Συνδημότισσες και συνδημότες,

Θεωρώ ότι οι συστάσεις είναι περιττές… με γνωρίζετε 50 χρόνια και με συναντάτε σχεδόν κάθε μέρα.

Οι παλαιότεροι με θυμούνται να πουλάω ψάρια, αργότερα ποτά, ξηρούς καρπούς και παγωτά, οι νεότεροι να νοικιάζω μηχανάκια, να εκδίδω εισιτήρια για πλοία, λεωφορεία και αεροπλάνα, να κάνω μεταφορές, να σερβίρω και να ψένω σε καταστήματα εστίασης, πάντα ελεύθερος επαγγελματίας, πάντα ελεύθερος από εξαρτήσεις με το δημόσιο και τα κόμματα και πάντα με ελεύθερη γνώμη και άποψη που μου έχει κοστίσει πολύ!

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Ληξούρι, το οποίο παρά τις δελεαστικές προτάσεις που είχα δεν εγκατέλειψα ποτέ.- Έκανα οικογένεια και <<επένδυσα>> όλη την ζωή μου σε αυτό τον τόπο που πίστευα ότι είναι ευλογημένος και παρά τις δυσκολίες η φύση τον προίκισε με πολλά πλεονεκτήματα!

Πίστευα ότι με το πέρασμα του χρόνου, την αξιοποίηση του εξαιρετικού ανθρώπινου δυναμικού που έχει βγάλει ο τόπος και των φυσικών του πλεονεκτημάτων θα αναπτυσσόταν όπως και όλο το νησί μας, γιατί ας μην γελιόμαστε η Κεφαλονιά είναι μια βάρκα που πρέπει να πορευτεί μπροστά χωρίς εξαιρέσεις και διαχωρισμούς, αν δεν γίνει αυτό, η <<βάρκα>> θα πάει στον πάτο! Έτσι για πολλά χρόνια σε κάποια πράγματα μπορώ να πω ότι ήμασταν πρωτοπόροι!!! Και τότε ήρθαν οι λάθος άνθρωποι στις λάθος <<καρέκλες…>> η κρίση, οι λάθος επιλογές (Δήμος Κεφαλλλλλονιάς) και ο τόπος πήρε τον κατήφορο. Για χρόνια τώρα βλέπουμε τον τόπο μας να οπισθοχωρεί, να χάνουμε κοινωνικές, παραγωγικές και πολιτιστικές δομές, να μην γυρίζουν πίσω οι νέοι μας και με αποκορύφωμα το κλείσιμο του ΤΕΙ να στερείτε πλέον ο τόπος μας την ζωντάνια, την δημιουργία και της κατάρτιση νέων ανθρώπων στην καλύτερη τους ηλικία, έτσι ο πληθυσμός γερνάει με ότι αυτό συνεπάγετε….

Το πρωτοπόρο Ληξούρι έγινε ουραγός στην Κεφαλονιά, κάτι που διαπιστώνουν όσοι έρχονται εποχιακά ή για διακοπές, δυσάρεστο, παρωχημένο, εγκαταλελειμμένο, άναρχο και η τελευταία επιλογή του κάθε επισκέπτη.

Τον Δημήτρη τον γνωρίζω από παιδί, καθώς ήμουν συμμαθητής της αγαπητής του αδελφής Αύρας και είχα παίξει πολλές φορές στην πάντα φιλόξενη αυλή του σπιτιού της Κας Κάτε και του Κου Γεράσιμου ειδικά τους χειμερινούς μήνες με τα βουνά από φύκια στην παραλία (όμορφα χρόνια) και όταν μου ζήτησε να μιλήσουμε δέχτηκα με χαρά. Αρχίζοντας την κουβέντα μου είπε κάποια πράγματα για την ζωή του , την πορεία του, το σήμερα και το αύριο, αισθάνθηκα ότι ακούω τον εαυτό μου όταν συλλογίζομαι, βίοι παράλληλοι… (και οι δύο επιστρέψαμε και δημιουργήσαμε στο Ληξούρι, που οι γονείς μας, μας μπόλιασαν με αγάπη, πάθος, προοπτική) αυτό όμως που μου είπε στο τέλος της κουβέντας του και είναι ο λόγος που αποφάσισα στο παραπέντε να συμπορευτώ μαζί του (δεν είχα καμία πρόθεση να ξανά ασχοληθώ με τα κοινά) ήταν η εξής φράση <<Σε πιο Ληξούρι να πω στα παιδιά μου αύριο να επιστέψουν για να ζήσουν;;;>> με σόκαρε γιατί το είχα και εγώ στην πίσω μεριά του μυαλού μου αλλά φοβόμουν αυτή την σκέψη!!! Αλήθεια, σε πιο Ληξούρι να πεις σε ένα νέο του 21ου αιώνα να επιστέψει για να ζήσει μια ποιοτική ζωή και όχι επειδή η μαμά και ο μπαμπάς μπορεί να του έχουν εξασφαλίσει μόνο την επιβίωση του;;; και θα πρέπει όλοι αύριο να απολογηθούμε στους νέους για το <<Τι έκανες στον πόλεμο μπαμπά>>

Αυτό λοιπόν είναι για μένα το δίλλημα αυτών των εκλογών.- αν μας αρέσει αυτός… ο τόπος όπως έχει καταντήσει όλα καλά, αν όχι πρέπει να αλλάξουμε για να τον αλλάξουμε!

Δεν ξέρω αν σκέφτεστε τα ίδια, δεν ξέρω αν έχουμε κοινές ανησυχίες και προτεραιότητες, δεν ξέρω αν σας αρέσουν τα μούτρα μου για δημοτικός σύμβουλος, αν όμως κάτι απ’ όλα αυτά μας ενώνει στηρίξτε την παράταξη <<Πάλλης Ξεκίνημα>> με υποψήφιο δήμαρχο τον Δημήτρη Μεσσάρη και τους πολλούς νέους, άξιους, δημιουργικούς και ανήσυχους συνυποψήφιους μου!

Αξιότιμοι,

Σκεφτείτε το σύνολο και όχι το εγώ (που πρόσκαιρα καταστρέφει τους άλλους, αλλά στο τέλος και εσάς), σκεφτείτε το μέλλον των παιδιών σας σε αυτό τον τόπο, σκεφτείτε ελεύθερα, γιατί <<ΟΠΟΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΣΥΛΛΟΓΑΤΑΙ, ΣΥΛΛΟΓΑΤΑΙ ΚΑΛΑ>>

Με τιμή

Διονύσιος Γ. Περδίκης

ΑΙΩΝΙΟΣ ΛΗΞΟΥΡΙΩΤΗΣ