Ο Ευάγγελος Ευαγγελάτος γράφει:

«Έφυγε ήσυχα για να περάσει τη μεγάλη γέφυρα ο αδελφός μου, ο Διονύσης Ευαγγελάτος, ο Ζαγκλέας από τα παιδιά του μετασεισμικού Αργοστολιού, με το θάρρος και την ευγένεια που είχε αποκτήσει από τότε.»

Σε έναν αποχαιρετισμό με εικόνες θαλασσινές και τρυφερές αναμνήσεις, σημειώνει:

«Έκανε σήμερα, το πρωί, το τελευταίο του σκασιαρχείο – όχι για τη βαρδιόλα αυτή τη φορά, αλλά για άλλες θάλασσες, πιο ήσυχες και πέρα από τη γραμμή των οριζόντων – για να τον πάνε στους ουρανούς, γαλάζιους, φωτεινούς και πιο πολύ ψηλούς.»

Θυμάται με περηφάνια τη διαδρομή του αδελφού του στον Δήμο Αιγάλεω, όπου υπηρέτησε με συνέπεια:

«Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει στην Αγία Τριάδα Αιγάλεω, στον δήμο που ήταν περήφανος για τον στόλο σε οχήματα όλων των τύπων που, ως υπεύθυνος και με προσπάθειές του, είχε εξοπλίσει.»

Δεν ξεχνά, φυσικά, και τη θαλασσινή του πορεία:

«Πάντα με τη φλόγα όμως στα μάτια του, από τα τόσα λιμάνια που πέρασε και τους τροπικούς, σαν πρώτος μηχανικός στα υπερωκεάνια κρουαζιερόπλοια.»

Τέλος, ο Ευάγγελος Ευαγγελάτος τον αποχαιρετά με λόγια που συγκινούν:

«Αιώνια η μνήμη σου, πολυαγαπημένε αδελφέ. Ήσουν καλός άνθρωπος και θα έχεις καλή απολογία. Καλοστρατιά στην αιωνιότητα.»