Ο Νικόλας Φαραντούρης αναλύει στον COSMOS 96,5 το όραμα του για την ισόρροπη ανάπτυξη στην Κεφαλονιά του 2030 - "Να μη γίνουμε Πάρος"

Τελευταία ενημέρωση: Παρασκευή, 03 Φεβρουαρίου 2023 15:02

Ο Νικόλας Φαραντούρης αναλύει στον COSMOS 96,5 το όραμα του για την ισόρροπη ανάπτυξη στην Κεφαλονιά του 2030 - "Να μη γίνουμε Πάρος"

Στον COSMOS 96,5 και την εκπομπή στα Υπόγεια είναι η Θεα μίλησε ο Νικόλας Φαραντούτης με αφορμή της εκδήλωση που πραγματοποίησε στον Κέφαλο με επίκεντρο την αυτοδύναμη Κεφαλονιά, το ενεργειακό μέλλον στην ηλεκτροπαραγωγή , την γραφειοκρατία αλλά και τη συμμετοχή των νέων στην Πολιτική.

Σχολιάζοντας την ομιλία που είχε πραγματοποιήσει » τόνισε ότι ήταν μια καλή αφορμή να μιλήσουμε για την Κεφαλονιά και το πως αντιλαμβάνονται κάποιοι άνθρωποι το μέλλον και τη βιώσιμη ανάπτυξη του νησιού μέσα στην επόμενη δεκαετία.

Υπογράμμισε ότι είδε πολλούς νέους ανθρώπους και επισήμανε για το μέλλον των νησιών : “Απασχολεί πολύ περισσότερο κόσμο από ότι φανταζόμαστε, και ιδιαίτερα τους νέους’’.

Για το όραμα του για την αυτοδύναμη Κεφαλονιά

Το 2030 δεν είναι ούτε πολύ μακριά ούτε πολύ κοντά.

Είναι ένα χρονικό ορόσημο μέσα στο οποίο μπορούν να γίνουν πράγματα με ένα μακροπρόθεσμο ορίζοντα χωρίς όμως να είναι τόσο μακροπρόθεσμους ώστε να μοιάζει μακρινό και ουτοπικό κάτι.

Είναι δίπλα μας είναι κοντά μας το ’30. Είναι τα χρόνια τα δικά μας, σχεδόν το ακουμπάμε 2030, δεν απέχουμε πολύ από το 2030, δεν είναι όμως και αύριο.

Άρα έχεις το περιθώριο κάποια πράγματα να τα υλοποιήσεις γιατί πολλά πράγματα δεν γίνονται από τη μια μερα στην άλλη, χρειάζονται μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και κάποια υλοποίηση.

Είναι μια εύλογη περίοδος μέσα στην οποία εάν κάποιος έχει όραμα για ένα τόπο και πρόγραμμα μπορεί να προχωρήσει.

Να μην γίνει η Κεφαλονιά Πάρος

Εγώ αφουγκράζομαι καθημερινά συζητώντας με τους Κεφαλονίτες συμπατριώτες μας και κυρίως τα νέα παιδιά είτε αυτά που σπουδάζουν είτε αυτά που θέλουν να σπουδάσουν είτε αυτά που σπούδασαν, είτε αυτά που εργάζονται είτε αυτά που θέλουν να επιστρέψουν αλλά δεν μπορούν είτε αυτά που θέλουν να φύγουν  και ψάχνουν τον τρόπο,  η αγάπη τους για το νησί πρέπει να συνοδεύεται και με άλλου είδους δραστηριότητα.

Επαγγελματική , προσωπική, οικογενειακή.

Θέλουν να φτιάξουν οικογένεια στο νησί, αλλά δεν έχουν δουλειά.

Θέλουν να εργαστούν στο νησί, αλλά δεν έχουν μετερίζι.

Θέλουν να αναλάβουν την οικογενειακή επιχείρηση αλλά δεν βλέπουν μέλλον.

Αυτά όλα πρέπει να μας προβληματίσουν.

Ο όρος «βιώσιμη ανάπτυξη» δεν είναι κάτι θεωρητικό.

Σημαίνει πως οραματιζόμαστε την Κεφαλονιά.

Με δυο κουβέντες, εγώ οραματίζομαι μια Κεφαλονιά με ισόρροπη ανάπτυξη.

Δηλαδή, ο Τουρισμός που έχει αρχίσει τις τελευταίες δεκαετίες και μας κατακλύζει και μας φέρνει και πλούτο και ευημερία , είναι απολύτως καλοδεχούμενος και πρέπει να στοχεύσουμε και σε αυτόν με όρους υπεροχής.

Μας αρέσει ο καλός τουρισμός στην Κεφαλονιά και μέχρι στιγμή το έχουμε διαφυλάξει.

Δεν θέλουμε όμως μόνο Τουρισμό και δεν θέλουμε η Κεφαλονιά να γίνει «Πάρος». Όχι πως έχω κάτι με το νησί, αλλά η Πάρος, κλείνει, μανταλώνει από τον Οκτώβρη μέχρι το Μάη.

Η Πάρος νεκρώνει, οι άνθρωποι φεύγουν, βρίσκονται στην Αθήνα και στο εξωτερικό και απολαμβάνουν τον πλούτο του καλοκαιριού.

Εμείς εδώ στην Κεφαλονιά έχουμε μια ζωντανή επιχειρηματική , οικονομική, νεολαιιστικη, μεταποιητική , οινοπαραγωγική, αγροτοδιατροφική κοινότητα.

Και πρέπει να την διαφυλάξουμε.

Γιατί είναι ένα ζωντανό κύτταρο της Κοινωνίας και αν εξαρτηθείς αποκλειστικά και μόνο από τα δωμάτια και τις βίλες κινδυνεύεις να ερημώσεις το νησί σου το χειμώνα.

Άρα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο ισόρροπης ανάπτυξης που θα λέμε «ΝΑΙ» στον Τουρισμό με όρους υπεροχής σε σχέση με άλλους τόπους γιατί έχουμε τις προδιαγραφές και λόγω της κουρλαμάδας μας το προφυλάξαμε αυτό.

Δεν ισοπεδώσαμε τα πάντα για τους τουρίστες , όπως έγινε στη Ρόδο , η αλλού στα Επτάνησα.

Και επειδή μιλάμε για ισόρροπη ανάπτυξη θέλουμε ένα νησί με στιβαρές υποδομές Υγείας , που θα διατηρήσει το Πολιτιστικό του αποτύπωμα και θα επενδύσει στην πολιτιστική υπεροχή της Κεφαλονιάς , όπου για αιώνες ήταν γέφυρα πολιτισμού μεταξύ Ανατολής και Δύσης με ρεύματα , ιδέες.

Το αποτύπωμα των ιδεολογικών και πολιτιστικών ρευμάτων είναι στο νησί πολύ ευδιάκριτο μέσα από τους χορούς, την ντοπιολαλιά , τους καλλιτέχνες μας…

Πόσοι ξέρουν ότι στην Κεφαλονιά έχουμε καταπληκτικούς γλύπτες οι οποίοι εκθέτουν τα έργα τους και έρχονται από όλα μέρη του κόσμου για να τους γνωρίσουν.

Έχουμε καταπληκτικούς ζωγράφους, ανθρώπους καθημερινούς οι οποίοι είναι καταπληκτικοί εικαστικοί καλλιτέχνες.

Έχουμε ένα εξαιρετικά πλούσιο πολιτιστικό αποτύπωμα και αν κάτι πρέπει να μας κάνει περήφανους είναι αυτό το «όλον» 

Το νησί δεν παράγει μόνο τυρί, ή μόνο βίλες ή μόνο κρασί. Παράγει και Πολιτισμό.

Και αυτό είναι το όραμά μου για την Κεφαλονιά του 2030. Να το ενισχύσουμε και να το παράγουμε.

Για την γραφειοκρατία και την πολυνομία.

«Το σύγχρονο ελληνικό κράτος χαρακτηρίζει μια άστοχη πολυνομία και την βρίσκουμε μπροστά μας παντού.

Στο χωροταξικό, στο δασικό, στο επιχειρηματικό, στο εκπαιδευτικό, στο εμπορικό, στο πολιτιστικό μέτωπο…

Τους νόμους άνθρωποι τους τους φτιάχνουν. Δεν είναι γραμμένοι στις πλάκες του Μωυσέως.

Οι άνθρωποι που στέλνουμε κάθε φορά για να γράψουν και να ψηφίσουν τους νόμους, αντανακλούν και στο προϊόν το οποίο έχουμε στα χέρια μας.

Εάν κάποιος ο οποίος γνωρίζει τα θέματα ή θέλει να σπάσει αυγά είναι νομοθέτης , αυτοί δηλαδή που στέλνουμε στη Βουλή, οι οποίοι δεν μας εκπροσωπούν μόνο ως Κοινωνία αλλά και νομοθετικά.

Είναι το ανώτατο αντιπροσωπευτικό σώμα. Οι Βουλευτές φτιάχνουν το Νόμο και κατά τους Βουλευτές και οι Νόμοι μας.

Άρα, έχει σημασία κάθε φορά να στέλνουμε ανθρώπους που είτε γνωρίζουν , είτε θέλουν να τα μάθουν και να συγκρουστούν.

Πάντα θα υπάρχουν τα μεγάλα συμφέροντα.

Εκεί έγκειται και η διαφορά των ανθρώπων.

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, υπάρχουν άνθρωποι που θα ήθελα να συγκρουστούν και με κάποια συμφέροντα , υπάρχουν και άνθρωποι που δεν θέλουν.

Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να αλλάξουν πράγματα, ακόμη και μέσα στην ίδια την οικογένεια τους , και υπάρχουν και άλλοι που δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν, ούτε καν την οικογένειά τους.

Όπως ένα μεσημεριανό τραπέζι που όλη η οικογένεια κάθεται στο τραπέζι και το παιδί μπορεί να έχει διαφορετική άποψη από τον πατέρα ή την μάνα ή από την νόνα ή τον ξάδελφο.

Όμως, σε ένα οικογενειακό τραπέζι, τελικά πρέπει να ακούγονται όλες οι απόψεις και εν τέλει με επιχειρήματα ο καθένας να προχωρά μπροστά ή να πείθει τους υπόλοιπους ή να επικρατεί αν έχει το δίκαιο με το μέρος του.

Κάπως έτσι εγώ αντιλαμβάνομαι τον ρόλο των αντιπροσώπων μας στη Βουλή.

Τον ξέρω τον χώρο της Βουλής, μπορεί να μην είμαι αιρετός, αλλά έχει τύχει και από τις θέσεις ευθύνης που έχω καταλάβει στο παρελθόν ως νομικό σύμβουλος μεγαλώνων ιδιωτικών και δημόσιων επιχειρήσεων έχω εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε διεθνή φόρα, έχω συνεργαστεί με διάφορες κυβερνήσεις ως καθηγητής πανεπιστημίου που χειρίστηκα ευαίσθητα θέματα νομικά στο εξωτερικό εκπροσωπώντας την χώρα μου ως δικηγόρος, άρα λοιπόν γνωρίζω από την νομοθετική διαδικασία και έχω συμμετάσχει κιόλας στην κωδικοποίηση νόμων. Δηλαδή, σε αυτούς τους νόμους είναι  που ατάκτως ειρημένοι νομοθετικά να μπαίνουνε σε ένα πλαίσιο να εξορθολογίζονται και ο πολίτης να μπορεί να ανοίξει ένα χαρτί και να βρει τι τον αφορά και να μην ψάχνει σε 15 διαφορετικούς και άσχετες τροπολογίες τι τον αφορά.

Γνωρίζω τις παθογένειες. Δεν καμώνομαι ότι εάν κάποια στιγμή βρεθώ σε θέση ευθύνης νομοθετικού σώματος με ένα μαγικό ραβδάκι θα αλλάξουμε τα πάντα.

Η αξία του εκπροσωπεί έναν τόπο είναι ότι εκπροσωπεί και τα προβλήματα του , για τα οποία βγαίνεις μπροστά και συγκρούεσαι γι’ αυτά.

Και πίνεις έναν καφέ στο καφενείο, μιλάς με δυο ανθρώπους και την επόμενη ημέρα γνωρίζεις ποια είναι τα θέματα, διότι δεν πρέπει να καμωνόμαστε ότι τα ξέρουμε όλα αλλά παίρνουμε ενημέρωση από τη βάση.

Και όταν θα έρθει η ώρα να ψηφιστεί ένα νομοσχέδιο και θα ανέβεις στο βήμα και να χτυπήσεις και το χέρι και να πεις όχι σε μερικά πράγματα αν πιστεύεις πως εινα αντίθετα προς το συμφέρον της κοινωνίας που εκπροσωπείς. Η μαγκιά είναι να πείσεις με την παρέμβασή σου και το χώρο σου και το κόμμα σου , και να το αλλάξεις και όχι να υποταχθείς σε κάποια άποψη που μπορεί να μην είναι και σωστή…»

Οι τρεις βασικοί πυλώνες για την Κεφαλονιά

Απαντώντας στο ερώτημα ποιοι είναι οι βασικοί πυλώνες με τους οποίους θα πρέπει να ασχοληθεί ο επόμενος Βουλευτής τόνισε : “Υποδομές, Υγεία , Εκπαίδευση, Πολιτισμός. 

Υποδομές σημαίνει ότι το νησί μας σε μια βιώσιμη προοπτική θα πρέπει να έχει τις υποδομές που επιτρέψουν την ανάπτυξη της ακτοπλοΐας, του αγροτικού τομέα, το οδικό δίκτυο , πράγματα πολύ σημαντικά για αναπτυχθεί κάθε ένας από τους εμπορικούς τομείς.

Στην Υγεία, περισσεύον τα πολλά και παχιά λόγια. Γνωρίζουμε ότι είμαστε ένα νησί που όχι μόνο πρέπει να βρούμε στέγη όταν νοσήσουμε αλλά και τουριστικά δεν μπορεί να περιμένει ανάπτυξη αν δεν έχει υγειονομική κάλυψη και μάλιστα πιστοποιημένη.

Η Παιδεία και Πολιτισμός αφορούν την ψυχή μας, το μέλλον των παιδιών μας και το πολιτιστικό αποτύπωμα και τη διαφορά που κάνουμε σαν Κεφαλονιά και σαν Κοινωνία.

Για  την Ενεργειακή Δημοκρατία ως Πυλώνας Ανάπτυξης

Η Ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό. Ζούμε χωρίς ενέργεια ; Με τίποτα. Όταν κάτι δεν μπορείς να κάνεις χωρίς αυτό είναι ανελαστικό αγαθό.

Τα αγαθά αυτά, είναι και κοινωνικά αγαθά.

Δεν μπορείς την ενέργεια, όπως το νερό, την Υγεία, να την θεωρείς χρηματιστηριακά προϊόντα μόνο.

Να την πετάς στην αρένα του χρηματιστηρίου και να λες ότι οι τιμές διαμορφώνονται όπως θέλουν πέντε εταιρείες που μάλιστα έχουν φτιάξει και καρτέλ και ούτε καν ανταγωνίζεται η μια την άλλη.

Δεν τα λύνουν τα προβλήματα οι αγορές και φαίνεται εδώ και δυο χρόνια.

Αν λοιπόν θεωρείς ότι η ενέργεια πρέπει να προστατευθεί , αν υπάρχει κράτος, τότε λαμβάνεις και μέτρα προστασίας.

Η δική μου άποψη είναι ότι είναι προτιμότερο η ενέργεια να παράγεται από τα κάτω προς τα πάνω και όχι πάνω προς τα κάτω.

Ποιο είναι το μοντέλο παραγωγής ενέργριας σήμερα στη χωρα;

Τρεις ή τέσσερις εταιρείες έχουν τη συντριπτική πλειονότητα της παραγωγής ενέργειας στη χωρα

Το μοντέλο που οραματίζομαι εγώ και ισχύει και σε άλλες χώρες είναι εσείς, η Σπυριδούλα οι ακροατές μας να παράγουν τη δική τους ενέργεια.

Η Μαρία Καμμά, η Δήμαρχος Τήλου , σε ένα μικρό νησί της Δωδεκανήσου έστησε μια ανεμογεννήτρια σε ένα χώρο που οριοθέτησε ο Δήμος και αποφάσισαν οι κάτοικοι, δεν ενοχλεί ούτε πουλιά, ούτε το νατούρα , ούτε το πολιτιστικό αποτύπωμα και εξασφάλισε την ενεργειακή αυτονομία για τους κάτοικους κάνοντας την Τήλο πράσινο νησί χωρίς κανένα κοινωνικό κραδασμό.

Εμείς εδώ στην Κεφαλονιά είχαμε πολλά προβλήματα με τις ανεμογεννήτριες.

Με ανθρώπους που είδαν κατολισθήσεις να πνίγουν τα χωριά τους , είχαμε πράγματα που μαρτυρούν ότι οτιδήποτε κάνεις πρέπει να το κάνεις με σχεδιασμό και κυρίως με την Κοινωνία μαζί.

Ιδιοπαραγωγή και ιδιοκατανάλωση.

Να μπορούμε να παράξουμε την δική μας ενέργεια.

Στην Κεφαλονιά παράγουμε πολλαπλάσια ενέργεια από ότι χρειάζεται το νησί και η οποία πάει στο κεντρικό σύστημα.

Άρα, η Κεφαλονιά παράγει ενέργεια η οποία δεν μένει στο νησί και παραμένει ευάλωτη ενεργειακά, γιατί άμα κοπεί το καλώδιο που συνδέει την ηπειρωτική Ελλάδα ή υπάρξει άλλου είδους πρόβλημα μένει από ηλεκτρισμό.

Δεν έχουμε τη δυνατότητα ως Κεφαλονίτες να έχουμε ενεργειακή ασφάλεια.

Απαιτείται σχεδιασμός και έλεγχος.

Το να δώσει επιδότηση να μπει ένα φωτοβολταικό δεν λύνεις το πρόβλημα , αλλά το επιδεινώνεις.

Χρειάζεται αλλαγή της νομοθεσίας.

Το 2018 ψηφίστηκε ένας εμβληματικός νόμος για τις ενεργειακές κοινότητες.

Ο νόμος αυτός δίνει και κίνητρα (οικονομικά, θεσμικά) και δυνατότητες σε φυσικά πρόσωπα , σε κοινότητες ,σε ομάδες ,να παράγουν τη δική τους ενέργεια.

Ένας Δήμος, μια επιχείρηση , ένας συνεταιρισμός, μια γειτονιά με κατά προτεραιότητα εισαγωγή στο σύστημα και οικονομικά κίνητρα.

Μετά το 2019, αντί ο νόμος να αλλάξει επι τα βελτίω, οπισθοχωρήσαμε.

Γιατί αυτή η κυβέρνηση δεν πιστεύει στη συλλογική παραγωγή ενέργειας.

Πιστεύει στην παραγωγή από τρεις, τέσσερις παίκτες.

Γιατί το πιστεύει αυτό , γιατί λέει ότι υποστηρίζει τη σταθερότητα του συστήματος.

Η γνώμη είναι ότι δεν είναι αυτός ο λόγος… 

Η ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού έρχεται από την παραγωγή όσο δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.

Για να γίνει αυτό απαιτείται πολιτική βούληση και να αναβαθμιστούν τα υφιστάμενα δίκτυα του ΔΕΔΔΗΕ.

Ποιος θα το αναβαθμίσει το δίκτυο της ΔΕΗ; 

Ποιος πήγε το ρεύμα π.χ. σε δέκα σπίτια στα Κουβαλάτα;

Το πήγε κάποιος ο οποίος περίμενε ανταποδοτικότητα , ότι δηλαδή τα 10 σπίτια στα Κουβαλάτα σε σχέση με το κόστος για να πάει το ρεύμα θα είχαν απόσβεση σε 1 ή 2 χρόνια; 

Προφανώς και όχι. Έπρεπε να πάει το ρεύμα σε κάθε χωριό της Κεφαλονιάς και σε κάθε ραχούλα της Ελλάδας γιατί είναι κοινωνικό αγαθό.

Αν πούμε ότι την ενέργεια τη διαχειρίζονται τρεις ιδιωτικές εταιρείες πότε δεν θα δούμε αναβάθμιση των δικτύων γιατί δεν υπάρχει ανταποδοτικό κίνητρο.

Η παραγωγή της δικής σου ενέργειας έχει και παιδαγωγικό ρόλο.

Γιατί όταν παράγεις τη δική σου ενέργεια, σέβεσαι την ενέργεια που καταναλώνεις…

Η ενέργεια θα μένει σε εσένα και το δίκτυο θα σε επικουρεί όταν χρειάζεται.

Σήμερα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.

Μπορεί να παράγει κάποιος ενέργεια την οποία πρέπει να την πουλά υποχρεωτικά στο σύστημα.

Θα επιστρέψουν οι νέοι στην Πολιτική;

Απαντώντας στο ερώτημα αν θα επιστρέψουν οι νέοι στην Πολιτική τόνισε ότι θα επιστρέψει αν τους τραβήξει κάποιος από το χέρι με ενθουσιασμό και με το παράδειγμά του. "Το καλύτερο μάθημα , συνηθίζουμε να λέμε εμείς οι εκπαιδευτικοί είναι το παράδειγμά σου, οχι με το μάθημα σου όχι με το λόγο σου , αλλά με τις πράξεις σου.

Όταν απλά κουνάς το χέρι και λες τι πρέπει να γίνει, συνήθως δεν γίνεται.

Όταν  εσύ ο ίδιος σηκώσεις μανίκια και δώσεις το παράδειγμα , θα σε ακολουθήσουν και άλλοι".

 




00 inkefalonia general ad 300X250