Ο Κύριος καλεί τους ανθρώπους σε μια καινούργια ζωή. Τους καλεί σε μια ζωή που ξεπερνάει τα όρια της φυσικής και γήϊνης ζωής. Η ζωή των αληθινών οπαδών του είναι ζωή ουράνια και υπερφυσική, ξένη προς το ψέμα, την απάτη, τη δολιότητα, την ανηθικότητα, τη διαφθορά. Η πρόσκλησις του Κυρίου για μια τέτοια ζωή βρίσκει ανταπόκρισι στους ευγενικούς πόθους και τις ευγενικές διαθέσεις της ανθρώπινης καρδιάς. Μόλις όμως θελήση ο άνθρωπος να προχωρήση στην πραγματοποίησι αυτών που ζητεί ο Κύριος, αισθάνεται μιαν έντονη αντίδρασι από τον ίδιο τον εαυτό του. Ανακαλύπτει τότε πώς είναι διχασμένος, χωρισμένος στα δύο: Μέσα του υπάρχει ένας ουράνιος άνθρωπος και ένας γήϊνος. Ο ένας λέγει ναι στην πρόσκλησι του Κυρίου και ο άλλος όχι. Και δυστυχώς ο γήϊνος, ο σαρκικός εαυτός μας, ο «παλαιός άνθρωπος», όπως τον ονομάζει η Αγία Γραφή, υπερισχύει συχνά μέσα μας.

Ευχαριστούμαι, λέγει ο απόστολος Παύλος στο ζ΄ κεφάλαιο της προς Ρωμαίους επιστολής του, εσωτερικώς με ό,τι ο θείος νόμος παραγγέλλει. Όμως βλέπω μια σκοτεινή δύναμι μέσα μου, που με υποδηλώνει στη δύναμι του κακού. Είναι ακριβώς αυτός ο παλαιός άνθρωπος.

Αυτόν τον «παλαιόν άνθρωπον», ή, όπως τον ονομάζει αλλού η Αγία Γραφή, την «σάρκα», σαρκικόν άνθρωπον, θέλει ο Κύριος να απαρνηθούμε. Μας σπρώχνει ο κατώτερος εαυτός μας να κάνωμε μια άδικη πράξι; Εμείς έχουμε υποχρέωσι να του πούμε όχι! Μας ωθεί στην ψευτιά, την απάτη, τη συκοφαντία, την ασέβεια, την υπερηφάνεια; Εμείς πρέπει να αντιτάσσωμε ένα αποφασιστικό, όχι! Αυτό είναι η αυταπάρνησις.

Η απάρνησις του διεφθαρμένου εαυτού μας τον καταδικάζει σε ατροφία, στον διά μαρασμού θάνατον, με την ενέργεια φυσικά και της θείας Χάριτος. Έτσι αρχίζει μια καινούργια ζωή μέσα μας με τον θάνατο του παλαιού ανθρώπου. Αυτό το νόημα έχει η αυταπάρνησις που ζητεί ο Κύριος απ΄ τον καθένα μας.

Δεν είναι βέβαια, εύκολο να αρνηθή κανείς τον εαυτό του. Όσο κι΄ αν μας είναι μισητή η αμαρτία, για τις τρομερές συνέπειές της, μας είναι εν τούτοις αγαπητή. Μας γοητεύει. Αιχμαλωτίζει την καρδιά μας. Γι΄ αυτό και τόσο γρήγορα σπεύδομε στην παράβασι, είτε αμαρτωλή περιέργεια είναι είτε πλεονεξία είτε εγωϊστικά συμφέροντα είτε ο,τιδήποτε σχετικό. Εμείς οι ίδιοι τη λαχταρούμε. Εμείς που ελεεινολογούμε τον αμαρτωλό εαυτό μας, εμείς οι ίδιοι συγχρόνως τον αγαπούμε τυφλά. Πώς να προχωρήσωμε λοιπόν στην αυταπάρνησι;

Ένας είναι ο δρόμος που μπορεί να μας οδηγήση με ασφάλεια στη θαυμαστή πραγματοποίησι αυτής της ιερής προσκλήσεως. Η ισχυρή προσωπική αγάπη προς τον Κύριο. Τον εαυτό μας δεν μπορούμε να τον απαρνηθούμε, γιατί τον αγαπούμε. Πρέπει να υπάρξη κάτι που να το αγαπούμε πιο πολύ κι΄ από τον εαυτό μας, για να τον απαρνηθούμε. Δεν υπάρχει όμως στον κόσμο τίποτε πιο ωραίο και πιο ευγενικό, πιο άγιο και πιο αγαπητό από τον Κύριο Ιησού. Αυτός ασκεί τόση γοητεία στην ψυχή, ώστε για χατήρι αυτού μπορεί να προβή ο πιστός σε κάθε θυσία. Μόνο όσοι αγαπούν τον Ιησούν μπορούν να απαρνηθούν τον εαυτό τους. Για την αγάπη του Χριστού προχώρησαν εκατομμύρια εκλεκτών ψυχών στη θυσία των πάντων και αυτής της ζωής τους ακόμη. Για την αγάπη του Ιησού αναρίθμητοι άνθρωποι βάδισαν ισοβίως το δύσκολο δρόμο των πιο οδυνηρών θυσιών. Παράδειγμα εκλεκτό αποτελούν οι ἀγιοι Απόστολοι του Κυρίου. «Καθ΄ ημέραν αποθνήσκομεν» για το όνομά του, βεβαιώνει ο απόστολος Παύλος εκ μέρους τους. Και προσθέτει: «πάντοτε την νέκρωσιν του Κυρίου Ιησού εν τω σώματι ημών περιφέροντες». Όπου κι αν πάμε, κουβαλούμε μαζύ μας ένα νεκρωμένον εαυτό, όπως ακριβώς ήταν νεκρός στο σταυρό για μας ο Κύριός μας Ιησούς. Μέχρι εκεί τους ωδήγησε η ισχυρή αγάπη τους για το Χριστό. Στην αυταπάρνησι, που τελειώνει με την τελεία νέκρωσι του «παλαιού ανθρώπου» μέσα τους!

Ώ, αδελφοί μου! Μη στεκώμαστε διστακτικοί και ψυχροί μπροστά στο «απαρνησάσθω». Ας αφήσωμε την καρδιά μας να γοητευθή από τη θεία αγάπη του Κυρίου μας. Να τον κάνωμε Κύριο της ψυχής μας. Καρδιά της καρδιάς μας. Ζωή της ζωής μας, και τότε δεν χρειάζεται κάν να γίνη λόγος για αυταπάρνησι. Στην πρόσκλησι του Κυρίου η ψυχή θα απαντά αδίστακτα: «Ιδού εγώ, Κύριε». Νάμαι, με προθυμία να κάμω ό,τι θέλης, να πάω όπου θέλης, και στο θάνατο ακόμα. Για Σένα, ώ Ιησού μου. ΓΙΑ ΣΕΝΑ!

Αρχιμ. Σπυρίδων Πετεινάτος
Ιεροκήρυξ Ιεράς Μητροπόλεως Κεφαλληνίας