Από τα νεανικά του χρόνια βρέθηκε σε λαμπρό πνευματικό περιβάλλον δίπλα στον Λασκαράτο και τους Ριζοσπάστες, σπούδασε σε μεγάλα κέντρα της Ευρώπης (1867-1877), ήρθε σε επαφή με τον αναρχικό Μπακούνιν και τους κύκλους της Κομμούνας του Παρισιού, υιοθέτησε ριζοσπαστικές ιδέες για την κοινωνία και τη γλώσσα και συνδέθηκε πνευματικά με τον Ιωάννη Ψυχάρη, πριν επιστρέψει οριστικά στο Ληξούρι το 1878, όπου και έζησε τα τελευταία 40 χρόνια της ζωής του μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Σαν σήμερα, πέθανε ο Μικελής Άβλιχος

( Ληξούρι 1844 – 1917)

Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός

Πρόκειται για ένα σατιρικό που στα ποιήματά του αποφεύγει το στομφώδες ύφος και το παρωδεί όταν το συναντά σε άλλους ποιητές, όπως στον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, μένοντας πιστός στην Σολωμική σχολή και την Επτανησιακή παράδοση. Διάλεξε να ζήσει σε ηθελημένη αφάνεια και μετριοφροσύνη ενώ πολλές φορές παρεξηγήθηκε για κάποιες πράξεις του. Η ζωή του είναι ένα «άγραφο βιβλίο» και το σύστημά του να μην αλληλογραφεί με κανέναν το ονόμαζε «γραμματοαγραφία». Ακόμα και το έργο του μετά το θάνατό του ήταν διασκορπισμένο και στη συνέχεια έγιναν προσπάθειες συγκέντρωσης των ποιημάτων του. Αυτό οφείλεται όχι μόνο στο γεγονός ότι δεν ήταν πολυγραφότατος, αλλά και στο ότι ήταν πολύ αυστηρός με τους στίχους του και δύσκολα έμενε ικανοποιημένος από αυτούς, ώστε να τους δημοσιεύσει ή να τους δώσει στους φίλους του. Επίσης, συνήθιζε να λέει χαρακτηριστικά «ούτε η τωροφημία ούτε η υστεροφημία με γνοιάζουνε» και εξαιτίας της μετριοφροσύνης του έμεινε για πολλά χρόνια στην αφάνεια.

 Από μικρός βρέθηκε σε εξαιρετικό κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον κοντά στον Λασκαράτο, τους Ιακωβάτους, τον Ανδρέα και Ιωσήφ Μομφεράτο και τους Ριζοσπάστες. Μην ξεχνάμε ότι το 1859 εκδίδεται το έργο του Διονυσίου Σολωμού συγκεντρωμένο από τον Ιάκωβο Πολυλά. Ο Μικέλης Άβλιχος θα συνεχίσει την μεγάλη παράδοση των Επτανησίων. Φοίτησε στο Πετρίτσειο Γυμνάσιο Ληξουρίου και συνέχισε τις σπουδές του σε σημαντικά πνευματικά κέντρα της Δύσης τη χρονική περίοδο 1867-1877. Εκεί έρχεται σε επαφή με τον Ρώσο αναρχικό Μπακούνιν και δέχεται τα δόγματά του. Είχε την αντίληψη ότι Αναρχία είναι η απαλλαγή από τις προλήψεις και τις δεισιδαιμονίες. Επίσης, γνώρισε τους κύκλους της Κομμούνας στο Παρίσι. Ίσως τότε να γνώρισε για πρώτη φορά τον Ιωάννη Ψυχάρη με τον οποίο θα έχει επικοινωνία και αργότερα καθώς συμφωνούν οι απόψεις τους σχετικά με τη δημοτική γλώσσα. Το 1888 θα εμφανιστεί ο Ψυχάρης στα ελληνικά γράμματα του οποίου τα διδάγματα θα ακολουθήσει ο Κωστής Παλαμάς. Είναι μια κρίσιμη περίοδος για την ελληνική γλώσσα και το γλωσσικό ζήτημα, με αποκορύφωση το κάψιμο της μετάφρασης του Ευαγγελίου το 1901.

 Το 1878 και σε ηλικία 34 ετών επέστρεψε οριστικά στο Ληξούρι, όπου θα ζήσει στην αφάνεια τα υπόλοιπα 40 χρόνια της ζωής του….