Ο κ. Βαρδάκος, ο ιδρυτής του Θεατρικού  Εργαστηρίου που  κλείνει φέτος 10 χρόνια ζωής και ο ίδιος 40 χρόνια καλλιτεχνικής παρουσίας, ενημέρωσε αρχικά για τις 3 ημέρες και ώρες της  θεατρικής παράστασης και έκανε γνωστό ότι Δευτέρα και Τρίτη 11 και 12 Μαρτίου αντίστοιχα, 10:00 το πρωί η παράσταση θα ανέβει και για τα σχολεία.

Για την πλοκή του έργου ανέφερε: «Το έργο του Σαίξπηρ « Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» είναι ίσως από τα 4-5 ποιο σημαντικά έργα, παρ όλο που το έγραψε στα πρώτα του συγγραφικά χρόνια. Έχει την ίδια αξία όπως έχει ο  «Άμλετ», ο  «Οθέλλος» ο «Βασιλιάς Λιρ». Είναι ένα έργο ευφάνταστο , πολλά κομμάτια του αυτόνομα μπορούμε να τα συναντήσουμε σε άλλα θεατρικά του έργα και είναι ίσως η ποιο σημαντική του κωμωδία από αυτές που έχει γράψει μαζί με την «Δωδέκατη Νύχτα». Είναι ένα έργο πολυπρόσωπο, αρκετά δαπανηρό και μπήκαμε στην διαδικασία να το ανεβάσουμε, γιατί γιορτάζουμε τα 10 χρόνια του Θεατρικού Εργαστηρίου και τα 40 καλλιτεχνικής μου δουλειάς στο νησί. Ουσιαστικά αποτελείται από τρία μέρη , ένα γκρούπ που η ιστορία εξελίσσεται στην Αθήνα και το έργο διαδραματίζεται την νύχτα της μεγαλύτερης μέρας του χρόνου. Αυτό το χρησιμοποιεί ο Σαίξπηρ διότι σε όλη την Ευρώπη και μη εξαιρουμένης και της Ελλάδας, κυρίως αυτή την περίοδο, υπάρχουν δοξασίες ότι συμβαίνουν διάφορα μαγικά πράγματα, ξωτικά βγαίνουν την νύχτα, άλλοτε πειράζουν τους ανθρώπους, άλλοτε τους βοηθούν, ανάβουνε φωτιές- εμείς έχουμε εδώ τον Άι Γιάννη τον Λαμπαδάρη-. Είναι ένας λόγος και ένας τρόπος οι άνθρωποι να ζευγαρώσουν μεταξύ τους, να βρούν το ταίρι τους και γενικά είναι μια εκδήλωση κοινωνικότητας, που έχει όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Έτσι λοιπόν έχουμε ένα γκρουπ που είναι οι Αθηναίοι, ένα άλλο γκρούπ που είναι τα ξωτικά του δάσους, γιατί όλο το έργο εξελίσσεται μέσα σε ένα δάσος και μετά είναι και οι μαστόροι που τους χρησιμοποιεί ο Σαίξπηρ , διότι μετά τον Μεσαίωνα το θέατρο άρχισε να λάμπει και κυρίως με την συγγραφή του Σαίξπηρ, αλλά ποιος θα πραγματοποιούσε τα έργα αυτά που γραφόντουσαν; Τα πρώτα χρόνια τα κάνανε οι «Συντεχνίες» , δηλαδή άνθρωποι που είχανε διάφορα επαγγέλματα και το κάνανε ως πάρεργο , ως ερασιτέχνες ηθοποιοί, οι οποίοι παίζανε διάφορα θεατρικά έργα για να συμπληρώνουν  το μεροκάματο τους, αλλά κυρίως για την διασκέδαση του κόσμου και του εαυτού τους. Έτσι λοιπόν έχουμε αυτούς τους μαστόρους, οι οποίοι προσπαθούν να ετοιμάσουν ένα θεατρικό έργο να το παίξουν την ημέρα που θα παντρευτεί ο Θησέας την Ιππολύτη, που είναι στην Αθήνα, γιατί το έργο υποτίθεται ότι εξελίσσεται σε μια φανταστική Αθήνα κατά τον Σαίξπηρ.  Κι εκεί συμβαίνουν διάφορα ευτράπελα, παρεμβαίνουν τα ξωτικά στην ζωή και στο ζευγάρωμα των δύο συγκεκριμένων φίλων του Θησέα με τα ταίρια τους». 

Για τα μηνύματα που περνούν στο κοινό: «Είναι ένα έργο λοιπόν, το οποίο όπως όλα τα έργα που έχουν μια ζωντάνια και σφύζουν από ζωή έχει στο τέλος μιά καλή κατάληξη και είναι πάρα πολύ σημαντικό , διότι μπαίνουνε πολλά θέματα και μπορεί κανείς να το δει από διαφορετικές σκοπιές, είτε είναι μικρός, είτε είναι μεγάλος. Παραδείγματος χάριν θέτει θέμα εξουσίας , είτε αυτή είναι από την εξουσία αυτή καθ αυτή, είτε από την εξουσία της οικογένειας, του πατέρα, θέτει επίσης θέματα της φύσης. 

Επίσης το ποιο σημαντικό από όλα είναι η κοινωνικοποίηση που αποκτούν οι άνθρωποι μέσα από το θέατρο, γιατί οι τέχνες είναι πολύ σημαντικές για την εξέλιξη του πολιτισμού μας για να έχουμε συνοχή ως κοινωνία μεταξύ μας και κατανόηση σε ιδιαιτερότητες και σε ανθρώπους που έχουν διαφορετικές αντιλήψεις και απόψεις. Η τέχνη ενώνει τους ανθρώπους και τους κρατάει σαν μία γροθιά, κάτι που τα τελευταία χρόνια έχουμε διολισθήσει στην αντίθετη κατεύθυνση».

Αναφερόμενος στους συντελεστές του έργου ανέφερε: « Οι άνθρωποι που πλαισιώνουν την ομάδα και είναι 18-19 άτομα , κάνουν μια υπέρβαση στην καθημερινότητα τους που είναι ζηλευτή. Αντί να καταναλώνουν τον χρόνο τους  σε άλλα πράγματα, πρώτα απ όλα ευχαριστιούνται αυτό που κάνουν, αλλά αυτό έχει και έναν άμεσο αντίκτυπο στην κοινωνία μας και γι αυτό τον λόγο τους ευγνωμονώ ιδιαίτερα. 

Μουσική έχει γράψει ο Κώστας Χαριτάτος, τα κοστούμια τα έχει επιμεληθεί η Λουκία Μινέτου , για τα σκηνικά έχω κάνει τα σχέδια εγώ και την κατασκευή ο Τάσος Μπεκατώρος, φωτισμούς ο Γρηγόρης Μαυρογιάννης και τα ηχητικά ο Μάκης Βαγγελάτος. Μακιγιάζ η Χριστίνα Μπέλγκρας και κομμώσεις η Δάφνη Λιβιεράτου, η οποία συμμετέχει και στο έργο. Όλα αυτά γίνονται με την αιγίδα του Δήμου Αργοστολίου.

Η επόμενη εκδήλωση του κ. Βαρδάκου με την στήριξη του Δήμου Αργοστολίου θα λάβει χώρα την 15^η Απριλίου με την ιστορικό Μαρία Ευθυμίου να αναφέρεται στις σημαντικές στιγμές της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας, γιατί όπως σημείωσε , «ένα από τα βασικά μαθήματα του θεάτρου είναι να ξέρεις ιστορία».

Κλείνοντας δε, τόνισε ότι ο σκοπός των επετειακών γιορτών του Θεατρικού εργαστηρίου η της δικής του καλλιτεχνικής παρουσίας δεν είναι να γιορτάσει ο ίδιος , αλλά να τιμήσουν όλους όσους συμμετείχαν όλα αυτά τα χρόνια σε θέματα που είχαν να κάνουν με το θέατρο.

Ακολουθεί το ηχητικό της συνέντευξης.