Διαβάστε αναλυτικά την ανακοίνωση του ΙΚΙ.

Το περασμένο δεκαήμερο (10-21 Νοεμβρίου), στο πλαίσιο της σύμβασης του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, η παγκόσμια κοινότητα συναντήθηκε στην Αμαζονία (Βραζιλία) για 30^η φορά. ( COP 1995-2025).

Στις 18/11/2025, η βραζιλιάνικη προεδρία της COP30 (Διάσκεψης των Μερών) παρουσίασε ένα σχέδιο συμφωνίας με τίτλο «Παγκόσμιο Mutirão: Ενώνοντας την ανθρωπότητα σε μια παγκόσμια κινητοποίηση κατά της κλιματικής αλλαγής». Το Mutirão (Μουτιράο) στην κουλτούρα των ιθαγενών της Βραζιλίας δεν είναι απλώς συνεργασία, είναι μια κοινή συλλογική προσπάθεια, ένας κοινός αγώνας για την επίλυση ενός προβλήματος στη βάση της αλληλεγγύης. Οι εργασίες της συνόδου έλαβαν χώρα στη πόλη Μπελέμ του Αμαζόνιου, όπου εκπρόσωποι από 200 κράτη του πλανήτη προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την άνοδο της θερμοκρασίας.

Η μέση θερμοκρασία του πλανήτη μας είναι σήμερα 1,37 βαθμούς Κελσίου υψηλότερη ,από ό,τι την προβιομηχανική εποχή με προοπτική να ξεπεράσει το κρίσιμο όριο των 1,5 βαθμών. Ο στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού (l' accord de Paris‎‎ 2016), ήταν η άνοδος της θερμοκρασίας να κρατηθεί κάτω από 2 βαθμούς και να γίνει προσπάθεια να μη ξεπεράσει τους 1,5 βαθμούς Κελσίου (έως το 2100), σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή. Ωστόσο, σύμφωνα με το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος του ΟΗΕ (UNEP), είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο στόχος αυτός θα ξεπεραστεί μέσα στα επόμενα 10 χρόνια !..

Στα νησιά μας τα θέματα αυτά δεν έχουν καμιά σημασία και δεν αποτελούν αντικείμενο δημόσιας συζήτησης παρόλο που οι εθνικές πολιτικές είναι θεωρητικά ευθυγραμμισμένες με εκείνες της ΕΕ οι οποίες θεωρούνται οι αυστηρότερες παγκοσμίως. Το περιφερειακό σχέδιο για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και την αντιμετώπισης της, δεν έχει καν αρχίσει να υλοποιείται, τη στιγμή που φυσικές καταστροφές έχουν πλήξει και συνεχίζουν να πλήττουν την Κεφαλονιά και Ιθάκη καθώς και τα άλλα Ιόνια νησιά (βλέπε χθεσινές πλημμύρες στην Κέρκυρα). Το Ίδρυμα Κεφαλονιάς και Ιθάκης (ΙΚΙ) έχει επισημάνει από χρόνια τον κίνδυνο και έχει προβεί σε ανάλογες δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τα περιβαλλοντικά ζητήματα.

Η μόνη συζήτηση που φαίνεται να απασχολεί την προσοχή των πολιτών είναι η με κάθε θυσία τουριστική μεγέθυνση του τόπου μας χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν οι σοβαρές επιπτώσεις. Οι τοπικοί ιθύνοντες και η τοπική κοινωνία, σε κάθε δραστηριότητα και εκδήλωση, δείχνουν να μη βλέπουν και να μην υπολογίζουν τον κίνδυνο. Το ίδιο, λίγο – πολύ, συμβαίνει και σε άλλα μέρη της χώρας μας και της υδρογείου. Δυστυχώς δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι. Αν δεν υπάρξει γενική αφύπνιση σε διεθνές, εθνικό και τοπικό επίπεδο είμαστε καταδικασμένοι να υποστούμε το σύνδρομο του ‘βρασμένου βάτραχου’…