Της  ευλογιάς κεφαλονίτικα  τεκμήρια

30- 4- 2020

7^ο μέρος  (Κείμενα για αρρώστιες και πανδημίες λόγω του Κορονοϊού)

Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός

 Για την αρρώστια της ευλογιάς έχουν γραφεί πολλά και η βιβλιογραφία που υπάρχει μας διαφωτίζει για τούτη την τρομερή ασθένεια, που χτυπούσε ως συνήθως νεαρά άτομα.

          Ο όρος αναγράφεται στα λατινικά «variolae»  και στα ιταλικά «variole». Η ευλογιά μολύνει συνήθως  νεαρά άτομα  που αν είναι τυχερά και την ξεπεράσουν παθαίνουν ανοσία όταν αυτή ξαναεμφανιστεί στο σώμα τους  Η ιατρική βιβλιογραφία μας παρέχει πλήθος από στατιστικές μελέτες για τα ποσοστά  θνησιμότητα στις περασμένες δεκαετίες , που κατά προτίμηση, μέσα σ’ αυτές τις αναφορές,  ήταν άτομα που δεν είχαν εμβολιαστεί.

          Για την αντιμετώπιση της ευλογιάς από τις αρχές του 18^ου αιώνα αρχίζει προοδευτικά να εφαρμόζεται ο προληπτικός εμβολιασμός, μετά τις επιστημονικές ανακοινώσεις στο γαλλικό  περιοδικό Philosophical Transactions κατά το 1714 των δυο Ελλήνων ιατρών  τον Ιάκωβο Πυλαρινό (1659 -1718) από το Ληξούρι και τον Εμμανουήλ Τιμόνη (1669-1720)  από τη Χίο, για την επιστημονική εφαρμογή του εμβολιασμού με σκοπό την προστασία από την ευλογιά, μέθοδο που εφαρμοζόταν στη λαϊκή ιατρική.

          Ακολουθούν επιλεγμένα τεκμήρια – αναφορές  από την κεφαλληνιακή εφημερίδα «Ζιζάνιον»,  για να φανερωθεί η αγωνία και οι τρόποι αντιμετώπισης της ασθένειας αυτής, στη δεύτερη  δεκαετία του 20^ου αιώνα.  Το ποιητικό κείμενο για την Ευλογιά υπογράφεται από τον συνεργάτη της εφημερίδας του  Γεωργίου Μολφέτα, με το ψευδώνυμο  CHEF, Βλ.  «Ζιζάνιον», 18-5-1913, αρ. φυλ. 734, σελ.4  , και στην αντιγραφή του κρατήθηκε η ορθογραφία όπως έχει.

Η ΕΥΛΟΓΙΑ

«Κρατώντας εις το χέρι της δρεπάνι

στους δρόμους μέρα- νύχτα περπατεί

κι’ επίσκεψι στο κάθε σπήτι κάνει,

η  ευλογιά που θύματα ζητεί.

Στην πόλι μέσα, πάντα θα γυρίζη

ελευθεριά σαν βρήκε περισσή,

σαν στάχια τους ανθρώπους θα θερίζη

και θα λογγώση  σ’ όλο το νησί.

Γιατί; Για δεν μπορούν να συμφωνήσουν

του τόπου μας αρχόντοι νευρικοί,

ναβρούνε κάποιο σπήτι να την κλείσουν

να πάψη να γυρνά εδώ κι’ εκεί.

Ο κόσμος υποφέρει και ζητάει

βοήθεια για τούτη την πληγή.

Μα η βλογιά το δρόμο της τραβάει

και με τα δυό της χέρια  ε υ λ ο γ ε ί!»