Η ειλικρίνεια είναι η καλύτερη πολιτική κατά τον Τσώρτσιλ και με αυτήν ως  προμετωπίδα του ο Δημήτρης Μεσσάρης, αποτύπωσε για μία ακόμη φορά το σκεπτικό και  την φιλοσοφία του για την αυτοδιοίκηση και περιέγραψε τα του Δήμου Ληξουρίου.

« Δεν θεωρώ ότι κάνω κάτι εξειδικευμένο», ανέφερε αρχικά , « πιστεύω όμως ότι είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος δυστυχώς η ευτυχώς βλέπει μπροστά.

Και το δυστυχώς το λέω, γιατί όταν βλέπεις ποια είναι η πορεία των πραγμάτων  και προσπαθείς να δημιουργήσεις ένα ανάχωμα προς αυτά , αλλά όλα αυτά που λες δεν έχουνε απήχηση στον κόσμο, μερικές φορές απογοητεύεσαι και λες πως είναι δυνατόν αυτά που βλέπω εγώ να μην τα βλέπουν όλοι οι υπόλοιποι.

Ως παράταξη προσπαθήσαμε από την αρχή να κάνουμε ένα πρόγραμμα ,με το οποίο  θα δημιουργούσαμε αντιδράσεις και καινοτόμες ιστορίες ως ένα ανάχωμα σε όλα αυτά που έρχονται.

Προσπαθούσαμε να ενεργοποιήσουμε όλες τις μικρές η μεγάλες δυνατότητες της Παλικής ,προκειμένου να μπορέσει να βγεί μπροστά για τα επόμενα χρόνια, τα οποία είναι πραγματικά κρίσιμα.

Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι ότι η Παλική βαδίζει προς τα πίσω, γιατί ο φίλος κατά τα άλλα Γιώργος Κατσιβέλης, στήριξε την πολιτική του σε ένα πράγμα, την διατήρηση της εξουσίας του.

Πράγμα το οποίο βλέπουμε να κάνουνε και στην κεντρική κυβέρνηση ακόμα.

 Όμως από την στιγμή που είσαι υποτίθεται εκλεγμένος από μια τοπική κοινωνία ,είσαι υποχρεωμένος αυτή την κοινωνία να την πας μπροστά, όχι μόνο να της χαϊδεύεις τα αυτιά, αλλά να την οδηγήσεις εκεί που πρέπει».

Ο Δημήτρης Μεσσάρης στάθηκε στην συνέχεια σε:

 Αυτοδιοίκηση και διαχείριση: «Είναι πολύ σημαντικό, το είπα και στον κ. Δούκα, αν δεν απεξαρτηθεί ο βαθμός της τοπικής αυτοδιοίκησης και ιδιαίτερα ο Α΄ βαθμός από την κεντρική εξουσία, δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να δημιουργήσουμε μία επαρχία Ελληνική, η οποία θα έχει τις δυνατότητες να ζήσει, γιατί αυτή τη στιγμή αυτό που υφίσταται όλη η Ελληνική περιφέρεια –η Παλική ακόμα περισσότερο για πολλούς λόγους- , είναι μια μορφή απαξίωσης.

Τι κάνουνε όλοι, δίνουνε άσφαλτο πχ  και σου λένε πάμε να μαζέψουμε 10-20-30 ψήφους , να διατηρήσουμε την εξουσία μας και μετά βλέπουμε, τελειώνει η άσφαλτο , υφίσταται ζημιές και δεν συμβαίνει τίποτα μετά.

Το πρόβλημα δεν είναι ο έλεγχος σε όλα τα επίπεδα από την κεντρική κυβέρνηση, το πρόβλημα είναι η βούληση που έχει  κάθε δημοτικός άρχοντας , η περιφερειάρχης, η αντιπεριφερειάρχης, προκειμένου να παράξει πραγματικό έργο, βλέποντας τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.

 Η σχέση μεταξύ Α΄, Β΄ βαθμού αυτοδιοίκησης και Γ΄, θα πρέπει να είναι διακριτή, δεν θα πρέπει να υπάρχουνε υπόγειες διαδρομές μεταξύ όλων αυτών».

Δήμος Ληξουρίου:

« Παρακολουθώντας τον Δήμαρχο Ληξουρίου , όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν και τι καλά και τι ωραία και τώρα έχει αρχίσει επειδή βλέπει ότι γύρισε το «μπιφτέκι», να αλλάζει τα πράγματα .

Βγαίνει σε ραδιοφωνικές εκπομπές και λέει, , να η κυβέρνηση -δεν λέει ακριβώς έτσι , αλλά σιγά-σιγά, θα το πει κι αυτό-, δεν μας δίνουν λεφτά, μας υποχρηματοδοτούνε κλπ.

¨Ήσουν  μία 2ετία Αντιδήμαρχος, μία 4ετία Δήμαρχος, θα είσαι άλλη ,μία 5ενταετία δήμαρχος και έρχεσαι και λες τι, χωρίς κανένα ουσιαστικό πρόγραμμα.

Είμαστε ακόμα στην φάση να επουλώσουμε τις πληγές από τους σεισμούς του 2014 και να μπούμε στην διαδικασία να κάνουμε τον Δήμο να λειτουργήσει, γιατί ήταν ένας Δήμος ο οποίος προέκυψε από διάσπαση.

Λοιπόν όλα αυτά θα έπρεπε να έχουν τελειώσει από καιρό, όχι χαϊδεύοντας αυτιά, αλλά διεκδικώντας πράγματα, αφού έχεις κάνει ένα πρόγραμμα και λες ότι ο δικός μου, ο μικρός μου τόπος, μπορεί να γίνει ένας μικρός παράδεισος.

Αυτή τη στιγμή όλος ο κόσμος είναι συμπιεσμένος , όχι μόνο η Ελλάδα, όλη η Ευρώπη, βλέπουμε ένα παγκόσμιο κοινωνικοπολιτικό σύννεφο, το οποίο είναι ασαφές , είναι μία κατάσταση απορυθμισμένη τελείως οπότε εσύ ως πολιτικός άρχοντας πρέπει να μπεις σε μια διαδικασία και να σκεφτείς την επιβίωση της δικής σου πόλης.

Την πραγματική επιβίωση, πχ δεν μπορεί να μην έχει λύσει το πρόβλημα του νερού και να πηγαίνεις να μου αγοράζεις ηλεκτρονικούς υδρομετρητές.

Επειδή το κεντρικό κράτος αποφάσισε να διευκολύνει τους νταραβεριτζήδες τους δικούς του , λέει θα πρέπει να πουλήσω στα υποκαταστήματα μου που είναι οι Δήμοι τα πράγματα που θέλω και  είπε βρε παιδιά , έχω μια εταιρεία που κάνει υδρομετρητές, η δύο, η καμία, δεν ξέρω τι είναι τέλος πάντων και τους βγάζει χρήματα και τους λέει αγόρασε μου υδρομετρητές , πάρε βρύση και ας μην έχει νερό από πίσω.

Έπρεπε λοιπόν και το είπα και στον κ Δούκα (κατά την επίσκεψη του στο Ληξούρι) να πείτε εσείς αγαπητοί μου, δεν ψωνίζω, να ψάξεις να βρεις τρόπο να μου δώσεις αυτό που εγώ θέλω και θέλω σωστή διαχείριση νερού, δεν θέλω να στηριχτώ σε αφαλατωτές, γιατί αύριο το πρωί θα μου πιείς το αίμα στα ανταλλακτικά τους, δεν θα μπορώ να διαχειριστώ εγώ αυτούς τους ανθρώπους, θα μου διαχειρίζεστε εσείς το ενεργειακό κόστος και το νερό».

Επικρατούσα κοινωνικοπολιτική κατάσταση:

«Αυτή την στιγμή έχουμε καταφέρει στην Ελλάδα, η Ελλάδα να μην έχει κανένα εργαλείο να ασκήσει πολιτική, έχουμε πουλήσει τα αεροδρόμια, η ηλεκτρική ενέργεια βλέπουμε πως έχει καταντήσει , είναι χρηματιστήριο, βάζεις τον κακομοίρη τον συνταξιούχο αυτή την στιγμή και του λες ξέρεις κάτι, παρακολούθησε 3 χρώματα, το ουράνιο τόξο της ενέργειας. Μα πως αυτοί οι άνθρωποι, πως εμείς οι πολίτες αν δεν έχουμε εξασφαλίσει το βασικό πράγμα , θα μπορέσουμε να κυνηγήσουμε το μέλλον μας.

Λοιπόν, ο Α΄ βαθμός αυτοδιοίκησης ο οποίος έχει πολύ μεγάλη συνέργεια, μεγάλη επαφή με την κοινωνία, θα έπρεπε να αντισταθεί σε όλο αυτό το πράγμα.

Θα έπρεπε να πει εδώ και καιρό, οι μικρές κοινωνίες θα πρέπει να αναπτύξουνε διαφορετικό μοντέλο οικονομίας. Φωνάζαμε από την αρχή ότι θα έπρεπε να φτιάξουμε ένα οικονομοτεχνικό μοντέλο με κυκλική οικονομία , ότι θα πρέπει να ενεργοποιήσουμε  όλες τις πλουτοπαραγωγικές δυνάμεις του τόπου μας, γιατί δεν είμαστε σίγουροι για τίποτα».

«Αφυπνισθήκαμε ως παράταξη από τον covid -19  και είπαμε , το αεροδρόμιο, είναι της Fraport, τον τουρισμό τον διαχειρίζονται 3 μεγάλοι tour operator στον κόσμο , έτσι όπως πάει το πράγμα θα καταλήξουν οι Έλληνες  ένοικοι στην χώρα τους.

Εγώ είμαι ένας άνθρωπος βαθιά δημοκρατικός , ο οποίος σέβεται την διαφορετικότητα είτε σε φύλλο, είτε σε οτιδήποτε του κάθε ανθρώπου και λέω ότι το ανθρώπινο είδος είναι ένα και είναι υποχρεωμένο να συμβιώνει, θα πρέπει όμως να συμβιώνει με έναν τρόπο ισσόροπο.

Θα πρέπει πλέον να συνειδητοποιήσουμε ως κοινωνία, ότι με την ψήφο μας έχουμε μια τεράστια δύναμη και θα πρέπει επίσης να μάθουμε να σκεφτόμαστε όταν ψηφίζουμε.

Το λέω αυτό σε όλο τον κόσμο, δεν λέω ότι εγώ είμαι ο καλύτερος από όλους, μπορεί να είμαι ο χειρότερος, πρέπει όμως οι τοπικές κοινωνίες , ο κάθε ένας από μας, να κάνει μία υπέρβαση στον εαυτό του , γιατί από την πολιτική δεδομένη στιγμή , δεν μπορεί να περιμένουμε πολλά πράγματα. Δεν θα περιμένουμε τίποτα, μία διαχείριση εξουσίας θα γίνεται, για αυτό πρέπει εμείς λοιπόν να στοχοθετήσουμε τα πράγματα, να ξεκινήσουμε να διεκδικούμε το μέλλον το δικό μας, να συνειδητοποιήσει ο καθένας την ευθύνη που έχει απέναντι στο παιδί του, στο παιδί του γείτονα του, στο παιδί του φίλου του, η στις γενιές που δεν θα δεί».

 «Είμαι πολύ στενοχωρημένος, γιατί βλέπω μια κοινωνία η οποία έχει τεράστιο ψυχικό απόθεμα ,το τελευταίο διάστημα έχω την τύχη να γυρίζω σε όλα τα νησιά του Ιονίου για επαγγελματικούς λόγους και να ασχολούμαι ιδιαίτερα με τα σχολεία και να μιλάω με καθηγητές, με παιδιά και βλέπω να έχουν τόσο ενδιαφέρον για αυτά με τα οποία ασχολούνται , έχουν ένα τεράστιο κοινωνικό απόθεμα και δεν ακούγεται, γιατί το πολιτικό σκηνικό έχει καπελωθεί, από ΜΜΕ τα οποία λένε αυτά που πρέπει να πούνε και από ειδικούς που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το πώς θα μπαλώσουνε τις λούμπες τους και όχι το πώς θα πούνε στον Έλληνα , ότι θα πρέπει να κάνουμε 1,2,3, 4 πράγματα.

Ως κοινωνία θα πρέπει να αναπτυχτούμε, δεν μπορούμε να είμαστε πλέον έρμαια πραγμάτων και καταστάσεων.

Δεν ξέρω τι θα καταφέρω, ξέρω όμως ότι πρέπει να ξεκινήσουμε αυτή την διαδικασία. Χρειαζόμαστε κοινωνικούς ιεροκήρυκες, χρειαζόμαστε  κάθε οικογένεια, κάθε πατέρας , κάθε μάνα και κάθε παιδί , θα πρέπει να αναλογιστούνε την ευθύνη που έχουνε στον χωροχρόνο που βρισκόμαστε τώρα.

Είμαστε σε μία χρονική καμπή , που οι κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές θα είναι ραγδαίες, εάν εμείς , εγώ, δεν μπω στην διαδικασία να σκεφτώ πράγματα  και καταστάσεις, θα πετάξω στην κιμμαδομηχανή το παιδί το δικό μου».

Τουρισμός: « Είμαστε υποχρεωμένοι να δούμε τον τουρισμό κατ αρχήν. Κάναμε 3 χρόνια για να συστήσουμε μία επιτροπή τουριστική, η οποία θα έχει την δυνατότητα να εμπλέξει τους φορείς και να δημιουργήσει μία εξειδίκευση, μία διαφοροποίηση, να δείξει ένα ενδιαφέρον στον απλό επιχειρηματία που ασχολείται με τον τουρισμό και να μην αισθάνεται τουλάχιστον μόνος του.

Συστάθηκε μία επιτροπή πρόσφατα, δεν λειτουργεί και όταν το θέσαμε ως ερώτημα  το ότι τα πράγματα δεν είναι καλά τουριστικά φέτος και αν δεν θέλουμε αυτό το πράγμα να το συνεχίσουμε και του χρόνου θα πρέπει να δημιουργήσουμε αντανακλαστικά , να βάλουμε τα πράγματα στο τραπέζι να δούμε τι θα κάνουμε και να δούμε πως θα κινηθούμε, η απάντηση ήταν, παίρνουμε λέει τηλέφωνα για να κάνουμε επιτροπή, αλλά είναι όλοι απασχολημένοι με τις δουλειές τους, ναι, αλλά είμαι κι εγώ μέλος της επιτροπής και δεν κλήθηκα ποτέ.

Όμως τώρα κλείνονται όλα τα συμβόλαια για του χρόνου , δηλαδή αν ξεκινήσω μια τουριστική επιτροπή από τον Σεπτέμβρη , σημαίνει ότι δεν μιλάω για το 2026, αλλά για το 2027, αλλά 2027-2028, έχουμε εκλογές, τι νόημα έχει , το χάσαμε το παιχνίδι πάλι».

 «Δεν διεκδίκησα από το Ληξούρι να κάνω τον Δήμαρχο και μιλάω ειλικρινά, ήθελα ένα πράγμα, να μπορέσουμε ως πολίτες να κρατήσουμε την Παλλική ζωντανή , γιατί έβλεπα ότι με τον τρόπο που διοικείται – στις πρώτες εκλογές τον στήριξα και εγώ τον Γιώργο, αλλά βλέποντας ότι από το πρόγραμμα που είχαμε κάνει πραγματικά δεν υλοποιήθηκε το παραμικρό, και μπήκαμε στην διαδικασία να βγάζουμε φωτογραφίες και να κάνουμε πι αρ και να καταναλώνουμε κονδύλια τα οποία θα βοηθούσανε όχι  την τοπική κοινωνία , αλλά την κεντρική κυβέρνηση και τα μαγαζιά που έχουν ανοίξει από πάνω, είναι δυνατόν; - Τα χωριά μας έχουν ερημώσει, μόνο η άσφαλτος είναι το θέμα;

Βλέπαμε στο κομμάτι του τουρισμού ότι θα έχουμε πρόβλημα και κακά τα ψέματα έπρεπε να το περιμένουμε κι όλας, γιατί κάποια στιγμή οι εταιρείες, ανεβαίνουν οι τιμές , θα κάνουν ένα μπραφ- το έχουμε ζήσει άπειρες φορές- Τίποτα δεν κάνει η Παλλική, η Παλική είναι σε έναν σταθμό και κοιτάζει τα τρένα  και κάνει τον εισπράκτορα , δηλαδή σου κόβω το εισιτήριο, ανέβα στο τραίνο, όχι για εμάς όμως, για άλλα τρένα, για να φύγει ο κόσμος. Και όσο αυξάνεται το τουριστικό προϊόν, θα αυξάνεται και η εποχικότητα της Παλλικής και του κάθε τόπου.

Φέτος είναι πολύ ρευστή η κατάσταση, το λέω γιατί ασχολούμαι και με τον τουρισμό. Είναι πολύ ρευστό το οικοδόμημα , κάναμε τους ισχυρούς στην Ελλάδα ισχυρότερους και γίναμε εμείς μικροί και αδύναμοι και δεν μπορούμε στην δεδομένη χρονική στιγμή να βάλουμε πόδι στα πράγματα. Πρέπει να δημιουργήσουμε συνέργειες , όχι σχέσεις υποταγής με τους ανθρώπους που διαχειρίζονται μακροσκοπικά τους τόπους μας.

 Οι πονηρήδηδες δεν λύνουνε το πρόβλημα, το πετάνε και την λύση μετά καλούνται να την πληρώσουν και πάλι  για άλλη μια φορά οι πολίτες, έλεος, όχι άλλο πια. Τι πρέπει να κάνουμε; αγαπητοί πολίτες της Παλικής, αγαπητοί άνθρωποι που κατοικείτε σ αυτό τον τόπο, μην αφήνετε τις τύχες σας και μην πετάτε τις ψήφους σας. Πρέπει να είμαστε σκεπτόμενοι πολίτες όλοι. Δεν γίνεται να αναλωνόμαστε να μπορέσουμε να επιβιώσουμε σήμερα , δεν έχει καμία αξία εις βάρος αυτών που θα πεθάνουνε αύριο, εγκληματούμε εις βάρος της αξίας του τόπου μας θα πρέπει όλοι οι άνθρωποι να βάλουμε το δάχτυλο επί των τύπον των ήλων και να κάνουμε δουλειά».

 Η Αθήνα και είπα και αυτό στον κ Δούκα, έχετε φτάσει σχεδόν  6 εκατομμύρια κόσμο ,τι κάνετε ως Δήμαρχος για να τον αποκεντρώσετε. Τι κάνεις για να αποκεντρώσεις αυτή την κοινωνία; Δεν μπορείς να το διαχειριστείς αυτό το πράγμα, η Αθήνα πλέον δεν ζεί. Εσύ φίλε Μητσοτάκη τι κάνεις γι αυτό το πράγμα, πεθαίνει η περιφέρεια σου και βλέπεις ότι σου πεθαίνει ο κόσμος στην περιφέρεια και σου πεθαίνει και στην πόλη , τι κάνεις γι αυτό το πράγμα;

λοιπόν και ήτανε πρώτος μας στόχος αυτό, να φτιαχτεί μια σχολή μηχανικών εμπορικού ναυτικού στην πόλη μας.

Δεν έγινε τίποτα, έχω πάει σε όλους τους οποίους δεν αναφέρω ονομαστικά γιατί ντρέπομαι εγώ γι αυτούς , υποτίθεται ότι ήτανε μία κοινή βούληση, μία ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και δεν έχουμε πάρει απάντηση. 

Φταίει και ο Δήμαρχος , του είπα εάν δεν μπεις στην διαδικασία να διεκδικήσεις πράγματα, θα είσαι το καλό παιδί γι αυτούς, το καλό παιδί για τους ψηφοφόρους σου , αλλά το κακό παιδί για το μέλλον της κοινωνίας. Με κτηριακές υποδομές έτοιμες, με την ναυτιλία να ακμάζει και δεν έχουν δείξει κανένα ενδιαφέρον και εμείς να περιμένουμε να σερβίρουμε δίσκους ακόμα .  Ο Έλληνας θα απολέσει το ιδιοκτησιακό του καθεστώς σε 20 -30 χρόνια , το μεγαλύτερο κομμάτι της Ελλάδας, δεν θα ανήκει σε Έλληνες. Δεν είμαι ρατσιστής , όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να ζήσουν σε έναν τόπο απλά δεν θέλω να ερημώσουν οι τόποι, θέλω να ζούνε οι άνθρωποι που αγαπούνε τον τόπο τους , δεν με νοιάζει αν είναι Έλληνας, με νοιάζει να είναι ένας άνθρωπος που θα αγαπήσει το Ληξούρι γι αυτό που είναι  θα κάτσει εκεί και θα παλέψει και θα το στηρίξει ως κοινωνία. Θα αγαπήσει την μικρότητα του, το φυσικό του περιβάλλον, θα αγαπήσει αυτό που μπορεί να του δώσει για να μεγαλώσει τα παιδιά του ».

« Ακούμε συνέχεια σενάρια  για success story, βγαίνουνε όλοι αυτοί οι εξαρτημένοι από την διαχείριση εξουσίας  που δεν έχουνε κανένα πολιτικό αφήγημα, το μόνο τους αφήγημα είναι να πουλήσουνε τις επιταγές που τους βγάζει το κεντρικό κατάστημα το δικό τους και λένε μα οικονομικά  τάδε εταιρεία μας ανέβασε πιστοληπτικά κλπ., ενώ η  πραγματική οικονομία στην Ελλάδα στενάζει. Ο περισσότερος κόσμος αυτή τη στιγμή καταναλώνει το 80%  του εισοδήματος του για να πληρώσει την ΔΕΗ, τις υποχρεώσεις του και να μην μιλήσουμε και για ενοίκιο .

Πέρασε το παιδί μου σε Περιφερειακό Πανεπιστήμιο, ψάξαμε να βρούμε σπίτι και γίνεται χαμός, εν τω μεταξύ σου λένε για 5, για 6 μήνες, τι θα κάνει το παιδάκι; Πως θα ζήσουμε ως κοινωνία, δεν πρέπει να ξαναθεμελιώσουμε άλλες βάσεις , πρέπει να χτίσουμε ένα κοινωνικό οικοδόμημα , είναι πλέον επιτακτική ανάγκη. Η εξουσία είναι ένα πρόβλημα, γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι που την διαχειρίζονται μαζεύουνε γύρω τους ανθρώπους –αυλοκόλακες τις περισσότερες φορές- οι οποίοι τους παρουσιάζουνε μία πραγματικότητα προκειμένου να διασφαλίσουνε το δικό τους μικρομάγαζο. Βλέπεις πολιτικούς οι οποίοι στην πραγματικότητα είναι αποκομμένοι από τον κόσμο».

Ο Δημήτρης στην αυτοδιοίκηση:

 « Είμαι από την φύση μου αισιόδοξος, είμαι σίγουρος ότι τα πράγματα θα πάνε καλά, αλλά όσο τα αφήνουμε χωρίς εμείς να βάζουμε όρους, όρια και οράματα , αυτά τα πράγματα θα μας ξεπερνάνε και η επόμενη γενιά δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα.

Στο μικρό Ληξούρι λέμε εδώ και τόσα χρόνια για το παραλιακό μέτωπο και για τον θαλάσσιο τουρισμό το οποίο θα έπρεπε να τον έχουμε αναπτύξει.

Πετάξαμε την μελέτη της Φράγκου γιατί υποτίθεται ότι ήταν του ΣΥΡΙΖΑ και θέλαμε να βάλλουμε τους δικούς μας μελετητές , η την ονομάσαμε φαραωνική, η δεν ξέρω τι.

Πόσο πια θα κρατάμε για να κονομήσουνε οι τσέπες μας και για να κρατήσουμε μια καρέκλα εξουσίας , πόσο πια θα λειτουργούμε εις βάρος της κοινωνίας, πόσο. Πως θα κοιτάξουμε τον εαυτό μας σε έναν καθρέφτη.

 Ήμουνα στην Κέρκυρα πριν λίγες μέρες και ήθελα να πάω στον τάφο του Καποδίστρια -δεν έχω πάει- , σκεφτόμενος ότι υπήρχε ένας  άνθρωπος  σ αυτή την ριμαδιασμένη πατρίδα που έχει φτιάξει το Σύνταγμα της Ελβετίας και λειτουργεί ακόμα κι εδώ η κακομοιριά μας τον εσκότωσε. Πως θα αλλάξει αυτό το πράγμα, δεν γίνεται άλλο, δεν υπάρχει γονίδιο σ αυτό το πράγμα, είναι οι κακές συνειδήσεις και οι εύκολες λύσεις, στην Ελλάδα πρέπει να μάθουμε να πονάμε.

Όσοι Έλληνες πονέσανε, παράξανε μια πατρίδα που απηχούσε σε όλο τον κόσμο, όσο εμείς αποφεύγουμε αυτό το βάρος που πρέπει να σηκώσουμε , θα είμαστε ποταποί.

Για το Ληξούρι αν δεν βάλεις ένα όραμα 5ενταετίας η  10ετίας  ο οποίο θα έχει πραγματικές βάσεις, τι να πάω να διεκδικήσω, ξέρεις σήμερα μου βγάζει λεφτά η κυβέρνηση για τραπεζοκαθίσματα, αύριο θα μου βγάλει για παγκάκια  με ηλιακά φανάρια, αύριο το πρωί θα μου βγάλει ηλεκτρονικούς τροχονόμους κλπ.

Αν εγώ αυτή τη στιγμή μπαίνω στην διαδικασία να καταναλώνω «σαβούρα» που δεν έχει καμία ουσιαστική απήχηση στην κοινωνία μου ,ε όχι . Έχει και ο Δήμαρχος με τις επιλογές του και το λέω καλοπροαίρετα, τεράστιες ευθύνες γι αυτά που δεν έκανε , για τα ουσιαστικά που δεν κατάφερε να κάνει. Τώρα το να πάω να ρίξω 2 μέτρα άσφαλτο  η 7 χιλιόμετρα η 10 εκατομμύρια σε άσφαλτο – οι κεντρικοί δρόμοι, πχ για να πάω στην Κουνόπετρα που είναι τουριστικός προορισμός , σκοτώνομαι και ο δρόμος προς τον Γέρο Γόμπο είναι ασφαλτοστρωμένος, αλλά καταλήγει όμως σε ένα αδιέξοδο. Ε όχι, δεν θα βάλω εκεί , θα πάω να βάλω σε έναν δρόμο που είναι 10 ξενοδοχεία για να μην μου σκοτωθεί κανένας ξένος άνθρωπος και κανένας ντόπιος δικός μου. Στον δρόμο που έχει ποιο πολύ κίνηση θα πάω να φτιάξω, δεν θα πάω να φτιάξω σε έναν δρόμο που περνάνε τα κατσίκια, τα κατσίκια ξέρουν πολύ καλά πως θα περάσουνε , εκατομμύρια χρόνια ζούνε τα κατσίκια, εμείς οι άνθρωποι ξεχάσαμε να περπατάμε.

Άρα λοιπόν ο Δήμαρχος έχει 2 χρόνια περιθώριο, εγώ δεν εύχομαι  τη πολιτική του ήττα, γιατί αν την ευχηθώ αυτόματα χάνω κι εγώ και του λέω κοινοποιήσου καλέ μου άνθρωπε, οργάνωσε την ομάδα που έχεις που δεν μιλάει καθόλου , είναι μια σιωπηλή παρέα, βάλτους να δουλέψουνε και να παράξουνε πραγματικό έργο.

Ούτε δικαιολογίες, ούτε μικροσυμφεροντοπράγματα, ούτε τίποτα, μόνο ουσία. Αυτός ο τόπος έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή το να βάλλεις το μαχαίρι βαθιά και να κάνεις τις τομές που πρέπει, προκειμένου να διατηρήσει την ύπαρξη του, τίποτα άλλο, αυτό.

 Όση θέλει από εμάς συναίνεση, εμείς δεν του έχουμε δημιουργήσει ποτέ πρόβλημα, στο μόνο που του δημιουργούμε πάντα πρόβλημα , είναι όταν βλέπουμε ότι το μόνο που κάνει  είναι να σκέφτεται το πώς θα ξαναδιεκδικήσει την καρέκλα του η των δικών του. Αυτό είναι λάθος η καρέκλα δεν ανήκει σε κανέναν , οι συγκεκριμένες καρέκλες  ανήκουνε στην κοινωνία που υπηρετείς, σε κανέναν άλλο. Από επιλογή είμαι στο Ληξούρι , δεν με υποχρέωσε κανένας να πάω και το γουστάρω που είμαι εκεί και θέλω αυτός ο τόπος όπως μου ον παραδώσαν οι δικοί μου , να τον παραδώσω καλύτερο όχι χειρότερο .Θα είμαι  αποτυχημένος αν τον παραδώσω χειρότερο, άσχετα με το αν συμμετείχα η δεν συμμετείχα στην πολιτική η τι έκανα, έτσι κι αλλιώς θα είμαι αποτυχημένος, εγώ ως Δημήτρης ».

Ακολουθεί το ηχητικό της συνέντευξης.

{https://soundcloud.com/user-46829938/inkefalonia-89-2-dimitris-2}