Σπυρίδωνας Γ. Λυκούδης: Η αλήθεια για την Αμφίπολη

Δημοσιεύτηκε: Παρασκευή, 07 Νοεμβρίου 2014 19:23

Σπυρίδωνας Γ. Λυκούδης: Η αλήθεια για την Αμφίπολη

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ             ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΛΥΚΟΥΔΗ Στους δύσκολους καιρούς για την Ελλάδα, οι προστάτιδες δυνάμεις της, από το συμπαντικό περιβάλλον, επειδή κρίνανε ότι ήρθε η ώρα, θελήσανε να αποκαλυφθεί τώρα, το αρχαίο μεγάλο ιερό της Αμφίπολης. Αποσβολωμένη η ανθρωπότητα, παρακολουθεί τα ευρήματα των ανασκαφών του χώρου της Αμφίπολης, και μένει εκστατική, μπροστά σε αυτά που σιγά-σιγά αποκαλύπτονται, και που είναι μοναδικά στα παγκόσμια αρχαιολογικά χρονικά.

Όλα τα αρχαία Ελληνικά ιερά, όλα τα μυητικά κέντρα, που δίνανε την αληθινή, την πανάρχαια γνώση για την δημιουργία του κόσμου, για την ζωή και τον θάνατο, και για τον σκοπό της ύπαρξης του ανθρώπου στον πλανήτη γη, έχουνε καταστραφεί μέχρις εδάφους.

Έχουνε καταστραφεί, οι ιεροί χώροι της Ελευσίνας, της Δωδώνης, του Δίου, των Δελφών και όλων των άλλων αρίστης κατασκευαστικής δημιουργίας, ανεπανάληπτων ιερών οικοδομημάτων του αρχαίου Ελληνικού κόσμου, όχι μόνο στην κυρίως Ελλάδα, αλλά και στις αρχαίες Θήβες, στην πανάρχαια Ελληνική επαρχία της Σειριάδας γης, που σήμερα ονομάζεται Αίγυπτος.

Οι διάφοροι αλλοδαποί τυμβωρύχοι, έχουνε βάλει την ταμπέλα του παγκόσμιου κλέφτη στο λερωμένο μέτωπο τους, και δυστυχώς επανερχόμενοι στην αξία του κτήνους, αφού απαλλάσσονται από το σύνοικο στοιχείο τους, που είναι η ουσία που χαρακτηρίζει τον πραγματικό άνθρωπο, δηλαδή την άυλη, την πνευματική, την άσαρκη αιτία, που είναι κατ`εικόνα και ομοίωση του δημιουργού, υπερηφανεύονται ότι είναι  απόγονοι κλεπτών,  που αρπάξανε από τα σπλάχνα, της για δύο χιλιάδες χρόνια σκλαβωμένης Ελλάδας, τα Ελληνικά αριστουργήματα, και επιδεικνύουνε τα κλοπιμαία, χωρίς ντροπή, χωρίς συστολή, χωρίς φιλότιμο, χωρίς έννοια του δικαίου, και προσπερνάνε την οδό της Αρετής, και πορεύονται την οδό της αρπαγής και της ατιμίας.

Έτσι οι προστάτιδες συμπαντικές δυνάμεις της Ελλάδας, αποφασίσανε τώρα, στο πρώτο τέταρτο του εικοστού πρώτου αιώνα, να αποκαλυφθεί το αρχαίο Ελληνικό Μακεδονικό αρχιτεκτονικό κόσμημα, της Αμφίπολης.

Είναι ολόκληρο, σχεδόν απείραχτο, όπως αρχικά κατασκευάστηκε, για να δούμε πως ήτανε τα αρχαία κέντρα της γνώσης και της αλήθειας.

Οι παγκόσμιοι αρνητές της αλήθειας, οι διεθνείς διαστρευλοτές της ιστορίας, τρέμουνε στην ιδέα, ότι κάτι το πολύ μεγάλο, κάτι το πολύ αληθινό, θα αποκαλυφθεί από την ανασκαφή του τύμβου της Αμφίπολης.

Όλον αυτόν τον καιρό, ακούμε από τα ΜΜΕ, διάφορους << ειδικούς >>, να λένε διάφορα φληναφήματα, για το τι είναι ο ανασκαπτόμενος χώρος, με μόνιμη επωδό την λέξη τάφος.  

Τάφος είναι ένας χώρος διάλυσης και αποσύνθεσης της ύλης, ενώ ο χώρος που ανασκάπτεται είναι χώρος πνευματικός και  απέχει παρασάγγας,  από την έννοια και το περιεχόμενο ενός τάφου.

Αυτός ο ιερός χώρος που αποκαλύφθηκε, είναι μνημείο στο οποίο διδασκότανε οι μεγάλες αλήθειες, οι μεγάλες πνευματικές αξίες, είναι χώρος μυστηριακός με την έννοια ότι εκεί διδασκότανε οι επιστήμες, οι τέχνες, τα γράμματα, γιατί οι Έλληνες Μακεδόνες, απείχανε έτη φωτός στο πνεύμα και στις γνώσεις, από τους προγόνους των σημερινών κλεπταποδόχων, των όσιων και των ιερών της Ελληνικής φυλής.

Ο ανασκαπτόμενος χώρος της Αμφίπολης, δεν είναι ένας τάφος έστω και μεγαλοπρεπής, είναι ένα κέντρο αναπαράστασης των συμπαντικών δρωμένων από την απαρχή της δημιουργίας, μέχρι την εποχή του Φιλίππου και της Ολυμπιάδας, των γονέων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, γιαυτό και η εικόνα της γυναίκας με τα κόκκινα μαλλιά είναι της Ολυμπιάδας, και από την εικόνα αυτή, φαίνεται η ομοιότητα του Αλέξανδρου με την μητέρα του, αυτός είναι ο λόγος που αρχικά κάποιο κάνανε το λάθος, και μας λέγανε ότι η εικόνα είναι του Αλέξανδρου.

Υπάρχει ο αδόκιμος ισχυρισμός, ότι οι κατασκευαστές του μνημείου, για να το προστατέψουνε, το γεμίσανε με άμμο και χώματα, κανένας χώρος στην γη, δεν έχει προστατευθεί από τον αρχικό κατασκευαστή του, με αυτόν τον τρόπο, αυτός είναι επιεικώς ένας αστείος ισχυρισμός.

Η αλήθεια είναι ότι το μνημείο το γεμίσανε με χώμα και άμμο, σε μετέπειτα καιρούς, αυτοί που το διοικούσανε, για να το προστατέψουνε από εισβολείς, όπως ο Αλάριχος, που κατέστρεψε όλα τα αρχαία ιερά στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Αυτοί ήτανε αληθινοί πατριώτες και θελήσανε να προστατέψουνε το υπέροχο ιερό, από τους κατακτητές της Ελλάδας και της Μακεδονίας.

Αυτό που στο τέλος θα αποκαλυφθεί, και ελπίζω να επιτραπεί να αποκαλυφθεί, θα είναι ένα εκπληκτικό μνημείο του πνεύματος, ένας ιερός χώρος, που η Ολυμπιάδα και ο Φίλιππος, σε συνεργασία με τους 4.500 Έλληνες φιλοσόφους, ήτανε οι πρώτοι διδάσκαλοι αποκαλυπτές αληθειών, που διδάσκανε και θα διδάσκουνε την ανθρωπότητα, για να βγει από το σκοτάδι, από τον λήθαργο της θολούρας που την έχουνε οδηγήσει οι αιώνιοι εραστές, της εκμετάλλευσης των ολίγων ανθρώπων, επί των πολλών ανθρώπων της γης.

Ο χώρος της Αμφίπολης όταν θα αποκαλυφθεί πλήρως η κατασκευαστική του υπόσταση, θα δώσει στην ανθρωπότητα να καταλάβει, γιατί καταστραφήκανε οι μεγάλες βιβλιοθήκες, με προεξάρχουσα την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.

Το μνημείο είναι Ελληνικό, αλλά είναι ταυτόχρονα και οικουμενικό, γιατί οι διδασκαλίες των Ελλήνων είναι οικουμενικές.

Η Αμφίπολη στην εποχή που λειτουργούσε το μνημείο, λεγότανε << Εννέα Οδοί >> και την κατοικούσε το Ελληνικό φύλο οι Ηρωδοί, τότε η πόλη ανθούσε, και οι πολλές φιλοσοφικές σχολές που ήχε, ήτανε ξακουστές.

Μόλις αποκαλυφθεί  όλος ο ανασκαπτόμενος χώρος, και λάμψει το μεγαλείο του με όλη του την ισχύ, θα αποκαλυφθεί και το επιστημονικό και φιλοσοφικό έργο, που γινότανε στο τελεστήριο της Αμφίπολης, με προεξάρχοντες τελετουργούς, την Ολυμπιάδα και τον Φίλιππο, και με άριστο μαθητή τον Μέγα Αλέξανδρο.