Θρησκευτικά και πανηγυρικά εορτάστηκε η Παναγία η Μυρτιδιώτισσα στα Μαντουκάτα -Παλικής, όπου στο ναό των Αρχαγγέλων (Ταξιαρχών) φυλάσσεται η  εικόνα  της εορτής.

          Ο ναός των Ταξιαρχών  Μαντουκάτων, αναφέρεται σε παλιές νοταριακές πράξεις, με πρώτη έγγραφη αναφορά στα 1674, έχοντας λόγους κτητορικούς, οι  οικογένειες των Μάντουκα.  Βρίσκεται στο κέντρο και σε περίοπτη θέση του χωριού και η είσοδός στο ναό γίνεται  από τη βορινή πύλη, με κατέβασμα δυο σκαλοπατιών. Στο ναό εορτάζει  και η Παναγία η Μυρτιδιώτισσα από παλιά και από το 2024  η Θεανώ Τζουγανάτου και ο Γεράσιμος Μαζαράκης δώρισαν μια νέα εικόνα της Μυρτιδιώτισσας,  προσθέτοντας και  την αμέριστη  φροντίδα τους  στην οργάνωση της εορτής.

          Φέτος στο ψαλτήρι ήταν οι : π. Νικόλαος Σωτήρας, ο Νικόλαος  Σφαέλος, ο Δημήτρης Μοσχόπουλος και  ιερείς που λειτούργησαν ήταν οι : π. Αθανάσιος Λυκούδης όπου και είναι εφημέριος του ναού και ο π. Γεράσιμος Σφαέλος.

          Βρεθήκαμε πολλοί στο εκκλησίασμα που έγινε με πολλή ευλάβεια και σεβασμό προς την Θεοτόκο. Ο π. Γεράσιμος Σφαέλος κατά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, είπε δυο λόγια εγκάρδια για την εορτή της Παναγίας.  Μετά την ευλόγηση των άρτων κινήσαμε για τη λιτανεία της εικόνας,  περπατώντας σε χωμάτινη στράτα, που οι πέτρες ανάρια -ανάρια ήταν ριγμένες, σαν πινελιές πάνω σε γκρίζο χωμάτινο καμβά. Με συνοδεία τις παλιές ελιές  η λιτανική πομπή έφτασε και στο πηγάδι  του Κοσμά του Αιτωλού. Ένα βαθούλωμα στο βράχο γεμάτο εικόνες κι ένα καντήλι, μνημονεύει το πέρασμα από κει του Ισαποστόλου και Δασκάλου Πατροκοσμά. Έγινε στάση για δέηση στο σημείο  κι έπειτα μπήκαμε στο ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής, που εξ ολοκλήρου φτιάχνεται, από τον π. Αθανάσιο Λυκούδη σε ανάμνηση της πολύ παλιάς εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής στους Αγκασιανούς, όπως λέγεται η περιοχή. Η  παλιά εκκλησία αναφέρεται από το 1718, ήταν ιδιωτική του ιερέα Παύλου Λυκούδη και μνημονεύεται αυτή τη χρονιά στη διαθήκη του.

Από εκεί συνεχίσαμε τη στράτα και γυρίσαμε το χωριό, πόρτα- πόρτα και αυλή – αυλή, όπου μας περίμεναν οι κάτοικοι για να γίνει η στάση- δέηση για τα καλό του νοικοκυριού τους. Εκφράσεις πίστης και χαράς, ευλάβεια και σεβασμό στην Παναγία του χωριού, όπου δεν έλειψαν μέσα στα πολλά και όμορφα της ψυχής και τα νικητήρια άνθη στρωμένα στο δρόμο για να περάσει η εικόνα. Καταλήξαμε όλοι στο σπίτι, το πατρικό της Θεανώ Τζουγανάτου,  ιερείς, ψαλτάδες, και κόσμος όπου προσφέρθηκαν γλυκά και κεράσματα, καφέδες και αναψυκτικά, πλούσια στην προσφορά των χεριών, του χαμόγελου και της καλής καρδιάς!

Σ’ αυτό το γιορτάσι της Μυρτιδιώτισσας στα Μαντουκάτα, με μπροστάρη τον εφημέριο, π. Αθανάσιο Λυκούδη, τους επιτρόπους,  τον κόσμο,  τις  οικογένειες των Λυκουδαίων, το Δήμαρχο Ληξουρίου Γεώργιο Κατσιβέλη,  χάρηκα  πρωτίστως τη συμμετοχή νέων ανθρώπων.

Αξίζουν πολλά μπράβο σ’ όσους  συμμετείχαν, σ’ όσους βοήθησαν, κυρίως στη Θεανώ και την οικογένειά της, στον σύζυγό της, αστυνομικό  Γεράσιμο Μαζαράκη, στα κορίτσια του χωριού, που απλόχερα βοήθησαν με αγάπη και κέφι.

Ας μην ξεχνούμε πως όλα στη ζωή έρχονται και παρέρχονται, πράγμα φυσικής νομοτέλειας. Σ’ αυτήν όμως την εξελικτική  σειρά του νόμου είναι απαραίτητες  κάποιες « νόρμες»,  η πίστη και η γνώση, που ως έννοιες τις εκτιμούμε μόνο όταν τις χάσουμε και τις έχουμε ανάγκη.  Ας μην ξεχνάμε πως πέρα από το ευλαβικό εκκλησιαστικό μέρος, τα πανηγύρια μας ενώνουν, μας συναθροίζουν προς το καλό, το χαρούμενο και ελεγκτικό της ψυχής, όταν αυτή θέλει να αφεθεί στην «κάθαρση» που σου δίνει  η φράση «Άνω σχώμεν τα καρδίας».

Και του Χρόνου να είμαστε όλοι καλά και να ανταμώσουμε πάλι στο γιορτάσι των Μαντουκάτων. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ.