Με ένα τρομακτικό  χιτσκοκικό σενάριο, η Κυβέρνηση την Μεγάλη Τρίτη  ενημέρωσε,  μάλλον τρομοκράτησε τους Έλληνες μικροιδιοκτήτες  ανακοινώνοντας τους,  ότι τα οικοπεδα τους σε όλους τους οικισμούς της Χώρας κάτω των 2.000 κατοίκων, είναι σχεδόν  άχρηστα.

Κρυπτόμενη πίσω απο το Σ.τ.Ε. που το παρουσίασε σαν “ο απο Μηχανής Θεός”,  προχώρησε με περίσσεια  ανοησία στην κατάργηση των όρίων των οικισμών  και δημιουργία Ζωνών!!!!, Όρια  που άκουσον άκουσον είχαν εφαρμοσθεί απο το μακρυνο 1985, εδώ και 40 ολόκληρα χρόνια. 

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απο την Αρχή για να γίνει πιο κατανοητό το θέμα και οι Κυβερνητικές παλινωδίες. 

Οικισμοί προ του 1923 μια σημαντική ημερομηνία που  είναι η αφετηρία σε ότιδηποτε αναφερεται στην πολιτικη διαχείρισης της ΓΗΣ στην Πατρίδα μας.

Αυτοί λοιπόν οι οικισμοί είχαν μια πορεία σε όλα αυτά τα χρόνια, αλλοι μεγάλωσαν,  άλλοι χάθηκαν,  καταστράφηκαν,  η  εγκαταλείφθηκαν, για διαφορετικές πάντα αιτίες όπως:  Μεταφορές πληθυσμού,  Εδαφολογικά προβλήματα, Καταστροφές απο τους ναζι στην διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου,  Απομάκρυνση του πληθυσμών στην διάρκεια του Εμφυλίου, Σεισμοί  κλπ αιτίες που έβαλαν το χεράκι τους λίγο η πολύ  στην μορφή που είχαν στην αρχή του 1970, όταν ξεκινά δειλά-δειλά κυρίως  “βιασμένα”  η τουριστικοποίηση της Πατρίδας μας.

Γιατι τότε αγαπητοι φίλοι δεν υπήρχε τίποτα το δεδομένο  για μια αναπτυξιακή πολιτική, αντίθετα  στην Πατρίδα μας επλανιώταν μια τάση φυγής απο την μιζέρια και την δυστυχία για άλλους Τόπους και Πατρίδες.

 Οι περισσότεροι των οικισμών ήταν , στάσιμοι, φθίνοντες ή αδιαφοροι, ελάχιστοι παρουσίαζαν δειλά δειλά μια οικοδομική δραστηριότητα, ιδιαίτερα  αυτοι που είχαν εγκεκριμμένο πολεοδομικό σχέδιο όπως οι: Αργοστόλι, Ληξούρι,  Πόρος,  Σκάλα,  Σάμη,  Φισκάρδο και στις εκτός σχεδίου περιοχές, όπως η Λάσση,  Λέπεδα κλπ.

Στα τέλη της δεκαετίας του ΄70,  (ξεκίνησα να εργάζομαι σαν αρχιτέκτων μηχανικός το 1976),  θυμάμαι ότι στους πρό του 1923 οικισμούς, γινόταν αυτοψία απο υπάλληλο της τότε  Πολεοδομίας  που ανήκε στις Τεχνικές Υπηρεσίες της Νομαρχίας για να καθορισθεί αν το οικόπεδο του ενδιαφερόμενου πολίτου ήταν εντός ή εκτός οικισμού.

Γιατί πολύ απλά Δεν υπήρχε κανένα όριο που να καθορίζει τον οικισμό

Η αρτιότητα των οικοπεδων εντός του συνεκτικού τμήματος του οικισμού  ηταν 300τ.μ. ενώ  στην περιφέρεια δλδ στην  ” ακρη”  του οικισμού ήταν τα  2.000τ.μ.. 

Και βεβαίως η αρτιότητα των 300τ.μ. πορω απέχει απο την αρτιότητα των 2.000τ.μ. που αναφερει το νεο Π.Δ. για το συνεκτικό τμήμα των οικισμών!!!!!!!!!!.

Τότε κτιζαμε σύμφωνα με τον Οικοδομικό κανονισμό του 1973.

Η δεκαετία του 1980 ξεκινά με ένταση και οράματα. 

Ο συμπατριώτης μας υπουργος; ΠΕΧΩΔΕ  Αντώνης Τρίτσης  με το διάταγμα του 1982 δινει  δίεξοδο στις οικιστικές και επαγγελματικές ανάγκες  με την δυνατότητα δημιουργίας  οικοπέδων επιφανείας 500τ.μ. σε αποσταση 800μ. απο το κεντρο του οικισμού, απο τους μόνιμους η καταγόμενους απο τον οικισμό κατοίκους.

Με τον Νόμο του 1983 ξεκινα η περίφημη Επιχειριση Πολεοδομικης Ανασυγκρότησης.

Με το διάταγμα του 1985 κατηγοριοποιούνται οι οικισμοί κατω των 2.000 κατοίκων και καθορίζονται τα όρια των οικισμών με απόφαση Νομάρχη.

Έτσι δημιουργήθηκαν χιλιάδες οικόπεδα, και ξεκινα  ένας οικοδομικός οργασμός, που έδωσε σημαντηική διέξοδο, όχι μόνον στην ανάγκη για ιδιωτική  κατοικία,  αλλα και για επαγγελματική στέγη.

Μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι τα όρια αυτά των οικισμών  δεν έχουν κορεσθεί και  υπάρχουν πολλές εκτασεις εντος των οριων οι οποίες  θα μπορουσαν να “πολεοδομηθούν” με την δημιουργία  κοινοχρηστων χωρων και οικοπεδων.

Να   δημιουργηθεί μια νεα οικοδομική άνθιση μιας και η Δόμηση  εκτός οριων οικισμών έχει σχεδον καταργηθεί  για τους πολλούς.

Αντί αυτών των απλών αλλά σημαντικών παρεμβάσεων της διόρθωσης και επικαιροποίησης σύμφωνα με τα νεα δεδομενα της τοτε νομοθεσίας  έρχεται η Κυβερνηση “ελαφρα τη καρδία” κρυπτομενη πισω απο το Σ.τ.Ε. και μάλιστα του Ε τμήματος και όχι της Ολομέλειας, να καταστρεψει,  να τρομοκρατήσει και  να ισοπεδώσει χιλιάδες μικροιδιοκτήτες που βλέπουν να χάνονται οι περιουσίες τους εν μια νυκτί, αλλά κυρίως γιατί θέλει  να εξαφανίσει την όποια εμπιστοσύνη των πολιτών προς  το Κράτος και τους θεσμούς και οι πολίτες να γίνουν έρμαια του κάθε ερασιτέχνη πολιτικάντη. Και ταυτόχρονα να παραδώσει την διαχείριση της Γης σε μαγαλα συμφέροντα.

Και δεν είναι λύση το σλόγγαν “τρέξτε όλοι να βγάλετε Άδειες για να σωσετε τα οικοπεδα σας”, γιατί αυτό ενισχύει περαιτέρω την απώλεια εμπιστοσύνης των πολιτών προς το Κρατος και τους θεσμούς.

Αγαπητοί φίλοι με μεγάλη μου λύπη βλέπω ότι:

-Το σλόγκαν της δεκαετίας του 1980, “ θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης” να  γίνεται πραγματικότητα και σε λίγα χρόνια θα γίνει πλήρως κατανοητό. Δείτε τι μεταβιβαζεται καθε μέρα, σε εκτάσεις κτίρια και ξενοδοχεία.

-Η πολιτική Διαχείρισης και Εκμετάλευσης της Γής  μεταφέρεται σε ιδιώτες και στα μεγάλα συμφέροντα και για να επιτευχθεί χρειαζόταν όλο αυτό το μνημονιακό ντελίριο των απαγόρευσεων της οποιασδήποτε οικοδομικής δραστηριότητας.

Ταυτόχρονα το Κράτος παρουσιάζεται ανίκανο να αντισταθεί στις επιθετικές ορέξεις  αυτών των συμφερόντων.

Με λίγα λόγια θα πώ ότι  χάνουμε την Πατριδα μας 

Βασιλάτος Μάκης.