"Μουσικό Σχολείο: Όχι πού αλλά πώς θα λειτουργήσει!"
Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη συζήτηση που λαμβάνει χώρα τις τελευταίες ημέρες -ιδιαίτερα την «διαμάχη» μεταξύ του Δήμου Ληξουρίου (ουσιαστικά της Δημαρχιακής Παράταξης)- και του κ. Αγαθάγγελου Γεωργακάτου και σκέφτηκα να πω τη γνώμη μου:
Κατ’ αρχάς η ανακοίνωση του κ. Γεωργακάτου είναι απαράδεκτη όχι για μας, αλλά για τον ίδιο! Θα περίμενα από τον άνθρωπο που διέσωσε την Κεφαλληνιακή ομοφώνικη ψαλτική και τη συνέχισε στον 21ο Αιώνα και πού έφτασε στο υψηλότατο «αξίωμα» το Μαέστρου της Χορωδίας της Ε.Λ.Σ., να γράψει όσα γράφω στη συνέχεια, περιβεβλημένα με το δικό του κύρος και ενισχυμένα με τη δική του μουσική σοφία και εμπειρία και όχι ανακοίνωσή του να θυμίζει το μεσαιωνικό προφητικό κείμενο «Αγαθάγγελος» το και «ψευδοαγαθάγγελος» καλούμενο, με συνέπεια να πέσει στα νύχια της «τραχείας» και «άμουσης» δημοτικής Αρχής Ληξουρίου και όσων για να την χτυπήσουν υποκριτικά του ζητούν συγνώμη. Ας είναι όμως! Πάμε παρακάτω!
Πιστεύω ότι από την αρχή έχει τεθεί το θέμα σε λάθος βάση. Το ερώτημα δεν είναι πού θα λειτουργήσει ούτε αν θα είναι οι εγκαταστάσεις του καλές οι κακές, αλλά πώς θα λειτουργήσει.
Κατά τη γνώμη μου το Μουσικό Σχολείο είναι, για το Ληξούρι , «δίκοπο μαχαίρι». Αν λειτουργήσει, όπως τα μουσικά σχολεία, που κάθε τόσο βλέπουμε στις τηλεοπτικές εκπομπές, παράγοντας εμπορικούς καλλιτέχνες (μικρούς «νταλάρες» και μικρές «αλεξίου») δεν θα ωφελήσει, αλλά αντίθετα θα καταστρέψει το Ληξούρι.
Πρέπει να το καταλάβουμε όλοι: το μουσικό σχολείο, θα πρέπει να συνδυαστεί με τον ληξουριώτικο πολιτισμό, αλλιώς θα τον καταστρέψει. Και ο Ληξουριώτικος Πολιτισμός (και όχι μόνον) έχει τη Βασίλισσα του: ΤΗΝ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΛΗΞΟΥΡΙΟΥ
Είναι λοιπόν απαραίτητο το πρόγραμμα σπουδών του μουσικού σχολείου να καταρτιστεί έτσι ώστε να καταρτιστεί ώστε να αρμόζει στην Φιλαρμονική μας, αφού για τον «ευαίσθητο» επτανησιακό πολιτισμό ισχύει το «ο μη μεθ’ ημών καθ’ ημών»!
Ανησυχητικό είναι όμως ότι σε καμία ανακοίνωση από τις τόσες πολλές δεν αναφέρεται η Φιλαρμονική, παρά του Διοικητικού της Συμβουλίου.
Ενώνω λοιπόν την φωνή μου με αυτήν του Δ.Σ. της Φιλαρμονικής μας, για ενίσχυση των προσπαθειών όχι του Δήμου αλλά των Δημοτών Ληξουρίου και προσθέτω το εξής: τα πραγματικά πρωτεία της είναι ότι αποτελεί το πρώτο μουσικό σχολείο στον ελληνικό χώρο!
Μη φτάσουμε στην πόλη που στα 1839 , όταν «η Συντροφιά των Μουσικών», οι πρώτοι αναφερόμενοι μαθητές της Φιλαρμονικής μας δηλαδή ενοικιάζει το σπίτι του Φωτίου Κρασσά «στην κοντράδα της Παναγίας των Κλαδάδων» στο μισθωτήριο γράφει «ίνα φορμαρισθεί σχολείον μουσικής», τα παιδιά μας να μαθαίνουν «μπουζουκοκίθαρα» και «λαϊκή», ήτοι εμπορική, μουσική!
Ιωσήφ Β. Λουκέρης
