«ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ»

Κύπρος, 47 χρόνια μετά 

Η 15η Ιουλίου αποτελεί μια από τις μελανότερες σελίδες στην ιστορία του Ελληνισμού και σήμανε την απαρχή της Οδύσσειας των Κυπρίων, όπου εκτός από μεγάλο κόστος σε ανθρώπινες ζωές, άφησε πίσω της ένα βαθύτατα πληγωμένο λαό, που χρόνια μετά αναζητά ηθική και έμπρακτη δικαίωση για τον χαμό και τον αναπάντεχο ξεριζωμό.

Η ανατροπή του Μακαρίου με το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, είναι ίσως η πιο τρανή απόδειξη της καταστροφικής υπόγειας συνεργασίας της Χούντας των Συνταγματαρχών και των παραστρατιωτικών φασιστικών οργανώσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ οι Τούρκοι βρήκαν πρόσφορο έδαφος για την μοιραία επέμβαση πέντε ημέρες μετά, όπου μέχρι και σήμερα κρατούν διχοτομημένη την Κύπρο, με το 37% του εδάφους να παραμένει κατεχόμενο από το ψευδοκράτος.

Οι πληγές της Κύπρου παραμένουν αγιάτρευτες, ενώ οι πόλεις που εγκαταλείφθηκαν βίαια μένουν έρημες και θαμπές, σαν σκιές που χάνονται στην αχλή του χρόνου. Τα γεγονότα της Κύπρου δεν ήταν αποτέλεσμα μόνον της μεγαλομανίας των Τούρκων, που χρόνια εποφθαλμιούσαν εδαφικές εκτάσεις, για να εδραιώσουν την κυριαρχία τους σε ξηρά και θάλασσα, όπως οι ίδιοι πιστεύουν. Το έγκλημα που συντελέστηκε στην Κύπρο έχει φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς, οι οποίοι πριν βάψουν το κυπριακό χώμα κόκκινο, φρόντισαν μεθοδικά να εξοντώσουν κάθε ρανίδα, κάθε ίχνος και φωνή της δημοκρατίας.

Κύπρος, 47 χρόνια μετά.

Οι νεκροί μπορεί να θάφτηκαν στο χώμα, όμως η ιστορία δεν πρέπει να θαφτεί στη λήθη.

Δεν ξεχνώ!