Όπως μας δήλωσε κάποιος συγκεκριμένα: «Είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις τους επιχειρηματίες να μην μας προτιμούν και να θέλουν στην δούλεψη τους από άλλες εθνικότητες. Μας πληγώνει αυτό αφάνταστα από την μια λησμονούμε την Ελλάδα, την πατρίδα και από την άλλη να βλέπουμε και αυτή την αντιμετώπιση.

Πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να γυρίσουν πίσω αλλά μας είναι αδύνατον γιατί αναλογισθείτε πόσα χρόνια μπορεί να λείπουμε από την Ελλάδα. Συγκεκριμένα εγώ λείπω από την Ελλάδα 30 χρόνια»

Συνεχίζοντας είπε: «Πληγωνόμαστε να μας συμπεριφέρονται έτσι γιατί και εμείς στην Ελλάδα έχουμε μετανάστες, αλλά ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν θα τους συμπεριφερόμασταν έτσι».

«Ξέρεις τι μας έχει κάνει εντύπωση εδώ και θέλω να ρωτήσω όλους τους Έλληνες που μένουν στην Ελλάδα; Τι είναι αυτός ο φανατισμός που έχετε με τα Τούρκικα. Από τη μια εμείς να χάνουμε δουλειές εξαιτίας τους και από την άλλη εσείς να τα βλέπετε με τόσο μεγάλο ζήλο. Μας θυμώνει κατά κάποιο τρόπο και δεν μπορούμε να καταλάβουμε το γιατί».

Διαπιστώσαμε μιλώντας μαζί τους ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά των Ελλήνων της Γερμανίας σε σχέση με εμάς. Ειδικότερα αυτό που βιώσαμε στις γιορτές των Χριστουγέννων είναι ότι τα βιώνουν πολύ πιο έντονα και σε όλη του την Θρησκευτική ταπεινότητα.
Είδαμε κόσμο να κλαίει από συγκίνηση ακούγοντας τα κάλαντα αναπολώντας οι περισσότεροι την παρτίδα με πόνο, πιστέψτε με το «Ελλάδα λέω και κλαίω» ισχύει.

Όλοι τους ήταν ζεστοί και πρόσχαροι. Ελληνες σε όλο τους το μεγαλείο!

Την ημέρα των Χριστουγέννων η Εκκλησία ήταν ασφυκτικά γεμάτη με ένα διάχυτο πνεύμα συγκίνησης να πλανάται παντού. Από την άλλη το βράδυ σε πολλές περιοχές τις Γερμανίας είχαν χοροεσπερίδες έτσι ώστε να μπορέσουν να διασκεδάσουν.
Είχαμε την τύχη να παρευρεθούμε σε μια συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε Hagen και πραγματικά μύρισε Ελλάδα, από παντού φωνές, τραγούδια, χορούς, κρασί και σουβλάκια.

Το κέφι είχε αρχίσει από πολύ νωρίς και διήρκησε μέχρι τις πρωινές ώρες με άσματα από όλη την Ελλάδα.
Την επόμενη ημέρα είχαμε την ευκαιρία να περιηγηθούμε τόσο στην Γερμανία όσο και στα περίχωρα , μας εντυπωσίασε ότι τα πάντα ήταν καθαρά & όπως μας είπε ένας ηλικιωμένος ήταν το εξής: «Όταν αυτοί έμεναν στην σπηλιές με τις προβιές εμείς είχαμε την Δημοκρατία, τώρα πλέον οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί εντελώς, δηλαδή οι Γερμανοί, Ολλανδοί αλλά και Βέλγοι έχουν καταφέρει να εξελιχθούν σε τέτοιο βαθμό και οι Έλληνες από την άλλη να μένουν σε "σπηλιές και με προβιές". Καταλαβαίνετε τι εννοώ φυσικά, αυτή πλέον είναι και η κατάντια μας.

Πόσο χαμηλά φτάσαμε πλέον; Αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα που μας προβληματίζει αλλά και θα μας προβληματίζει για πάρα πολλά. Πονάει η καρδιά μας όταν μαθαίνουμε από τους συγγενείς αλλά και από τις ειδήσεις για τις αντιξοότητες που περνάτε.
Εμείς αυτό που ευχόμαστε σε όλους σας είναι ότι ποτέ να μην το βάλετε κάτω, να είστε δυναμικοί, θα τα καταφέρετε και θα σταθείτε στα πόδια σας και θα γίνει η Ελλάδα μας ένα ισχυρό κράτος και πάλι» και ξέσπασε σε δάκρυα.

Κλείνουμε ευχόμενοι σε όλους σας καλή χρονιά με δύναμη και υγεία σε όλους.

Ρεπορτάζ: Σοφία Φλωρού