Η επίθεση αυτή σηματοδότησε την αρχή της επαναστατικής διαδικασίας δημιουργώντας το κίνημα «26  Ιούλη 1953» , που οδήγησε, μετά από μερικά χρόνια την είοδο των επαναστατών στην Αβάνα στις 2 Ιανουαρίου του 1959.

Η εμπειρία όλων αυτών των ετών έδειξε ότι μεγάλες αλλαγές κοινωνικές και οικονομικές γίνονται μόνο με επαναστατικό δίκαιο.

Όλα αυτά τα χρόνια η Κούβα έδειξε τη διεθνιστική της αλληλεγγύη ώστε δεκάδες χώρες να αποτινάξουν τα δεσμά της αποικιοκρατίας, π.χ. Ανγκόλα, Μοζαμβίκη, Ναμίμπια , Σαο Τομέ, Γουινέα Μπισάου και Πράσινο Ακρωτήρι, πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος.

Έφτιαξε ένα σύστημα Παιδείας εντελώς δωρεάν για τους πολίτες τους και όχι μόνο.

Στην Ιατρική Σχολή της Αβάνα, 10.000 φοιτητές από χώρες της Κεντρικής Νότιας Αμερικής, Καραϊβικής, Αφρικής αλλά και από τις ΗΠΑ  σπουδάζουν δωρεάν Ιατρική.

Έχει ένα σύστημα υγείας πρωτοποριακό για τους πολίτες της, ενώ και πολίτες από άλλες χώρες (ΗΠΑ , Καναδάς , Ισπανία κλπ) αγνοούν το εμπάργκο και μεταβαίνουν στην Κούβα για φθηνές ιατρικές  υπηρεσίες, δείχνοντας δε και σήμερα τη διεθνιστική αλληλεγγύη της, χιλιάδες κουβανοί Ιατροί, Εκπαιδευτικοί και Γεωπόνοι αλλά και επιστήμονες άλλων ειδικοτήτων βρίσκονται σε δεκάδες χώρες προσφέροντας υπηρεσίες.

Αυτή είναι η Κούβα που παρά το εμπάργκο και τις καθημερινές δυσκολίες έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο.

Σε αντίθεση με όλα αυτά στη χώρα μας αυτή την περίοδο η Κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου – Μπουμπούκου και ΣΙΑ έχουν βάλει στόχο να διαλύσουν όλες τις κοινωνικές δομές (Παιδεία , Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση κλπ), λέγοντας ότι είναι για το καλό μας.

Πρέπει κάποια στιγμή όλοι αυτοί να οδηγηθούν ενώπιων της Λαϊκής Δικαιοσύνης ώστε να πληρώσουν το τίμημα για τα εγκλήματα τους να φτωχοποιήσουν και να εξαθλιώσουν μεθοδικά μεγάλα τμήματα του λαού μας.

Ενώ όλοι αυτοί οι άθλιοι συμμορίτες του οικονομικού κατεστημένου της μεγαλοαστικής τάξης που βρίσκονται στις λίστες φοροφυγάδων δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ.