Ο χορός είναι η κρυμμένη γλώσσα της ψυχής.

Μα εγώ μ'ένα άγριο περήφανο χορό σαν αετός πάνω απ 'τις λύπες θα πετάξω.

Στον Χορό του Κατελειού!

Κοντά στ’ ακρογιάλι, εκεί που η αύρα

φιλά το γιασεμί και το κύμα τραγουδά,

στήσαμε χορό

ψυχή της γης μας

μες στη μυρωδιά της αρμύρας και του μπάτη.

Ο φλοίσβος κράτησε το ρυθμό,

τα βήματα ζωγράφισαν τον ουρανό,

κι η θάλασσα, θεά αρχαία και σοφή,

έστελνε στο κύμα της ευχές.

Μέσα στ’ αλάτι και στη μοσκοβολιά του γιασεμιού,

χορέψαμε όπως μας έμαθαν οι παλιοί:

με το βλέμμα ψηλά,

με την καρδιά ριζωμένη στη γη.

Το ακρογιάλι έγινε πλατεία,

κι ο άνεμος, τραγουδιστής παλιός,

έσερνε σκοπούς απ’ τα περασμένα,

χαρίζοντας στα χείλη μας χαμόγελα και δάκρυα.

Κι εμείς, μικρά παιδιά μιας αθάνατης μνήμης,

πιαστήκαμε χέρι-χέρι,

γίναμε κύκλος ανοιχτός,

γίναμε προσευχή, γίναμε γιορτή.

Ω Κατελειέ, φιλόξενο ακρογιάλι,

όσο φυσάς γιασεμί και αρμύρα στο χώμα σου,

η ψυχή μας θα χορεύει εδώ

εκεί που ο χορός γίνεται πατρίδα.

Με την καρδιά γεμάτη συγκίνηση και χαρά, εκφράζουμε ένα μεγάλο και ειλικρινές ευχαριστώ σε όλους όσοι πλαισίωσαν την εορτή του παραδοσιακού χορού στον αγαπημένο μας Κατελειό.

Κυριακή 13 Απριλίου 2025 , οι πιο άξιοι χορευτές του νησιού μας φόρεσαν τις παραδοσιακές φορεσιές του πολιτιστικού συλλόγου του χωριού μας .''Μάρκο Πόλο''.

Με το χαμόγελο στα χείλη και την αγάπη στην καρδιά, όλοι μαζί στήσαμε μια γιορτή γεμάτη φως, μελωδία και παράδοση.

Η παρουσία σας, το κέφι σας, τα χειροκροτήματα και οι αγκαλιές σας έδωσαν στην εκδήλωσή μας ψυχή και νόημα.

Κρατάμε τις στιγμές αυτές σαν φυλαχτό, γιατί ο χορός μας δεν είναι μόνο βήματα, είναι μνήμη, είναι ρίζες, είναι η ίδια μας η ψυχή.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους δούλεψαν με μεράκι, σε όσους χόρεψαν με την καρδιά, σε όσους ταξίδεψαν για να είναι κοντά μας, αλλά και σε όσους με την ευχή τους και τη σκέψη τους μας στήριξαν.

Να είμαστε πάντα καλά, να ανταμώνουμε με χαρά και να υφαίνουμε μαζί το πανί της παράδοσής μας με αγάπη και περηφάνια.

Στου Κατελειού το ακρογιάλι,

μοσχοβολάει το γιασεμί,

χορεύουν κύματα κι αγέρι,

φιλάει τη γη και το κορμί.

Στου Κατελειού την αγκαλιά,

γλυκοφιλάει η αρμύρα,

και μέσα στου χορού τα βήματα,

γεννιέται φως κι ελπίδα.

Με όλη μας την καρδιά από τον Μοναδικό Κατελειό

Διονυσία Μενεγάτου