Με εκδήλωση στα Μουζακάτα τίμησε την Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών

Κάλεσε να αναγνωριστεί το χωριό ως «μαρτυρικό» μετά τη γερμανική – ναζιστική θηριωδία

Τον ηρωικό αγώνα των κατοίκων των Μουζακάτων κατά των Ιταλών-φασιστών και Γερμανών-ναζί κατακτητών το διάστημα 1941-44, χωριό που καταστράφηκε ολοκληρωτικά με φωτιά από τους τελευταίους στις 23 Απρίλη 1944, τίμησαν με εκδήλωσή τους το πρωί της Κυριακής με την ευκαιρία και της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών στις 9 Μάη 1945, οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην Κεφαλονιά.

Με τη συγκέντρωση που πραγματοποίησαν και την κατάθεση στεφάνων στο μνημείο των Μουζακάτων που στήθηκε για να θυμίζει άλλη μια ναζιστική θηριωδία, επανέφεραν επίσης το αίτημα, αναγνώρισής τους ως «Μαρτυρικό χωριό».

Στα γεγονότα άλλωστε, στάθηκε και κατά την ομιλία του, ο Γιάννης Κουρούκλης, γραμματέας της ΤΕ Κεφαλονιάς – Ιθάκης του ΚΚΕ, που αναφερόμενος στον Β’ ΠΠ, τις εξελίξεις ιδιαίτερα στην Κεφαλονιά, μετά την παράδοση της Ιταλίας το Σεπτέμβρη του 1943 και την εξόντωση της μεραρχίας Aqui, το ξεκίνημα της κατοχής του τους Γερμανούς, μίλησε και για την ανάπτυξη της αντίστασης του λαού και ιδιαίτερα του Ε.Λ.Α.Σ., επεσήμανε:

«Τα Μουζακάτα εξελίσσονται όλο αυτό το διάστημα σε μια από τις έδρες του αντάρτικου. Με έδρα το χωριό, εφοδιάζονται αντάρτες με τρόφιμα, αποθηκεύεται οπλισμός στις φυσικές κρυψώνες της περιοχής, κατασκευάζονται παρατηρητήρια και οργανώνονται συσκέψεις αντάρτικων ομάδων και συσκέψεις γυναικών. Μεταπολεμικοί κατάλογοι συνταγμένοι από οργανώσεις αντιστασιακών καταγράφουν πολλούς κατοίκους της περιοχής ως πρωτεργάτες της Εθνικής Αντίστασης και του Ε.Λ.Α.Σ. Κεφαλονιάς. Με λίγα λόγια, οι περισσότεροι άνθρωποι της περιοχής δε σκέφτηκαν να φυλάξω τον εαυτό μου, το χωριό μου και κάτι θα γίνει, να ζήσω εγώ και ας πεθάνουν οι άλλοι -αυτή ήταν πάντοτε η ρητορική των δωσίλογων-. Παρότι, αγαπούσαν τον τόπο τους, τις οικογένειές τους, τη ζωή τους, κατανόησαν ότι η Κατοχή δε μπορεί να νικηθεί μόνη της ή τουλάχιστον το ένστικτο και η ψυχή τους αυτό τους έδειξε.

Αυτή η αντιστασιακή δραστηριότητα και το ξεδίπλωμά της και στα Μουζακάτα και σε όλη την Ελλάδα βοηθούσε τους κατοίκους, έσωζε τα υπάρχοντά τους, τις σοδιές τους, στερούσε υλικό, υποδομές, ανθρώπινο δυναμικό από τους κατακτητές, κλόνιζε την Κατοχή, παρήγαγε εν γένει αποτελέσματα. Σε αυτήν τη δραστηριότητα σχεδίαζαν να θέσουν φραγμό με την πυρπόληση των Μουζακάτων οι Γερμανοί. Τη ζημιά που πάθαιναν θέλησαν να σταματήσουν. Άλλωστε η ίδια η αιτιολογική προκήρυξη των κατοχικών αρχών, αναφορικά με τα Μουζακάτα πιστοποιεί μεταξύ ψευδολογιών ότι η επίθεση αποφασίστηκε, επειδή το σύνολο σχεδόν του χωριού συμμετείχε σε αντιστασιακές οργανώσεις, «αντάρτικες συμμορίες» όπως τις αποκαλεί».

Παράλληλα, αναφέρθηκε στα γεγονότα καταστροφής του χωριού, υπογραμμίζοντας γι’ αυτά:

«Το σχέδιο των κατοχικών αρχών ήταν κυνικό, κτηνώδες αλλά συνειδητό και υπολογισμένο. Πιο συγκεκριμένα, στρατεύματα μετακινούνται στις 22 Απρίλη από το Αργοστόλι στη Σάμη. Οι Γερμανοί ενημερώνονται από ένα συνεργάτη τους, κρατούμενο νωρίτερα του Ε.Λ.Α.Σ.. Οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις γίνονται επίσης, όταν ο Ε.Λ.Α.Σ. συλλαμβάνει στέλεχος της Π.Ο.Κ., διορισμένο διευθυντή νομαρχίας από τη δωσίλογη κυβέρνηση. Τις πρώτες ώρες της επομένης μέρας πλησιάζουν από 3 πλευρές, σχηματίζουν ένα «πέταλο», γύρω από το χωριό. 7 π.μ. εισβάλουν, καταχρώνται την παραγωγή και τον όποιο υλικό εξοπλισμό διέθετε κάθε οικογένεια, διασκορπίζουν όσα δεν τους χρειάζονται, αναζητούν οπλισμό, ανατινάζουν την εκκλησία, περιχύνουν με βενζίνη τα σπίτια. Το χωριό καιγόταν όλη μέρα. 4 κάτοικοι συλλαμβάνονται: Γιάννης Γρηγοράτος, Γιάννης Μουρίκης, Αριστομένης και Πέτρος Μιχαλάτος εκτελούνται συμβολικά της 1^η Μαίου, μέρα της εργατικής πρωτομαγιάς. Σύμφωνα με μαρτυρία ο Πέτρος Μιχαλάτος, πριν εκτελεστεί δηλώνει περήφανος και ως Έλληνας και ως Επονίτης. Κατά την επιχείρηση ντόπιοι συνεργάτες των Γερμανών πληροφορούν, υποδεικνύουν και ενδεχομένως πλιατσικολογούν. Στο στόχαστρο των Γερμανών θα βρεθούν την ίδια περίοδο κτίσματα και σε άλλα χωριά της περιοχής, κυρίως στα Αλευράτα.

Οι περισσότεροι κάτοικοι, όπως και οι ευρισκόμενοι στο χωριό Ελασίτες, επιβιώνουν, χάρη και στο πνεύμα αλληλεγγύης, το οποίο στο μέτρο του δυνατού υφίσταται. Αρχικά, οι χωρικοί ειδοποιούνται για την κίνηση των Γερμανών από τα φυλάκια του Ε.Λ.Α.Σ. και από κατοίκους των πιο κάτω χωριών και έτσι οι περισσότεροι δεν βρίσκονται στο χωρίο κατά την είσοδο των Γερμανών. Μετά την καταστροφή πάλι και την αντίξοη παραμονή τους στην ύπαιθρο, φιλοξενούνται σε άλλα χωριά, μοιράζονται μεταξύ τους τρόφιμα, διεξάγεται κάποιος υπέρ τους έρανος στο υπόλοιπο νησί. Όλα τα παραπάνω και πιο συγκεκριμένα η γεωγραφική θέση του χωριού, η διαφυγή και κυρίως η αντοχή των κατοίκων ή ακόμη ο ηρωισμός τους, ερμηνεύουν και το προσωνύμιο «Μικρό Σούλι», το οποίο δίνεται στα Μουζακάτα σε βιβλία, αφιερώματα και προφορικές αφηγήσεις».

Μεταξύ άλλων επεσήμανε πως ποτέ δεν δικαιώθηκε η ιστορία του χωριού από την απελευθέρωση ώς και σήμερα, ενώ αναφέρθηκε και στο ιστορικό προηγούμενου του χωριού από την καταστροφή τους την περίοδο 1843-49 από τους Άγγλους τότε κατακτητές, επειδή πρωταγωνίστησαν και τότε για την απελευθέρωση και την Ένωση με την Ελλάδα.

Μίλησε και για τις εξελίξεις στο σήμερα, τον ανταγωνισμό των ΗΠΑ – Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις θέσεις του ΚΚΕ και την πάλη του και κατέληξε:

«80 χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τα διδάγματα από αυτόν ενισχύουν τη θέση ότι απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, η μόνη εναλλακτική λύση είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός. Είναι η απαλλαγή της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση, η θεμελίωση των νέων κοινωνικών σχέσεων, της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, του κεντρικού σχεδιασμού, της ενεργητικής συμμετοχής των εργαζομένων στην οργάνωση - διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών.

Κι αν σε κάποιους αυτά ακούγονται ουτοπικά, τους καλούμε να αναλογιστούν ότι ολόκληρη η ιστορία του 20ού αιώνα και η περίοδος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αναδεικνύει τη στενή σύνδεση ιμπεριαλιστικού πολέμου και σοσιαλιστικής επανάστασης.

Οι γιγαντιαίοι τρανταγμοί που επιφέρει ο πόλεμος στη σταθερότητα της καπιταλιστικής εξουσίας, δημιουργούν τις αντικειμενικές προϋποθέσεις της ίδιας της ανατροπής της, με την ορμητική είσοδο των λαών στο προσκήνιο. Απαραίτητος όρος για να γίνει αυτή η δυνατότητα πραγματικότητα είναι η δράση των Κομμουνιστικών Κομμάτων να προσανατολίζεται από ένα επαναστατικό πρόγραμμα, να στοχεύει στη σχεδιασμένη, οργανωμένη και συνειδητή πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας. Η ιστορική πείρα δείχνει ότι η ολόπλευρη προετοιμασία πρέπει να έχει προηγηθεί, δηλαδή να κατακτιέται από τώρα, από χθες, σε μη επαναστατικές συνθήκες.

Σήμερα, σε συνθήκες ανταγωνισμού ΗΠΑ - Κίνας για την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία, αντιθέσεων στο εσωτερικό του ευρωατλαντικού και ευρασιατικού μπλοκ, συνέχισης δύο κύριων πολεμικών συγκρούσεων σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή και δεκάδων άλλων τοπικών και περιφερειακών, όξυνσης των αντιθέσεων στα Βαλκάνια και γκριζοποίησης του Αιγαίου, η στάση του ΚΚΕ εκφράζεται με μια σαφή θέση: Το εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να παγιδεύεται στις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης ή και να ακολουθεί τις διαφορετικές πιθανόν επιλογές τμημάτων, κομμάτων και θεσμών της στο δίπολο ιμπεριαλιστικός πόλεμος - ιμπεριαλιστική ειρήνη. Η πάλη για την υπεράσπιση των συνόρων, των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, είναι αναπόσπαστη από την πάλη και για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.

Τα Κομμουνιστικά Κόμματα μπορούν να εκμεταλλευτούν τον ζωτικό χώρο που δημιουργούν οι αντιθέσεις των αντιπάλων τους για να αναπτύξουν τη δράση τους, μόνο όταν έχουν ξεκάθαρη την κοινή, αντεργατική - αντιλαϊκή ταυτότητα όλων αυτών, μόνο όταν δεν αποσπώνται από τον στόχο της οριστικής κατάλυσης της απάνθρωπης καπιταλιστικής εξουσίας. Η αντοχή και ικανότητα του ΚΚΕ, ως κόμματος ετοιμοπόλεμου, είναι προϋπόθεση για να αναδειχθούν όλες οι αρετές της εργατικής τάξης ως τάξης απελευθερώτριας από την εκμετάλλευση, την κρίση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, μαζί με τους συμμάχους της.

Συνεχίζουμε με μεγαλύτερη ορμή και γνώση. Προχωράμε με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα. Η εποχή μας είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό. Η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών απέδειξε ότι καμιά εξουσία δεν είναι άτρωτη απέναντι στις μαζικά οργανωμένες και εξοπλισμένες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις. Πορευόμαστε με έναν και μόνο σκοπό: Να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών, να οικοδομήσουμε τη μεγάλη αντικαπιταλιστική συμμαχία που θα αντιπαλέψει την αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική. Θα βάλει τέλος στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, στους πολέμους, στις κρίσεις, στην εκμετάλλευση, στη φτώχεια, στην ανεργία, στην καταπίεση.

Για να δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες των παλιότερων γενιών, για να ανοίξει ο δρόμος και να εκπληρωθούν τα όνειρα και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και των νέων με την εργατική - λαϊκή νίκη!».

Στα πλαίσια των εκδηλώσεων τέλος για την 9^η Μάη και τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, η ΤΕ Κεφαλονιάς – Ιθάκης πρόβαλε το βράδυ του Σαββάτου το ντοκιμαντέρ της ΚΕ του ΚΚΕ «Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος – 80 Χρόνια μετά». 

                                                                                   Αργοστόλι, 12-5-2025

                                                                     Τ.Ε. Κεφαλονιάς και Ιθάκης του Κ.Κ.Ε.