Εδώ κάπου άλλο ένα αθλητικό ταξίδι τελείωσε και ένα άλλο ταξίδι πέρνει θέση , το ταξίδι τις επιστροφής στην Ιθάκη & Κεφαλονιά , με σκοπό να βάλουμε νέους στόχους και να ξανά κάνουμε νέα προσπάθεια ώστε το κάποια στιγμή να ζήσουμε το όνειρο << ένα Χρυσό παραολυμπιακό μετάλλιο >>.

Τι να κάνουμε αυτά έχει ο αθλητισμός το 2010 κρέμασα την ρακέτα μου σαν αθλητής και ξεκίνησα μια νέα σταδιοδρομία του προπονητή με στόχο να φέρω στην χώρα μου ένα χρυσό Παραολυμπιακό μετάλλιο κάτι που το ονειρευόμουν και ως αθλητής απο το 2003 όταν και εντάχθηκα στην εθνική ομάδα .

Πολλά ταξίδια εκπαίδευσης στην μεγάλη ακαδημία του αθλήματος Κόσιτς στο Βελιγράδι αμέτρητες ώρες προπόνησης από το θώκο του προπονητή με έκανε να πιστεύω ότι μπορώ να γίνω καλύτερος προπονητής με στόχο το όνειρο του χρυσού παραολυμπιακού μεταλλίου .

Αυτές τις τελευταίες μέρες συνειδητοποίησα ότι ήμουν κοντά να ζήσω αυτό το όνειρο όμως πάει ευκαιρία. Μπορώ λοιπόν να συνεχίσω να ονειρεύομαι εκ νέου .

Οσο με κρατάνε οι μυες μου μπορώ να ονειρεύομαι μέχρι το Παρίσι φυσικά βέβαια αν και η χώρα μου συνεχίσει να με εμπιστεύεται στην θέση του ομοσπονδιακού προπονητή .

Δεν θέλω να φανώ αχάριστος με την ζωή μου γιατί αυτή η χρόνια είναι μοναδική πρώτων γιατί ζω ένα όνειρο που είχα από παιδί .

Να φτιάξω την δίκη μου οικογένεια στο δικό μου Παράδεισο , να συμμετάσχω στους Παραολυμπιακούς του Τόκιο με τα πρώτα δυο παιδιά μου Γιώργο, Μάριο.

Συνέβη είναι αλήθεια βρήκα την αγάπη της ζωής μου ,ζω στον Παράδεισο μου στην δίκη μου Κεφαλονιά & Ιθάκη με τους δικούς μου ανθρώπους, βρέθηκα στο Τόκιο με τα αθλητικά παιδιά μου και ζήσαμε αξέχαστες στιγμές!

Και μαζί με αυτούς θα συνεχίσω να κυνηγάω το όνειρο .

Δεν θέλω να αναφερθώ στις δυσκολίες αυτού του ταξιδιού γιατί απλά οποίος αθλητής και προπονητής ασχοληθεί με τον πρωταθλητισμό γνωρίζει πολύ καλά ότι μιλάμε για το ταξίδι του Οδυσσέα που κάποιος μπορεί να χρειαστεί να το κάνει πολλές φορές και στο τέλος να μην το καταφέρει .

Εδώ λοιπόν θέλω να αναφερθώ ότι το ταξίδι έχει μεγαλύτερη σημασία από κάθε αποτέλεσμα γιατί το ταξίδι θα διευρύνει το πνεύμα σου την ψυχή σου , στο ταξίδι θα δοκιμάσεις τις αντοχές σου .

Πνευματικές και σωματικές , το ταξίδι θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο θα σε κάνει να ανακαλύψεις αρετές που μέχρι σήμερα μπορεί να πίστευες ότι δεν θα έχεις ποτέ .

Και εδώ κάπου θέλω να αναφερθώ ότι η επιλογή μου να ταξιδέψω σε αυτό το ταξίδι με την ομάδα μου με δίδαξε ότι το CARPE DIEM μου έχει και μια άλλη έννοια :

C. Συγχώρεση

A. Αγάπη

R. Φιλία

P. Δέσμευση

E. Αγωνιστικότητα

D. Υπομονή

I. Πίστη

E. Ονειρο

M. Απόλαυση

Πιστεύω ότι με αυτά που έμαθα θα προσπαθήσω μαζί με την ομάδα μου το επόμενο ταξίδι μας , να μας διδάξει πάλι όμορφα διδάγματα και να μας χαρίσει το όνειρο.

Ας πάμε όμως στο τώρα γιατί όπως μου αρέσει να λέω σημασία έχει να ζω στο τώρα όχι στο χτες , και ούτε στο αύριο . Μπορώ όμως να έχω οδηγό το χτες και όνειρο το αύριο !

Τώρα ξεκούραση στόχος η ασφαλής αντάμωση με τους αγαπημένους μας γιατί η πανδημία δεν έχει περάσει ακόμη και υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ανάγκη βοήθειας γιατί το καλοκαίρι αυτό ήταν δύσκολο για πολλούς συμπολίτες μας λόγο φονικών πυρκαγιών που έπληξαν την χώρα μας .

Ξεκούραση λοιπόν στο όμορφο νησί μου την Κεφαλονιά & Ιθάκη επιστροφή στην εργασία μου στην πρόληψη και στο γυμναστήριο με στόχο να εμπνεύσουμε γονείς και παιδιά πρώτα στον αθλητισμό και στην επιτραπέζια αντισφαίριση !

Τέλος θέλω να ευχαριστήσω τον Μάριο και τον Γιώργο που με ανέχθηκαν στο διαμέρισμα με τους αυστηρούς μου κανόνες θέλω να τους πω οτι με έκαναν περήφανο, με όλη την παρουσία τους σε αυτό το ταξίδι γιατί πάνω από όλα είναι αθλητές και είναι σίγουρο οτι στο μέλλον θα γίνουν και μεγάλοι πρωταθλητές χρυσοί !

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Συγχωρεμένο πρόεδρο της ΕΑΟΜ ΑμεΑ Φουντουλάκη Γ και τον υπευθύνων εθνικών ομάδων Σιάχο Κ .

Που μου έδωσαν το δικαίωμα να οδηγήσω την ομάδα μου από το θώκο του προπονητή ! Ένα μπράβο στον Πρόεδρο της παραολυμπιακής Κύριο Καλούδη.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους φίλους μου Αλέξανδρο , Λαμπρό , Μάρκο , Γιάννη , Στέφανο, Νίκο στους γονείς του Μάριο που με την οικονομική τους βοήθεια τέσσερα χρόνια τώρα βοήθησαν την ομάδα μας να φθάσει σε αυτό το στόχο .

Εμείς δεν έχουμε χορηγούς γιατί στην πραγματικότητα κανείς τους δεν ήθελε να φανεί κάπως έτσι και είμαι σίγουρος ότι ούτε τώρα θα ήθελαν να αναφερθούν για το λόγο αυτό το ευχαριστώ είναι με τα μικρά τους ονόματα . Χάρη σε αυτούς καταφέραμε να ολοκληρώσουμε έναν παραολυμπιακό κύκλο . Και ελπίζω τώρα η πολιτεία να κάνει την δουλειά της και να μην χρειαστούμε την βοήθεια πάλι των φίλων μας …

Τέλος θέλω να ευχαριστήσω την ακαδημία ΚΟΣΙΤΣ στο Βελιγράδι , φίλο μου Καρακάσεβιτς , το δήμαρχο Αργοστολίου, Θεόφιλο Μιχαλάτο και τον φίλο πρόξενο Σερβίας Κεφαλονιάς Ρουχωτά για την στήριξη στην εθνική ομάδα ΑμεΑ , τον πρόεδρο της ΕΦΟΕπΑ καθώς και τους προπονητές Καραιωσηφ Αλέξανδρο , Νταουντάκη Ελευθερία , Χρήστο Λάμη και τον ομοσπονδιακό Καρύτσα Γιώργο .

Το Γιατρό κύριο Πατατουκα Δημήτρη , Το επιστημονικό επιτελείο του ΠΑΣΚΑ Ψυχολόγο Γκούμα Χρήστο , Εργοθεραπευτρια Μερόπη Κοπανάκη , Εργοφυσιολόγο Παντελή Νικολαιδη , τον γυμναστή Δημήτρη Χόρτσα ..

Ελπίζω να είμαστε καλά και το επόμενο ταξίδι στο Παρίσι 2024 να καταφέρουμε ακόμη κάτι ποιο ψηλά …