Η Πρακτική Γεωργική Σχολή Παναγή Βαλλιάνου, περισσότερο γνωστή στους Κεφαλλονίτες ως Γεωργική Σχολή, μεταξύ των άλλων γεωργικών και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων της, καλλιεργεί και ένα αμπέλι έκτασης τριών στρεμμάτων με ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Σε αυτό έχουν φυτευτεί 43 ιολογικά ελεγμένες γηγενείς ποικιλίες αμπέλου.

   Η απόφαση της Διοικητικής Επιτροπής να συλλέξει από την Κεφαλονιά και την Ιθάκη και να εγκαταστήσει στο αγρόκτημα της Γεωργικής Σχολής ένα βιολογικό αμπέλι με όλες τις γηγενείς ποικιλίες πραγματοποιήθηκε το έτος 2000, βρίσκοντας συνοδοιπόρους τότε στο εγχείρημα το ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε και τη Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης της Ν.Α. Κεφαλληνίας, που όμως νωρίς  - για τους δικούς τους λόγους - εγκατέλειψαν την προσπάθεια αφήνοντας μόνη τη Γεωργική Σχολή.

   Οι ποικιλίες που συλλέχθηκαν και εγκαταστάθηκαν στο αμπέλι είναι: Αετονύχι, Αμυγδάλι, Αυγουλάτο, Βερτζαμί, Βοϊδομάτης, Βοστιλίδι, Γλυκοπάτης, Γουλίνα, Εφτάκιλος, Ζακυνθινό, Θιακό, Θηνιάτικο, Κάρντιναλ, Κοντερεγκάλο, Κοντοκλάδι, Κορίθι, Κορινθιακή σταφίδα, Κοριτσάνο, Κοτσιλίνα, Κουφάκι, Κρητικό, Κρητικό λευκό, Λιανορρόι, Μαύρο στρογγυλό, Μαυροδάφνη, Μαυρομέλισσο, Μοσχατέλα, Μοσχάτο, Μοθωνιός, Ξερίχι, Ξεροποδιά, Παχύδερμο, Πετροκόριθο, Ροζακί, Ρομπόλα, Σκυλοπνίχτης, Σουλτανίνα, Τσαούσι, Τουρκοπούλα, Φαγουλάρικο, Φλώρα, Φράουλα, Χουρδάλα.

   Έχουν περάσει κάμποσα χρόνια από τη φύτευση του αμπελιού και παρότι σε ελάχιστους Κεφαλονίτες και Θιακούς είναι γνωστή η ύπαρξή του, είναι αρκετά γνωστή στην ακαδημαϊκή κοινότητα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και Θεσσαλονίκης και την αντίστοιχη των Τ.Ε.Ι Τεχνολόγων Γεωπονίας. Μάλιστα, πριν λίγα χρόνια, συμπεριλήφθηκε σε ντοκιμαντέρ της Ιταλικής τηλεόρασης στο οποίο έγινε αναφορά και σύγκριση στις Ιταλικές και Επτανησιακές ποικιλίες αμπέλου.   Ελπίζουμε, πως με τη δημοσίευση αυτή θα προκαλέσουμε και το ενδιαφέρον της τοπικής κοινωνίας, ώστε να επισκεφτεί και να γνωρίσει από κοντά το αμπέλι, ιδιαίτερα όμως των αμπελουργών και οινοποιών του τόπου.

   Η Γεωργική Σχολή θα συνεχίσει την προσπάθεια διατήρησης του αμπελιού, παρά το κόστος που έχει αυτή, επιδιώκοντας τη διάδοση των γηγενών ποικιλιών σε ιδιώτες, συμμετέχοντας (όταν της ζητηθεί) σε προγράμματα στήριξης της τοπικής αμπελουργίας και διαχέοντας τη γνώση για τις ποικιλίες αυτές σε σχολεία και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Η ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ