Τον Απρίλη του 1973 ιδρύθηκε στην Αθήνα από Κεφαλονίτες και Θιακούς δημοκράτες σπουδαστές ένας σύλλογος. Τα μέλη του συλλόγου αυτού ημιπαράνομος στην αρχή συμμετείχαν στα γεγονότα του Πολυτεχνείου λίγους μήνες αργότερα. Στην συνέχεια  οι σπουδαστές αποφάσισαν να προσθέσουν στην ονομασία του συλλόγου τους το όνομα ενός άξιου τέκνου της Πυλάρου, του Μαρίνου Αντύπα, που έταξε τη ζωή του στην υπηρεσία του δίκιου της αγροτιάς.

Ο Σύλλογος αυτός ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα, εκτός από τα θέματα που απασχολούσαν τότε την σπουδάζουσα νεολαία όπως συγγράμματα, στέγαση, σίτιση, εισιτήρια μεταφορών κλπ, ασχολήθηκε και με τα προβλήματα που απασχολούσαν την τοπική κοινωνία. Ενημέρωσε για τις δραστηριότητες του τους τοπικούς φορείς και πραγματοποιούσε εκδηλώσεις στην Αθήνα αλλά και στα νησιά μας.

Εκείνο που μου έχει μείνει εντυπωμένο είναι ο μεγάλος αγώνας για την αξιοποίηση ενός τετραόροφου νεοκλασικού ρυθμού κτιρίου στο κέντρο της Αθήνας, που η Μαρία Νικ. Μεταξάτου δώρισε, ώστε στο κτίριο αυτό να στεγάζονται άποροι φοιτητές.

Πριν λίγες ημέρες πληροφορήθηκα ότι το καλαίσθητο αυτό κτίριο που έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέο μνημείο, είναι έρμαιο στην φθορά του χρόνου αναξιοποίητο, προκαλώντας θλίψη σε αυτούς που διέρχονται από τις οδούς Λέλας Καραγιάννη και Δροσοπούλου στο κέντρο της Αθήνας.

Μήπως θα πρέπει να ανακινήσουμε το ζήτημα αυτό;

Μαφρέδας Μικέλης

Πρόεδρος Κοινότητας Σπαρτιών

Στα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου και δύο από τα Σπαρτιά ο Νίκος Λυκιαρδόπουλος και η αδελφή του Αμαλία

Κεφαλονίτες φοιτητές της περιόδου που το φοιτητικό κίνημα πρωτοστατούσε στους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες

Ο Σπουδαστικός Σύλλογος Μαρίνος Αντύπας ενημέρωνε τους φορείς των νησιών και για τις δραστηριότητες του