Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του Περιφερειακού Συντονιστή Πολιτικής Προστασίας Ιονίων Νήσων, κ. Αντώνη Σαββίδη, ανέφερε ότι οι πυρκαγιές ξεκίνησαν από τον Απρίλιο και στους χάρτες έχουν καταγραφεί 40-45 εστίες, κυρίως στην Παλική και τη Λειβαθώ. Τόνισε ότι έγινε ο σχεδιασμός της αντιπυρικής περιόδου, τόσο στη συνεργασία με τους διοικητές της Πυροσβεστικής, της Αστυνομίας και του Λιμεναρχείου, όσο και μέσα από το ΠΕΣΟΠ, το συντονιστικό όργανο, όπου αποφασίστηκε η συνεργασία με τις Εθελοντικές Ομάδες, το Δασαρχείο, τον ΔΕΔΔΗΕ και όλους τους εμπλεκόμενους στη διαχείριση των κινδύνων. Επισήμανε, ωστόσο, ότι παραμένουμε στο να σβήνουμε τις φωτιές και όχι στο να τις προλαμβάνουμε, κάτι που για τον ίδιο αποτελεί το μεγάλο ζήτημα.

Αναφερόμενος στις τρεις μεγάλες πυρκαγιές που ξέσπασαν μέσα σε μία εβδομάδα σε Καραβάδο–Κεραμιές–Άγιο Ανδρέα, στη Λαγκάδα προς τα Φαρακλάτα και στον Αθέρα, υπογράμμισε ότι παρουσιάστηκαν σοβαρά προβλήματα. Στην πρώτη περίπτωση, που ήταν ιδιαίτερα κρίσιμη γιατί η φωτιά έφτασε μέσα σε σπίτια, σημείωσε ότι υπήρξαν 9 εναέρια μέσα, μεγάλη κινητοποίηση της Πυροσβεστικής με τον διοικητή κ. Σπυρίδη και τον κ. Βασίλη Σολδάτο με το επιτελείο του, των Εθελοντικών Ομάδων της Λειβαθούς, των Βλαχάτων και του Ελειού Πρόνων, καθώς και της αντιπυρικής ομάδας του Δήμου Αργοστολίου. Τόνισε ότι η συμβολή όλων ήταν σπουδαία, ενώ η Περιφέρεια, πέρα από το οργανωτικό και διαχειριστικό έργο, πρόσφερε μηχανήματα και υδροφόρες, έχοντας και τον γενικό συντονισμό.

Ωστόσο, όπως είπε, το βασικό ζήτημα είναι ότι δεν έχει γίνει πρόληψη. Στάθηκε σε τρία σημεία:

1. Στο δασικό ζήτημα, σημειώνοντας ότι όλα χαρακτηρίζονται δασικά, με αποτέλεσμα τα χωράφια να θεωρούνται δημόσιες δασικές εκτάσεις, κάτι που θεωρεί σοβαρό πρόβλημα.
2. Στην έλλειψη νομοθετικής κάλυψης, που δεν επιτρέπει να ανοίγονται αντιπυρικές ζώνες όπου χρειάζεται, χωρίς ειδικές μελέτες και πολύπλοκες διαδικασίες. Ανέφερε ότι υπάρχει κάποια χρηματοδότηση στους Δήμους, αλλά δεν επαρκεί και απαιτείται καλός σχεδιασμός.
3. Στην αδυναμία πρόσληψης χειριστών και εργατών, επισημαίνοντας ότι υπάρχουν πολλά μηχανήματα που παραμένουν ανενεργά, επειδή δεν υπάρχει προσωπικό να τα λειτουργήσει. Τόνισε ότι ο νόμος επιτρέπει γρήγορες διαδικασίες μόνο μετά το συμβάν και όχι πριν, ενώ αυτό που χρειάζεται είναι πρόληψη, αντιπυρικές ζώνες και χρηματοδότηση για να λειτουργήσουν τα μηχανήματα όλο τον χρόνο.

Επέμεινε ότι το θέμα είναι σοβαρό, γιατί χωρίς αντιπυρικές ζώνες δεν μπορεί να προστατευτεί ούτε ο Αθέρας ούτε καμία περιοχή. Σημείωσε ότι ο Δήμος Ληξουρίου έχει ετοιμάσει μελέτη για αντιπυρική ζώνη, αλλά πρέπει να λυθεί συνολικά το δασικό πρόβλημα.

Σχετικά με τους Δασικούς Χάρτες, ανέφερε ότι «έχουν πρασινίσει» όλη τη χώρα, ακόμη και τα νησιά, μετατρέποντας καλλιεργήσιμες εκτάσεις σε δασικές. Τόνισε ότι συχνά, μετά από μια πυρκαγιά, αποκαλύπτονται λιθιές, αγροικίες, πηγάδια και στέρνες, στοιχεία που αποδεικνύουν την καλλιεργήσιμη χρήση τους στο παρελθόν.

Ο κ. Κουρής πρόσθεσε ότι η Περιφέρεια διεκδικεί λύσεις με επιστολές και επισκέψεις στα Υπουργεία, μαζί με τον Περιφερειάρχη, και έχει δώσει μεγάλο βάρος και στην ορεινή κοίτη. Εξήγησε ότι στα ρέματα της Κεφαλονιάς, όσα έργα και να γίνουν χαμηλότερα, αν δεν γίνουν έργα στην ορεινή κοίτη, τα φερτά υλικά θα συνεχίσουν να καταλήγουν κάτω, ακυρώνοντας τις παρεμβάσεις. Ανέφερε ως παράδειγμα την περιοχή της Θηνιάς, όπου ολοκληρώθηκε έργο, ενώ στη Σάμη, τον Καραβόμυλο και την Αγία Ευφημία βρίσκονται σε εξέλιξη μελέτες που είχαν απενταχθεί αλλά αναμένεται να ενταχθούν ξανά. Υπογράμμισε όμως ότι δεν αρκούν οι μελέτες, αλλά χρειάζονται και έργα, και μάλιστα με τη λογική «μελέτη–κατασκευή», αλλιώς τα τεράστια κόστη καθιστούν την υλοποίηση αδύνατη.

Αναφερόμενος στον χωροταξικό σχεδιασμό, τόνισε ότι θα έπρεπε να έχει γίνει από το 1970, ώστε να υπάρχουν σήμερα σαφείς κατευθύνσεις. Εξήγησε ότι ενώ προβλέπεται να παραμείνουν κάποιες περιοχές γεωργικές, στην πράξη χτίζονται συνεχώς, με αποτέλεσμα μέχρι να εγκριθεί ο χωροταξικός σχεδιασμός να έχουν χαθεί οι εκτάσεις. Επισήμανε ότι η ανάπτυξη μιας περιοχής απαιτεί υποδομές, όπως νερό, αποχέτευση, δίκτυα και δρόμους, κάτι που δεν εξασφαλίζεται μόνο με τον στρατηγικό σχεδιασμό.

Σχετικά με τα έργα της Περιφέρειας, ανέφερε ότι γίνονται προσπάθειες μέσω μελετών και έργων σε τμηματική ή συνολική βάση, όπως στους οδικούς άξονες και τις επισκευές, με τα περιορισμένα κονδύλια που υπάρχουν, ωστόσο χρειάζεται να αποφασιστεί τι ακριβώς θέλουμε.

Τόνισε ότι η ΕΝΠΕ και η ΚΕΔΕ συζητούν με την Κυβέρνηση τα παραπάνω, αλλά επεσήμανε ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στον κορμό της Ελλάδας και τη νησιωτική χώρα. Υπογράμμισε ότι η κεντρική Κυβέρνηση δεν το έχει αντιληφθεί, καθώς εκδίδει γενικές αποφάσεις για Περιφέρειες και Δήμους χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες των νησιών.

Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι όταν γίνεται ένα μεγάλο έργο, όπως ο δρόμος Πάτρα–Πύργος, εξυπηρετεί δύο Περιφέρειες και εν μέρει και τα Ιόνια Νησιά. Επισήμανε, όμως, ότι θα πρέπει να υπάρχει και το ανάλογο αναπτυξιακό ισοδύναμο για την Κεφαλονιά, όπως για παράδειγμα η χρηματοδότηση του δρόμου Αργοστόλι–Πόρος. Το ίδιο ισχύει, όπως είπε, και για έργα σε άλλες περιοχές, τονίζοντας ότι τα Ιόνια Νησιά χρειάζονται χρηματοδότηση για μαρίνες, λιμάνια και οδικό δίκτυο.

Κατέληξε τονίζοντας ότι η υποστελέχωση στα νησιά είναι τεράστια, όχι μόνο σε γιατρούς που δεν έρχονται, αλλά και σε δημόσιους υπαλλήλους γενικότερα, γεγονός που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία των υπηρεσιών.

{https://soundcloud.com/user-46829938/inkefalonia-89-2-sotiris}