Απειλούνται τα ροζ δελφίνια του Αμαζονίου

Ο πληθυσμός τους επηρεάζεται από ανθρωπογενείς παράγοντες και οι ειδικοί τονίζουν ότι οι προσπάθειες διατήρησης πρέπει να συνεχιστούν
Τα δελφίνια του Αμαζονίου (Inia geoffrensis), γνωστά ως μπότο, μπουφέο ή ροζ δελφίνια, είναι το μεγαλύτερο είδος ποτάμιων δελφινιών με το μήκος τους να αγγίζει τα 2,5 μέτρα και το βάρος τους τα 185 κιλά.
Τα δελφίνια με το χαρακτηριστικό ροζ χρώμα που αποκτούν κατά την ενήλικη ζωή τους, απειλούνται από τον άνθρωπο και την κλιματική αλλαγή και έχουν καταχωρηθεί ως είδος προς εξαφάνιση στον Κόκκινο Κατάλογο της Διεθνούς Ένωσης Προστασίας της Φύσης (IUCN).
Ανάμεσα στους κινδύνους που αντιμετωπίζουν συγκαταλέγεται η αύξηση της θερμοκρασίας που οδηγεί στην συρρίκνωση των ποταμών.
Το 2023 όταν ο Αμαζόνιος γνώρισε τη χειρότερη ξηρασία στην ιστορία, 200 δελφίνια και χιλιάδες ψάρια βρέθηκαν νεκρά στη λίμνη Τεφέ, όπου η θερμοκρασία έφτασε τους 41 βαθμούς Κελσίου. Ένα χρόνο αργότερα, επιστήμονες από το Ινστιτούτο Βιώσιμης Ανάπτυξης Μαμιραουά, εξέτασαν και αξιολόγησαν την υγεία των δελφινιών που επιβίωσαν του καύσωνα, ώστε να κατανοήσουν τις συνέπειες από το στρες που προκαλείται στα ζώα από τους περιβαλλοντικούς παράγοντες και να αποφευχθούν ανάλογα περιστατικά στο μέλλον.
Όπως είπαν οι ειδικοί, η χαμηλή στάθμη του νερού και η υψηλή θερμοκρασία ήταν αφόρητες για τα δελφίνια, με τις ασυνήθιστες κλιματικές συνθήκες να αποδίδονται στην κλιματική αλλαγή.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Έξετερ με τη σειρά τους εστίασαν στο ξεχωριστό αυτό είδος και διεξήγαν έρευνα σχετικά με τους ανθρωπογενείς παράγοντες που μπορεί να επιδράσουν στην επιβίωσή τους.
Διαπίστωσαν ότι σε ποσοστό 89% τα ενδιαιτήματα των δελφινιών συμπίπτουν με περιοχές αλιείας και σε συνδυασμό με την κατασκευή φραγμάτων επηρεάζεται ο αριθμός των θηραμάτων, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν από έλλειψη πόρων. Παράλληλα, απειλούνται από τη διέλευση σκαφών και συχνά μπορεί να πέσουν θύματα ακούσιας αλιείας. Σχετικά με την τελευταία οι ειδικοί εξηγούν ότι παρότι είναι γνωστό ότι απειλεί τα δελφίνια τα τελευταία 30 χρόνια, δεν υπάρχουν στοιχεία για τον ακριβή αριθμό που αλιεύονται ετησίως.
Την ίδια ώρα, εκφράζουν ανησυχία για τα ήδη υπάρχοντα φράγματα και την κατασκευή νέων στη λεκάνη του Αμαζονίου τις επόμενες δεκαετίες, αλλά προσθέτουν ότι υπάρχει η δυνατότητα να καταστεί δυνατή η διέλευση των πλοίων και να προστατευτεί η βιοποικιλότητα, διατηρώντας τα ποτάμια ελεύθερης ροής.
Όλα αυτά τη στιγμή που ακόμα και ο εντοπισμός τους από τους ερευνητές αποτελεί πρόκληση, αφού συνήθως οι ειδικοί χρησιμοποιούν βάρκες για να τα παρατηρήσουν, αλλά σε πολλές περιπτώσεις η ανίχνευσή τους φαντάζει αδύνατη. Κατά συνέπεια δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα για τα μπότο.
Λύση στο πρόβλημα αυτό βρήκαν ειδικοί από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Καταλονίας στην Ισπανία και το Ινστιτούτο Μαμιραουά συνδυάζοντας προηγμένες τεχνικές ακουστικής παρακολούθησης και τεχνητή νοημοσύνη. Τα ευρήματά τους δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Scientific Reports σύμφωνα με τα οποία καταγράφηκαν με ακρίβεια οι ήχοι που εκπέμπουν, ο θόρυβος από τα σκάφη και ο ήχος της βροχής, παρέχοντας πολύτιμες πληροφορίες για τις κινήσεις τους και τις προτιμήσεις τους σχετικά με τα ενδιαιτήματα.
Οι μελέτες αυτές αναδεικνύουν την άμεση ανάγκη για συνεχείς προσπάθειες διατήρησης με στόχο την προστασία του δελφινιού του Αμαζονίου από τις περιβαλλοντικές και ανθρωπογενείς απειλές.
Newmoney.gr