Ο συντάκτης του δημοσιεύματος αναφέρει αορίστως ότι συμβαίνουν θάνατοι στο γηροκομείο μας, αφήνοντας εσκεμμένα να πλανάται η εντύπωση πως οι θάνατοι αυτοί μπορεί να αποσκοπούν κάπου…

Θάνατοι σε γηροκομεία συνέβαιναν και θα συμβαίνουν πάντα, συνέβησαν και κατά την περίοδο της πανδημίας. Δεν θεωρούμε ότι αποτελούμε παγκόσμιο φαινόμενο με το γεγονός ότι δυστυχώς χάσαμε πέντε (νοσηλευόμενους στο νοσοκομείο μας) ηλικιωμένους από Covid – 19. Όλο το προσωπικό μας εκείνη την δύσκολη περίοδο, κλήθηκε να υπερβεί τις δυνάμεις του! Εργαστήκαμε άκοπα, με αυτοθυσία και ατέλειωτες υπερωρίες. Δουλέψαμε με όρους κρίσης και κατεπείγοντος πάνω από τρία χρόνια. Δεν είναι συνηθισμένο να εργάζεσαι υπό καθεστώς συνεχών κάθετων διαταγών, σε τέτοιες συνθήκες, όμως, ενεργοποιείται διάχυτα η ηθική της φροντίδας, επιτάσσεται η προστασία όλων των ηλικιωμένων μας.

Δεν χρειάζεται, βέβαια, να αναλύσουμε την ευαλωτότητα των ηλικιών αυτών, ειδικά όταν οι περισσότεροι ταλαιπωρούνται και από υποκείμενα νοσήματα. Είναι προκλητική, λοιπόν, η κακοήθεια με την οποία επιχειρείται να παρουσιαστεί ένα θέμα προκειμένου να δημιουργηθούν στρεβλές εντυπώσεις στους συμπολίτες μας, οι οποίοι τόσα χρόνια στέκονται αρωγοί και συμπαραστάτες μας.

Αφήστε το γηροκομείο μας μακριά από τις (υποβολιμαίες) μικροπολιτικές  σας, άλλωστε το ενδιαφέρον σας για τους ηλικιωμένους (τουλάχιστον της δομής μας) εξαντλείται στο κακόβουλο δημοσίευμά σας!

«Μόλις φτάσετε στων ανθρώπων την κοινότητα,

σε παππούδες και γιαγιάδες δώστε, φρικαλέοι μου, προτεραιότητα!

Σε χλωρό μην τους αφήσετε κλαρί!

Είναι οι χειρότεροι εχθροί!

Επειδή μεγαλώνουν τα παιδιά με παραμύθια

που κρύβουνε του κόσμου την πιο επικίνδυνη αλήθεια:

ότι μπορεί να είναι, δηλαδή, ΜΙΚΡΟΙ οι μεγάλοι και μεγάλοι οι μικροί!»

¨Όχι! Δεν θα μας μπείτε στη μύτη!¨

Ευγένιος Τριβιζάς (2021)