Διονύσης Μινέτος : Η σωτηρία της ψυχής... είναι πολύ μεγάλο πράγμα

Τελευταία ενημέρωση: Πέμπτη, 27 Μαρτίου 2014 16:01

Διονύσης Μινέτος : Η σωτηρία της ψυχής... είναι πολύ μεγάλο πράγμα

Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ … ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ

Είναι βέβαιο ότι στη περίπτωση της Κεφαλονιάς, η συγχώνευση των πρώην Καποδιστριακών Δήμων σε έναν ενιαίο Δήμο, απέτυχε να προσεγγίσει το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Απέτυχε να βελτιώσει τη λειτουργία του διοικητικού και του πολιτικού μηχανισμού του νησιού. Απέτυχε να επιφέρει θετικότερα αποτελέσματα στη ζωή των κατοίκων σε σχέση με την πρότερη λειτουργία και δομή των «πολλών Δήμων».

Κύριος λόγος αυτής της αποτυχίας, όπως ισχυρίζομαι στη συνέχεια, είναι ο ερασιτεχνισμός και η έλλειψη αποτελεσματικής δράσης από τη παρούσα Δημοτική Αρχή, η οποία δεν αντιλήφθηκε τις δυσκολίες που ενέχει ένα τέτοιο εγχείρημα. Θεώρησε ότι ένα ΦΕΚ, θα επιτύχει αυτόματα, χωρίς κόπο, προσπάθεια και σκέψη, τη σκοπούμενη συνένωση.

Με βάση αυτές τις άτοπες πεποιθήσεις της Δημοτικής Αρχής, η δομή η οποία προέκυψε, ο ένας Δήμος, αντί να καταφέρει να επιτύχει: α) οικονομίες κλίμακας και, β) συμπληρωματικότητα στη λειτουργία των οικονομιών των επιμέρους Δημοτικών Ενοτήτων, μετατράπηκε σε μια κακο-συναθρωμένη δομή, με ανταγωνιστικές επιμέρους κουλτούρες και ασύμβατες δράσεις και επιδιώξεις. Όλοι εναντίων όλων. Η Σάμη φωνάζει, το Ληξούρι ωρύεται, ο Πόρος παραπονιέται, η Έρισος διαδηλώνει.

Αντί ο κ. Δήμαρχος να επικεντρωθεί στο πώς θα συγκεράσει τις εμπλεκόμενες περιοχές – οντότητες έτσι ώστε να συσπειρωθούν και να λειτουργήσουν τα ανταγωνιστικά τους πλεονεκτήματα ως ολότητα, δημιούργησε τριβές και στείρες αντιπαραθέσεις. Ο άνευ προηγουμένου υδροκεφαλισμός γύρω από ένα και μόνο οικοδομικό τετράγωνο της πόλης του Αργοστολίου, γύρω από το οικοδομικό τετράγωνο του κτιρίου της «Τράπεζας της Ελλάδος», δημιούργησε παράλυση στις διοικητικές δομές και στο προσωπικό του Δήμου. Ο εργάτης έπρεπε πρώτα να δώσει το παρόν στο Αργοστόλι και στη συνέχεια να ξεκινήσει για να κόψει χόρτα στο Πόρο. Μέχρι να φθάσει στον προορισμό του ήταν ώρα για να σχολάσει.

Αυτό ήταν, και εν πολύς εξακολουθεί να είναι, το επίπεδο διοίκησης του νησιού. Η σύγκλιση των οντοτήτων των πρώην Δήμων του νησιού ήταν λοιπόν αποτυχημένη, όχι τόσο γιατί φταίει ο «Καλλικράτης» όσο διότι αυτοί που καλέστηκαν να τη διεκπεραιώσουν ήταν πρόχειροι και ανίκανοι να δημιουργήσουν μια απλή και υγιή οργανωσιακή δομή.

Στο πρόβλημα αυτό, εμμέσως πλην σαφώς, πρότεινε λύση η Παράταξη του ΠΑΣΟΚ του κ. Αλέκου Καλαφάτη μέσω της πρόσφατης πρότασης του κ. Μάκη Φόρτε. Όλοι φαντάζομαι ενθυμούνται την πρόταση του κ. Φόρτε για το Ληξούρι και την επίλυση των προβλημάτων του σεισμού, την πρόταση «για ένα σχήμα ομόσπονδης διακυβέρνησης με επικεφαλής τον χωρικό αντιδήμαρχο Παλικής και συλλογικό όργανο αποφάσεων τα 25 μέλη των 14 τοπικών κοινοτήτων και της δημοτικής κοινότητας Ληξουρίου»!

Ομολογώ ότι η πρόταση του κ. Φόρτε παραπέμπει σε κάτι σαν τη «Χώρα των Βάσκων Αυτονομιστών» στη Βόρεια Ισπανία! Θυμίζει κάτι από το Σιν Φέιν και τον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό (IRA)! Γιατί όχι και κάτι από τους Αυτονομιστές Αντάρτες της οργάνωσης «Φωτεινό Μονοπάτι» του Περού. Μια πρόταση απόσταγμα της βαθιάς εμπειρίας του κ. Μάκη Φόρτε και της Παράταξης του κ. Αλέκου Καλαφάτη από τη μακρόχρονη διακυβέρνηση του νησιού.

Περιττό να πούμε ότι αυτές οι ιδέες δεν αντέχουν σε σοβαρό σχολιασμό. Επιτρέπονται όμως σε προεκλογικές περιόδους όπου ο καθένας έχει δικαίωμα να επιχειρεί μακροβούτια σε «θολά νερά» προς αλίευση ψήφων. Ο καθένας άλλωστε «πουλάει τη πραμάτια που διαθέτει». Άλλος δωρίζει καθρεφτάκια στους ιθαγενείς (ο κ. Παρίσης), άλλος δωρίζει σακούλες με μπανάνες και αναψυκτικά στους πεινασμένους (ο κ. Παρίσης) και ο κ. Φόρτες (με τον κ. Καλαφάτη?) υπόσχεται Αυτόνομες Περιοχές και Χώρες των … Βάσκων.

Εύχομαι να διατηρήσουμε τον πολιτικό διάλογο σε ένα καλό επίπεδο με λιγότερο λαϊκισμό και λιγότερα ψέματα προς τους συμπολίτες μας. Πραγματικά, λιγότερα ψέματα προς τους συμπολίτες μας.

Εύχομαι να δώσουμε όλοι μας απαντήσεις στα βαθιά αναπτυξιακά προβλήματα του νησιού μας. Στις αιτίες που τα δημιούργησαν και τα συντηρούν και στις εφικτές λύσεις που υπάρχουν προκειμένου να τα ξεπεράσουμε.

Εύχομαι, κύριε Αλέκο Παρίση, όλοι εμείς να έχουμε να πούμε κάτι στο Κεφαλλονίτη Πολιτικό Μηχανικό που δεν έχει εκδώσει ούτε μια Οικοδομική Άδεια τα τελευταία 3 χρόνια και στο Κεφαλλονίτη Τοπογράφο Μηχανικό που δεν έχει σχεδιάσει ούτε ένα τοπογραφικό διάγραμμα μήνες τώρα. Ποιος θα τους σώσει την αξιοπρέπεια;

Εύχομαι, κύριε Αλέκο Καλαφάτη, όλοι εμείς να έχουμε να πούμε κάτι στη γενιά των άνεργων νέων των 25 και 30 ετών και στους Κεφαλλονίτες γονείς τους που τους συντηρούν δίνοντας χαρτζιλίκι. Ποιος θα σώσει την αξιοπρέπεια αυτών των νέων και των οικογενειών τους;

Εύχομαι, κ. Μάκη Φόρτε, όλοι εμείς να βρούμε να πούμε κάτι στον εργαζόμενο νέο της εποχής του Μνημονίου και … της γενιάς των 480€ που δε μπορεί να κάνει οικογένεια λόγω ανέχειας ή που για να συντηρήσει την οικογένειά του τσοντάρει από τη σύνταξη ο παππούς και η γιαγιά. Ποιος θα του σώσει την αξιοπρέπεια;

Κύριοι, επειδή όλοι προτάσσετε το ηθικό δίλλημα της διάσωσης της αξιοπρέπειας της Κεφαλονιάς, πρέπει να ξέρετε ότι η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα…

Μπορεί βέβαια όλοι οι παραπάνω συμπολίτες μας να μην ανήκουν στο Target Group του προεκλογικού σας αγώνα οπότε δεν είναι απαραίτητο ότι πρέπει να απαντήσετε σε τέτοια διλλήματα.

Θα έχουμε όμως την ευκαιρία να τα δούμε όλα αναλυτικά τις επόμενες μέρες.

Καλώ τους νέους ανθρώπους, τους σκεπτόμενους ανθρώπους αυτού του νησιού, να γυρίσουν τη πλάτη στο χτες, στη μιζέρια, στη παρακμή.

Όταν κοιτάς με δέος τις σκιές, ακόμη και η σκιά ενός νάνου σου φαίνεται γίγαντας.

Πιστεύω ότι πλέον τους έχουμε πάρει χαμπάρι όλοι.

Διονύσης Μινέτος

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με την «Ανεξάρτητη Αγαπημένη Κεφαλονιά»