακρίβεια και την κερδοσκοπία στις τιμές των εισιτηρίων, β) τους ακριβούς ναύλους των εμπορευμάτων, γ) τις ανεπαρκείς συνδέσεις και τα ακανόνιστα δρομολόγια, δ) την ασφάλεια και την αξιοπιστία των πλοίων λόγω παλαιότητας και συχνών βλαβών και ε) τις χαμηλού επιπέδου παρεχόμενες υπηρεσίες.
Σύμφωνα με υπολογισμούς οι αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων έφθασαν μέχρι και 150% τα τελευταία πέντε χρόνια, ενώ το κόστος των θαλάσσιων συγκοινωνιών στην Ελλάδα φθάνει μέχρι και 500% επιπλέον αυτού των χερσαίων μεταφορών.

Η παρούσα κατάσταση είναι αυτονόητο ότι πλήττει άμεσα την ισόρροπη ανάπτυξη των νησιωτικών περιοχών της χώρας μας, με αποτέλεσμα να αυξάνατε υπέρμετρα το κόστος διαβίωσης, να υποβαθμίζεται η ελκυστικότητα των νησιών, να παρεμποδίζεται η ομαλή τροφοδοσία της αγοράς, να πλήττεται η ανταγωνιστικότητα των νησιωτικών επιχειρήσεων, αλλά και κάθε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα, ανάγκη ή δικαίωμα του κάθε νησιώτη που έχει σχέση με την υγεία την παιδεία, τον πολιτισμό, τη ψυχαγωγία, κ.λ.π..

Όλοι μας συμφωνούμε ότι η Πολιτεία τα τελευταία χρόνια δείχνει ιδιαίτερη μέριμνα για τις συγκοινωνίες της ηπειρωτικής Ελλάδας (οδικοί άξονες, μεγάλα συγκοινωνιακά έργα), ωστόσο δεν δείχνει αντίστοιχο ενδιαφέρον για τις θαλάσσιες συγκοινωνιακές αρτηρίες, οι οποίες έχουν ιδιαίτερη σημασία αν λάβουμε υπόψη τη μορφολογία της χώρας.

Έτσι, ενώ πραγματοποιήθηκε η πλήρης απελευθέρωση των ναύλων με Υπουργική Απόφαση στις αρχές του 2006 και με το ΠΔ 124/2006, καταργήθηκε το ανώτατο όριο ηλικίας των πλοίων με υποχρέωση πλέον για τα πλοία που επρόκειτο να αποσυρθούν (σύμφωνα με τον ν. 2932/2001), να εφαρμόσουν τις απαιτήσεις ασφαλείας της Συνθήκης της Στοκχόλμης από την ημερομηνία που θα έπρεπε να αποσυρθούν, αντί της 1.1.2010 όπως προβλέπει η Συνθήκη, ωστόσο δεν προβλέφθηκαν βασικά σημεία του ακτοπλοϊκού ζητήματος, όπως η διασφάλιση σχεδιασμού και εφαρμογής σταθερών συνδέσεων με επαρκή συχνότητα, ασφάλεια, αξιοπιστία και προσιτό οικονομικό αντίτιμο για τους κατοίκους των νησιών, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό μια αίσθηση άνισης μεταχείρισης και απομόνωσης των νησιωτικών περιοχών, διαρρηγνύοντας έτσι, την συνοχή του κοινωνικού και οικονομικού ιστού.

Μέχρι σήμερα έχει εκπονηθεί πλήθος «μελετών» από διάφορους φορείς, χωρίς όμως να έχουμε καταλήξει σε μια ώριμη πρόταση και κάποιο γόνιμο αποτέλεσμα.

Κατά τη γνώμη μας η ουσιαστική και συνολική αντιμετώπιση του ακτοπλοϊκού προβλήματος για το σύνολο των νησιωτικών περιοχών της χώρας απαιτεί μια ώριμη και βιώσιμη πρόταση, η οποία μπορεί να προκύψει μέσα από την υιοθέτηση μιας στρατηγικής που θα στοχεύει στον επανασχεδιασμό, από το μηδέν, του ακτοπλοϊκού χάρτη της χώρας.

Η στρατηγική αυτή και οι ενέργειες που θα καθορίσουν την αποτελεσματική επίλυση του προβλήματος, επιβάλλεται να στηρίζονται στις παρακάτω γενικές αρχές:

• Στην αρχή της ισότητας των πολιτών. Η πρόσβαση των πολιτών στις υπηρεσίες μεταφορών αποτελεί δημόσιο αγαθό και δικαίωμα που δεν μπορεί να εξαρτάται και να καθορίζεται μόνο από μεγέθη κόστους και ωφέλειας. Συνεπώς, η πολιτεία έχει την υποχρέωση να διασφαλίζει συνδέσεις με επαρκή συχνότητα, ασφάλεια, αξιοπιστία και προσιτό οικονομικό αντίτιμο σε όλους τους πολίτες της χώρας, επομένως και στους κατοίκους των νησιών.

• Στη σύμπνοια όλων των εμπλεκομένων μερών και φορέων, η οποία θα εξασφαλισθεί με την αποδοχή της πρότασης από τις τοπικές κοινωνίες και τις ναυτιλιακές εταιρείες.

Επειδή μια τέτοια πρόταση απαιτεί τεχνογνωσία και εξειδίκευση, δεδομένης της πολυπλοκότητας του θέματος και των τεχνικών αναλύσεων που απαιτούνται, όπως η κατάσταση και οι δυνατότητες των λιμένων, ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία του διαθέσιμου στόλου, στοιχεία κίνησης επιβατών, οικονομικά στοιχεία εταιρειών, στοιχείων κόστους πλόων κλπ., η εκπόνηση της πρέπει να γίνει από ανάδοχο που διαθέτει εμπειρία και εξειδίκευση στον τομέα αυτό, μέσα από την προκήρυξη διαγωνισμού, με όρους που θα τεθούν μέσα από καθορισμένη και διαφανή διαδικασία.

Κατά την άποψη μας, τα κυριότερα σημεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη στην πρόταση, είναι:

• Ριζική αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου, με την πολιτεία να αναλαμβάνει ενεργό ρυθμιστικό και εποπτικό ρόλο, αφού όπως γνωρίζουμε, μέχρι σήμερα δεν αποφασίζει εκείνη για τα δρομολόγια, αλλά οι εταιρείες.
Η πολιτεία θα πρέπει να προκηρύσσει τις γραμμές ή πακέτα γραμμών, όπως θα έχουν προκύψει από την πρότασή μας, καθορίζοντας εύρος ταχύτητας, απαραίτητες διαστάσεις πλοίων, μεταφορική ικανότητα επιβατών, μεταφορική ικανότητα ΙΧ και φορτηγών, ώρες αναχώρησης και άφιξης σε κάθε λιμάνι, ζητώντας από τους υποψήφιους αναδόχους το ύψος του ναύλου. Η κατακύρωση θα μπορεί να είναι συνδυασμός τεχνικών χαρακτηριστικών και προσφερόμενου ναύλου.

• Καθορισμός σταθερών δρομολογίων, όπως γίνεται στις χερσαίες και αεροπορικές μεταφορές. Ο προτεινόμενος χρόνος είναι μια πενταετία, ώστε επιτέλους να υπάρξει ένα σταθερό επιχειρηματικό κλίμα για τους κλάδους που ο προγραμματισμός τους εξαρτάται σημαντικά από τη σταθερότητα των δρομολογίων.

• Σχεδιασμός δρομολογίων, που αφενός θα είναι κερδοφόρα για τις ναυτιλιακές εταιρείες, αφετέρου θα καλύπτουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις ανάγκες των νησιών. Στο σημείο αυτό, πρέπει να τονίσουμε, ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε «εχθρικά» τις ακτοπλοϊκές εταιρείες και να «ποινικοποιούμε» το κέρδος τους που άλλωστε είναι το τελικό ζητούμενο για κάθε επιχείρηση. Ταυτόχρονα όμως, ο συνολικός σχεδιασμός θα πρέπει να διασφαλίζει την ισότιμη αντιμετώπιση ακτοπλοϊκών και χερσαίων συγκοινωνιών, σύμφωνα με την αρχή του «μεταφορικού ισοδύναμου» κατά την οποία, οι προσφερόμενες υπηρεσίες θαλάσσιων μεταφορών πρέπει να συγκλίνουν με τις υπηρεσίες των χερσαίων μεταφορών όσον αφορά στην οικονομική επιβάρυνση του χρήστη, στη χρονική διάρκεια του ταξιδιού και στην προσφερόμενη ποιότητα, με δίκαιες χρεώσεις ανάμεσα σε μεταφορές ίσων αποστάσεων.

• Θα βασίζεται στην αρχή του «μεταφορικού ισοδύναμου» σύμφωνα με την οποία, οι προσφερόμενες υπηρεσίες θαλάσσιων μεταφορών πρέπει να συγκλίνουν με τις υπηρεσίες των χερσαίων μεταφορών όσον αφορά στην οικονομική επιβάρυνση του χρήστη, στη χρονική διάρκεια του ταξιδιού και στην προσφερόμενη ποιότητα, όπου η χρέωση για την μεταφορά ανάμεσα σε ίσες αποστάσεις πρέπει να είναι δίκαιη.

• Επαναλειτουργία και ισχυροποίηση της Ρυθμιστικής Αρχής Θαλάσσιων Ενδομεταφορών (Ρ.Α.Θ.Ε.), η οποία ιδρύθηκε το 2001 με σκοπό την εποπτεία της εφαρμογής του ελεύθερου ανταγωνισμού και άλλων νομικών αρχών στο ευαίσθητο αυτό πεδίο της ακτοπλοΐας, αλλά καταργήθηκε το 2004. Να διασφαλιστεί η αυτονομία του φορέα σε σχέση με τη δημόσια διοίκηση και η τήρηση των αναγκαίων αποστάσεών του έναντι όλων των εμπλεκομένων και ενδιαφερομένων μερών.

• Αξιοποίηση της υφιστάμενης γνώσης από τις μελέτες που ήδη έχουν υλοποιηθεί μέχρι σήμερα

Θεωρούμε ότι αν υπάρξει αξιόπιστη, συγκεκριμένη και τεκμηριωμένη πρόταση η οποία θα έχει την αποδοχή και υποστήριξη των τοπικών κοινωνιών και φορέων, τότε ως νησιώτες μπορούμε να ευελπιστούμε στη επίλυση των ακτοπλοϊκών προβλημάτων που μας ταλανίζουν και να κοιτάξουμε με μεγαλύτερη αισιοδοξία την προοπτική και το μέλλον των νησιών μας.

Λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση υφιστάμενων προβλημάτων:

Επειδή το προτεινόμενο σχέδιο για την οριστική αντιμετώπιση του ακτοπλοϊκού προβλήματος σ΄ όλες τις νησιωτικές περιοχές της χώρας έχει μεσοπρόθεσμο χαρακτήρα και με δεδομένο ότι η κατάσταση στην ακτοπλοϊα συνεχώς οξύνεται, προτείνουμε την λήψη των παρακάτω άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση των υφιστάμενων προβλημάτων:

1) Έλεγχος για αυστηρή τήρηση από τις ακτοπλοϊκές εταιρείες της υπάρχουσας νομοθεσίας, ώστε να ανταποκρίνονται πλήρως στις συμβατικές υποχρεώσεις που αναλαμβάνουν έναντι της πολιτείας και των κατοίκων των νησιών.
Είναι γνωστό ότι σήμερα οι ακτοπλοϊκές εταιρείες κάνουν ότι θέλουν στο χώρο, με την ανοχή και την παθητική στάση της πολιτείας, φθάνοντας ακόμη και στο σημείο να ακυρώνουν ή να τροποποιούν προγραμματισμένα δρομολόγια, χωρίς καμιά επίπτωση.
2) Επιδότηση κατασκευής πλοίων από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους, με συγκεκριμένες προδιαγραφές που θα θέσει η πολιτεία. Η κατασκευή αυτή μπορεί να είναι αποτέλεσμα της Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα.
3) Μείωση του συντελεστή ΦΠΑ (23%) που επιβαρύνει το ναύλο των οχημάτων, ώστε να ισχύει ίδιος συντελεστής ΦΠΑ στη μεταφορά επιβατών και οχημάτων.
4) Επανεξέταση/κατάργηση όλων των μη ανταποδοτικών κρατήσεων υπέρ τρίτων που επιβαρύνουν κατά 20-25% την ονομαστική τιμή των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων.
5) Βελτίωση των λιμενικών υποδομών στα νησιά, για να διασφαλιστεί η άνετη και ασφαλής μετακίνηση πλοίων και επιβατών από και προς τους προορισμούς τους.