Η εν Δραπάνω Κεφαλληνίας μεγαλοβδομαδιάτικη ανταπόδοσης ευχαριστιών των νεκρών…!

Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός

Ήτανε στα 1889, που η Μεγάλη βδομάδα έπεσε ανώρως, δηλαδή έπεφτε μέσα στο πρώτο δεκάμερο του Μαρτίου και έπρεπε οι τάφοι στο κοιμητήριο του Δραπάνου, να είναι καθαροί, παστρικοί, για να πάνε να κάνουν τα μνημόσυνα οι συγγενείς των νεκρών με τους παπάδες. Πράξεις εθιμικο- θρησκευτικές που και σήμερα τις διατηρούμε όσο γίνεται.

          Στο κοιμητήριο - Δράπανος - νεκροθάφτης και καντηλανάφτης ήταν ο Μακαρούνης, ο Σταύρος. Άνθρωπος του Θεού, πιστός στο καθήκον του, που με περίσσια ζέση άναβε τα καντήλια των νεκρών μέρα νύκτα και καθώς άναβε τη φλόγα μονολογούσε και μιλούσε με τους αποθαμένους.

          Τον αγαπούσαν όλοι οι ζωντανοί τον Μακαρούνια, τον Σταύρο, γιατί συνόδευε τσου νεκρούς έως να πάνε στο χώμα τους. Ήταν προσεκτικός, λεπτομερής στις τελετουργικές του κινήσεις κατά την ταφή των σορών. Το είχε καημό να γίνει παπάς, μα το παπαδαριό τότε δεν τον ήθελε, γιατί ήταν βλέπεις και τα οικονομικά .. που με τόση πέραση που είχε από τον κόσμο… το παπαδαριό θα χανόταν. Απλά, ήταν μόνιμος στο κοιμητήριο του Δραπάνου, και, δώστου να κάνει ούλα τα πιο πάνω αναφερθέντα.

          Μα τον αγαπούσαν και οι νεκροί…! Έβλεπαν οι ψυχές τους πως δεν έρχονται εύκολα οι δικοί τους να τους ανάβουν το καντήλι, και καθώς νύκτωνε μαζεύονταν όλες οι ψυχές του κοιμητηρίου και δώστου να τον προσέχουν μην πάθει κανένα κακό…

          Μεγάλη Πέμπτη και ξημέρωνε Μεγάλη Παρασκευή , έξη του μηνός Μαρτίου 1889, κι είπαν οι ψυχές του Δραπάνου, να μαζευτούν και να συνεδριάσουν και να τιμήσουν τον Μακαρούνη για τη μνήμη που τους κάνει και τους φέρνει ανάμεσα στους ζωντανούς. Κάμανε έκτατο συμβούλιο, τση 12 τα μεσάνυκτα, 6 του Μαρτιού 1889, και γράψανε το χθαριστήριο για τον Μακαρούνη. Έπειτα, ένας απ’ αυτούς τους μετενσαρκωμένους νεκρούς πήρε την άδεια και κατέβηκε στο Γροστόλι και βρήκε μιαν εφημερίδα της αρεσκεία του, τέτοια ήταν των νεκρών η απόφαση και έδωσε τούτο το «Ευχαριστήριον» για τον παραγκωνισμένο Μακαρούνη. Μα ο σαρκωμένος νεκρός Αργοστολιώτης, πριν πετάξει κάτω από την πόρτα του τυπογραφείου το «Ευχαριστήριον», συμπλήρωσε το κάτωθι με μια μολυβόπενα  « Όρές Αργοστολιώτες θα πάτε στο Πυρ το Αιώνιο, Ντροπή σας ορές, που πειράζετε τον Μακαρούνια… Ωρές το επίθετό του, έχει σχέση με τους Μακαρισμούς και τις τελετές που μας κάνει, που μας μιλάει… Προσέχετε ορές γιατί .. γιατί ο Μακαρούνιας είναι δικός μας άνθρωπος, μάς νοιάζεται, μάς προσέχει… τι νομίζετε, πώς δεν υπάρχει ή άλλη ζωή; …!

Το πρωί βρίσκει την « Ευχαριστήριον γραφή» το παιδί του τυπογραφείου… βγάζει στι φωνές έκπληκτο και λέει ΝΑΙ, ΘΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΎΣΟΥΜΕ… στη φυλλάδα μας. Όπερ και εγένετο… Εφημερίδα «Ψαλλίδα», 7-4-1889, αρ. φυ΄3.

Χαρείτε το ορές … , ιδίως εσείς οι κολασμένοι που νομίζετε πως δεν υπάρχει άλλη ζωή… Εσείς … εισάστενε για το Πυρ το Αιώνιο…! γελάτε… καλάαα, δεν ντρέπεστε;…. Ψυχή που θα παραδώσετε ορές. !        

Ε υ χ α ρ ι σ τ ή ρ ι ο ν

ΤΟ ΣΥΜΒΟΎΛΙΟΝ ΤΩΝ ΕΝ ΔΡΑΠΑΝΩ ΝΕΚΡΩΝ

Συνεδριάσαν δημοσία εν τω Κοιμητηρίω την 6 Απριλίου 1889 ημέραν Μεγάλην Πέμπτην και ώρα 12^ην του μεσονυκτίου, παρουσία και του Γραμματέως του Άδου κυρίου Κερβέρου, όπως εκφράση τας ευχαριστίας του εις τον θνητόν Σταύρον Μακαρούνην περιποιούμενον πάντοτε και συνωδεύοντα άπαντας τους νεκρούς μέχρι τάφου.

Σ κ ε φ θ έ ν

Επειδή πράγματι ο κ. Μακαρούνης διεκρίθη και διακρίνεται δια τον ζήλον και ζέσιν του εις το να υπηρετή εκάστοτε και συνωδεύη μέχρι τάφου τους νεκρούς

Δ ι α     τ α ύ τ α

Το συμβούλιον των εν Δρεπάνω νεκρών εκφράζει δημοσία τας ευχαριστίας του εις τον κ. Σ. Μακαρούνην.

          Ανατίθεται η κοινοποίησις του παρόντος ιδιαιτέρως

                           εις τον κ. Μακαρούνην και

Διατάσσεται η δημοσίευσίς του εις την εφημερίδα «Ψαλλίδα»

Αργοστόλιον 6 Μαρτίου 1889

         Οι δικασταί

Ραδάμανθις

Αιακός

Μήνως                                                   Ο Γραμματεύς

                                                                         Κέρβερος