Χτες, στο παραθαλάσσιο ΓΕΛ Ληξουρίου, τιμήσαμε την επέτειο του Πολυτεχνείου. Επειδή δεν υπάρχει έστω και ένα κοντέινερ-αμφιθέατρο, η γιορτή έγινε στο προαύλιο κάτω απ τις λαμαρίνες του υπόστεγου. Όσο και να στριμωχτήκαμε για να χωρέσουμε, όλοι ξεπαγιάσαμε και όσοι κάθονταν στην άκρη βράχηκαν απ’ τη μπόρα του Νοέμβρη. Είναι η τέταρτη χρονιά που γιορτάζουμε έτσι το Πολυτεχνείο.

Και θυμώνω και δεν το χωράει το μυαλό μου πως θα ζήσουμε πολλές ακόμα εκδηλώσεις σε αυτές τις συνθήκες, λόγω «έλλειψης ζέσης για νέο Λύκειο των Κτιριακών Υποδομών ΑΕ»(!) Το ακούσαμε και αυτό. Μέχρι τώρα έφταιγε η έλλειψη χρηματοδότησης, τώρα φταίει και η έλλειψη ζέσης; Και τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Δεν έχουν όρεξη οι Κτιριακές Υποδομές; Καταλαβαίνετε πόσο προκλητική είναι μια τέτοια δήλωση για μαθητές και καθηγητές που πηγαίνουμε κάθε μέρα σε αυτό το σχολείο; Που διεκδικούμε ένα ασφαλές και λειτουργικό σχολείο χωρίς υγρασία, με αίθουσα εκδηλώσεων, διαδρόμους, ηχομόνωση, αισθητική, γραφείο καθηγητών που να μας χωράει και αποχέτευση στο εργαστήριο φυσικών επιστημών; Τα ζητάμε γιατί δεν τα έχουμε όλα αυτά. Ούτε καν ως προοπτική.

Προχωράμε κι ένα βήμα παραπέρα και οραματιζόμαστε ένα μοντέρνο νέο σχολείο που θα καλύψει με αξιοπρέπεια τις εκπαιδευτικές ανάγκες του τόπου τις επόμενες δεκαετίες. Η επισκευή του παλιού Λυκείου κ. Θεοπεφτάτου, που καλώς βρήκατε λύσεις για τις αδειοδοτήσεις, είναι μια ακριβή λύση που θα μας στριμώξει ξανά σε ένα ακατάλληλο και μη λειτουργικό, για τα νέα ευέλικτα σχολικά συστήματα κτήριο, αφήνοντάς μας πάντα με το φόβο αν θα καταφέρετε να το κάνετε επαρκώς ασφαλές για τον επόμενο σεισμό. Θα ήθελα επίσης να θυμίσω σε όλους πως η ανέγερση ενός νέου Λυκείου, λόγω ακαταλληλότητας του παλαιού, ήταν πάγιο αίτημα του Συλλόγου Διδασκόντων του Λυκείου μας και πριν απ τους σεισμούς του 2014. Είχαν γίνει και βήματα για τη χωροθέτησή του στο σημείο που σήμερα βρίσκονται τα κοντέινερ του Β΄ Δημοτικού Ληξουρίου.

Χρειαζόμαστε λοιπόν και θέλουμε ένα νέο Λύκειο Ληξουρίου. Συνυπογράφει αυτό το αίτημα όλη η Σχολική Κοινότητα. Οι μαθητές, ο Σύλλογος Διδασκόντων, η ΕΛΜΕ και όλοι οι Σύλλογοι Γονέων του τόπου. Οι αρμόδιες για την ανέγερση ενός νέου σχολείου αρχές, δηλαδή η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων (που διαχειρίζεται τα κονδύλια) και ο Δήμος Κεφαλονιάς (που προχώρησε σε χωροθέτηση του νέου Λυκείου), επίσης μας διαβεβαιώνουν πως συνηγορούν.

Τι άλλο πρέπει να γίνει δηλαδή; Ποιο είναι λοιπόν το σημείο ζέσεως των Κτιριακών Υποδομών ΑΕ για να ασχοληθούν; Στην ιστοσελίδα της, η ΚΤΥΠ συστήνεται ως «ο ενιαίος κατασκευαστικός φορέας του κράτους για όλες τις δημόσιες κτιριακές υποδομές». Φορέας υλοποίησης ενός νέου σχολείου είναι, όχι απόφασης για την ανέγερση του. Και όταν ένας φορέας υλοποίησης των δεσμεύσεών σας δεν έχει ζέση τέσσερα χρόνια τώρα, κύριε Δρακουλόγκωνα, τότε ο ρόλος σας ως πολιτικός είναι να τους «βάλετε φωτιά». Φωτιά στα μπατζάκια τους για ένα Νέο Λύκειο.

Με ζέση, Κατερίνα Πειρουνάκη, βιολόγος στο ΓΕΛ Ληξουρίου