Τα δύο μεσαιωνικά κάστρα του νησιού, έργα των Ενετών, αλλά και διάφορα έργα κυρίως υποδομής που κατασκεύασαν οι Άγγλοι τον 19^ο αιώνα, κυρίως για την εξυπηρέτηση των αναγκών τους, σήμερα αποτελούν στοιχεία του πολιτισμού του νησιού και μοναδικά αξιοθέατα για τους επισκέπτες.

Το Κάστρο του Αγίου Γεωργίου: Χτισμένο στην κορυφή ενός λόφου στα Περατάτα, έξω από το Αργοστόλι, κατασκευάστηκε τον 12ο μ.Χ. αιώνα ως η πρωτεύουσα του νησιού. Μεταγενέστερες επεμβάσεις το βελτίωσαν και παρέμεινε η πρωτεύουσα της Κεφαλονιάς, ως το 1757. Καταλαμβάνει συνολική έκταση 16 στρεμμάτων, ενώ η περίμετρος των τειχών του είναι 600 μέτρα. Πήρε το όνομά του από το παλιό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου που βρισκόταν στην κορυφή του λόφου πριν την οχύρωσή του. Σήμερα ο επισκέπτης μπορεί να δει τα εξωτερικά τείχη, κατασκευής του 1504, εκκλησίες και διάφορα κτήρια της ίδιας εποχής, αλλά και ό,τι έχει απομείνει από μια γέφυρα γαλλικής κατασκευής που ένωνε τις επάλξεις, στο εσωτερικό του. Ξεχωρίζει ο ναός της Ευαγγελίστριας, χτισμένος σε επτανησιακό μπαρόκ, που διατηρείται σε εξαιρετική κατάσταση. Ιστορικές πηγές αναφέρουν επίσης την ύπαρξη υπόγειας σήραγγας που ενώνει το κάστρο του Αγίου Γεωργίου με το Αργοστόλι, η αρχαιολογική έρευνα όμως δεν έχει ακόμη αποκαλύψει κάτι τέτοιο.

Το Κάστρο της Άσσου: Παραμένει ακόμα και σήμερα σε πολύ καλή κατάσταση δίπλα στο γραφικό ψαροχώρι της Άσσου. Οι εργασίες ξεκίνησαν υπό την επίβλεψη των Ενετών και με την δουλειά χιλιάδων Κεφαλονιτών το 1593, ενώ ολοκληρώθηκαν δυο χρόνια αργότερα. Η θολωτή πύλη του Κάστρου της Άσσου σώζεται ως σήμερα και θα σας εντυπωσιάσει. Τα τείχη φτάνουν περίπου τα 3000 μέτρα και σώζονται επίσης σε μεγάλο βαθμό. Μπορείτε ακόμα να δείτε την κατοικία του Ενετού άρχοντα, τους στρατώνες, που κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα λειτούργησαν ως φυλακές, αλλά και την μοναδική ορθόδοξη εκκλησία του Κάστρου της Άσσου, τον Προφήτη Ηλία, που κατασκευάστηκε τον 18ο αιώνα, στην θέση ενός μικρότερου, πολύ αρχαιότερου ναού.

Γέφυρα Δεβοσέτου: Η μεγάλη πέτρινη Γέφυρα που κυριαρχεί στον κόλπο του Αργοστολίου είναι έργου του Ελβετού Κάρολου-Φιλίππου De Bosset ή επί το ελληνικότερον, Δεβοσέτου. Κατασκευάστηκε το 1813 από τον μηχανικό στο επάγγελμα τότε στρατιωτικό διοικητή της Κεφαλονιάς και αξιωματικό του αγγλικού στρατού. Έχει μήκος ένα χιλιόμετρο και συνδέει την πόλη του Αργοστολίου με την απέναντι ακτή και τα περάσματα προς τις επαρχίες της Σάμης και της Παλικής. Στην μέση βρίσκεται ένα πυραμοειδές μνημείο αφιερωμένο στους κατασκευαστές της. Το 2005 απαγορεύθηκε η διέλευση τροχοφόρων και πλέον είναι κλειστή για τους επισκέπτες, περιμένοντας τις αρχές να την συντηρήσουν, όπως αρμόζει σ’ ένα μνημείο. Η Γέφυρα Δεβοσέτου είναι ακόμη γνωστή ως Γέφυρα De Bosset, ή Γέφυρα Δραπάνου, από το τοπωνύμιο της περιοχής στην μια της άκρη.

Το Φανάρι των Αγίων Θεοδώρων: Είναι ο φάρος του Αργοστολίου και πήρε το όνομά του από το μικρό εκκλησάκι που βρίσκεται κοντά. Βρίσκεται περίπου 3 χλμ έξω από το Αργοστόλι. Εκτός από την περίτεχνη αρχιτεκτονική του, εκεί θα θαυμάσετε ένα μαγικό ηλιοβασίλεμα και θέα προς τους Βαρδιάνους, τα μικρά νησάκια στην απέναντι πλευρά του κόλπου. Η περίεργη αρχιτεκτονική του φάρου είναι που προσελκύει πλήθος επισκεπτών: είκοσι κολόνες περικλείουν ένα κυκλικό κτίσμα δωρικού ρυθμού, με μικρό πύργο στην κορυφή του και συνολικό ύψος 8 μέτρα. Χτίστηκε από τον Άγγλο διοικητή της Κεφαλονιάς Κάρολο Νάπιερ, το 1828 και ολοκληρώθηκε την επόμενη χρονιά. Όπως σημειώνει ο ίδιος στα ημερολόγιά του, «ο θεμέλιος λίθος αυτού του μικρού κομψοτεχνήματος της αρχιτεκτονικής τοποθετήθηκε από τον Λοχαγό Κέννεντυ στις 12 ή 13 Μαρτίου 1829».

Το Βρετανικό Κοιμητήριο: Βρίσκεται στην άκρη της Γέφυρας Δεβοσέτου, από την πλευρά του Δράπανου, στο Αργοστόλι. Οι ιστορικές πηγές το αναφέρουν ήδη από το 1681, ως τόπο ταφής δυτικών, ενώ σήμερα, παρόλο που χρησιμοποιείται ακόμη ως κοιμητήριο Άγγλων πολιτών, που εξακολουθούν να αποτελούν ένα σημαντικό ποσοστό των αλλοδαπών που διαμένουν στην Κεφαλονιά, το Βρετανικό Κοιμητήριο αποτελεί και ένα από τα αξιοθέατα του νησιού: τα ταφικά μνημεία που κοσμούν το κοιμητήριο είναι περίτεχνα, εξαιρετικά περιποιημένα και μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας. Μια βόλτα εκεί αποτελεί για τον επισκέπτη, ουσιαστικά, μια περιήγηση σε υπαίθρια γκαλερί. Από τα μνημεία που ξεχωρίζουν είναι αυτό της οικογένειας Τουλ, έργο του γλύπτη Γεωργίου Μπονάνου.

Ο ναός της Ευαγγελίστριας στο Κάστρο: Είναι κτίσμα του 1580, όπως αναφέρει εντοιχισμένη στην εκκλησία μαρμάρινη επιγραφή. Βρίσκεται μέσα στα τείχη του Κάστρου του Αγίου Γεωργίου, την πρώτη πρωτεύουσα της Κεφαλονιάς, που δημιουργήθηκε από τους Ενετούς κυρίαρχους. Ήταν για αιώνες ο Μητροπολιτικός Ναός του νησιού, ενώ διατηρεί την αίγλη του παρελθόντος έως σήμερα: Είναι χτισμένη σε ρυθμό βασιλικής μονοκλίτου, με έντονα τα αρχιτεκτονικά στοιχεία του επτανησιακού μπαρόκ, διαθέτει ξυλόγλυπτο τέμπλο, ενώ το παλαιό της κωδωνοστάσιο στέκει ακόμη και είναι υπό αναστήλωση. Κάθε χρόνο την Κυριακή του Θωμά μεταφέρεται με λαμπρή λιτάνευση στην Ευαγγελίστρια η εικόνα της Παναγίας από την Μονή Σισσίων και παραμένει εκεί ως την Κυριακή της Σαμαρείτιδος.

Πλατεία Καμπάνας: Βρίσκεται στο Αργοστόλι και είναι ο τόπος όπου κάηκε το Libro d’ Oro της Κεφαλονιάς το 1797, σηματοδοτώντας μια νέα εποχή για την τοπική κοινωνία, χωρίς τίτλους ευγενείας και διαχωρισμούς. Σύμφωνα με τον ιστορικό Σπύρο Λουκάτο, επί Αγγλοκρατίας, η πλατεία της Καμπάνας ήταν τόπος των βασανιστηρίων και μαρτυρίων των αντιστασιακών του νησιού, οι οποίοι τις περισσότερες φορές υφίσταντο δημόσιο μαστίγωμα. Γύρω στο 1790 υπολογίζεται ότι κατασκευάστηκε στην πλατεία ο «Πύργος του Ωρολογίου», που τότε εκτινόταν τουλάχιστον τρεις ορόφους πιο ψηλά από τα υπόλοιπα κτήρια της πόλης. Η καμπάνα του ρολογιού και ο χαρακτηριστικός ήχος της έδωσαν τελικά και στον πύργο αλλά και σε ολόκληρη την πλατεία την ονομασία που διατηρούν ως και σήμερα «Πλατεία και Πύργος Καμπάνας».

https://blog.terrabook.com