Η Μονή του Δία (σήμερα μικρό εκκλησάκι) είναι Μετόχι της μονής Εσταυρωμένου Πεσσάδας, απ' όπου ξεκινά λιτανευτικά η εικόνα της Παναγίας της Διώτισσας και με καραβάκι από το λιμάνι της Πεσσάδας, φτάνει στο νησάκι.
Από το σημείο πρόσβασης, αρχίζει η ανάβαση από την χαρακτηριστική σκάλα με τα 138 σκαλιά. Ακολουθεί ο Όρθρος, Θ. Λειτουργία και στο τέλος η Λιτανεία στην κορυφή του νησιού. Η θέα είναι μοναδική προς τον Αίνο, τη Λειβαθώ, την Παλική, τη Ζάκυνθο και το απέραντο Ιόνιο. Μετά το τέλος, ακολουθεί η επιστροφή με τον ίδιο τρόπο, έως την Μ. Εσταυρωμένου.

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν μας χαρίζουν λίγες από τις άπειρες φυσικές ομορφιές του τοπίου, από τις συγκινητικές στιγμές των εκδηλώσεων και από τη φιλοξενία της Ι. Μονής.

Στο νησάκι κατά την Αρχαιότητα υπήρχε βωμός του Δία, απ' όπου και το όνομά του και αργότερα ναός της κόρης του Αφροδίτης.

Σύμφωνα με μία παλιά διήγηση ενός Πεσσαδιάνου, που αναφέρει ο περιηγητής του 19ου αιώνα A. Warsberg στο βιβλίο του "ITHAKA, Wien,1887, σελ. 12 έως 30 και στο κεφάλαιο που υπάρχει εκεί "Zeus im exil" (ο Ζεύς στην εξορία), η αρχαία λατρεία καταργήθηκε από τη δράση του νέου Αποστόλου στην Πεσσάδα ("der neuen Apostel in Pessades" σ.σ. 24 &25) και μετατράπηκε σε Χριστιανική.

Όπως είναι γνωστό σύμφωνα με παλαιά παράδοση, αλλά και τις νεότερες έρευνες, του κ. Warnecke και των πέντε σχετικών διεθνών επιστημονικών Συνεδρίων, ο Απόστολος Παύλος βγήκε ως ναυαγός το 59 μ.χ. στην Πεσσάδα, πηγαίνοντας στην Ρώμη και εκχριστιάνισε την Κεφαλληνία, παραμένοντας στο νησί μας τρεις μήνες.
Ετσι τα αρχαία ιερά του νησιδίου αντικαταστάθηκαν με χριστιανικά και ο ναός της Αφροδίτης, της θεάς του έρωτα και της καλλονής των Αρχαίων Ελλήνων αντικαταστάθηκε με ναό και τιμές προς την Παναγία, τη θεία καλλονή! Ο λαός από το όνομα του νησιδίου την ονόμασε Διώτισσα.

Ακολουθεί ποίημα από τον Νικόλα Δρακάτο με τίτλο

«Παναγία Διώτισσα»
(Ιούλιος 2011)

Τρεχαντηράκι αρμάτωσα
με ξάρτια & προπέλα
Να φεύγω για τα πέλαγα
Με εσέ γλυκειά κοπέλλα.

Να χω Ρεμέτζο απάνεμο
Στο Μυζηθρή πιο πέρα
Και για πυξίδα σίγουρη
Τον πολικό (σου) αστέρα...

Προυνό – προυνό ξεκίνημα
Εσύ Βασίλισσά μου
Κι η Παναγία η Διώτισσα
Μαζί για φυλαχτά μου.

Σε κάθε αραξοβόλι μας
Εγώ στην αγκαλιά σου
Θα σου χαϊδεύω ακούραστα
& τ' άσπρα τα μαλλιά σου. -

{phocagallery view=category|categoryid=118}