Την Κυριακή 17 Αυγούστου 2025, ένα ακόμη αθλητικό γεγονός έλαβε χώρα στα Δαυγάτα, ο 3^ος Δαυγάτειος Δρόμος! Για μια ακόμη φορά τα παιδιά του χωριού τοποθέτησαν τις αφίσες τους στις κολώνες του χωριού και έστειλαν μηνύματα, προκειμένου να διαφημίσουν τον αγώνα!
Από νωρίς το πρωί οι επίδοξοι δρομείς προπονούνταν και προετοιμάζονταν για τους μεγάλους αγώνες «Φωτιάς» (500 m, παιδιά 4-15 ετών) και «Αντοχής» (1Km, «παιδιά» 16-70 ετών)!

Ήταν τέτοια η ανυπομονησία των συμμετεχόντων που ξεκίνησαν οι αγώνες λίγο νωρίτερα από την καθορισμένη ώρα!
Τα παιδιά συνέθεσαν το δικό τους τραγούδι και το τραγουδούσαν στα στενά δρομάκια των Δαυγάτων!
«Απόψε τα ποδάρια μου
θα τρέξουν στα Δαυγάτα.

Κράμπες πολλές θα πάθουνε,
κάποια απ’ τα γεροντάκια.

Απόψε να μην κοιμηθείς,
παρά να πας να τρέξεις.

Απ’ του Άη Γιώργη την αυλή,
ως την Μουριά ν’ αντέξεις!»

Κάθε χρονιά όλοι μαζί προσπαθούμε να σκεφθούμε οτιδήποτε μπορεί να μας κάνει να αισθανθούμε πιο δημιουργικοί, πιο αποδοτικοί και πιο χαρούμενοι! Φέτος λοιπόν δοκιμάσαμε να αλλάξουμε τη διαδρομή. Θα τρέχαμε στους δρόμους του χωριού!

Ο αγώνας δρόμου «Φωτιάς» ξεκίνησε από την πλατεία του χωριού με κατεύθυνση την εκκλησία του Άη Γιώργη και επιστροφή μέσω των οδών του χωριού στην αφετηρία. Η διαδρομή μοιάζει απλή… οι μικρές ανηφόρες και κατηφόρες δυσκόλεψαν λίγο τα παιδιά. Κι όμως όλα τους τερμάτισαν και χάρηκαν με την ψυχή τους!
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε ο αγώνας δρόμου «Αντοχής», με τη συμμετοχή αθλητών για πρώτη φορά, δίνοντας έτσι σε όλους μας το μήνυμα της ανανέωσης και της συνέχισης της διοργάνωσης! Ξεκίνησαν από την πλατεία με κατεύθυνση την εκκλησία του Άη Γιώργη, μέσω των νότιων οδών του χωριού, πέρασαν μπροστά από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το ελαιοτριβείο, ανέβηκαν το στενό του Παπαγιάννη, συνεχίζοντας τον δρόμο για να κατέβουν την κατηφόρα του Μπαλίλα και να φθάσουν στην αφετηρία. Μερικοί από τους συμμετέχοντες ζήτησαν και πραγματοποίησαν και για δεύτερη φορά την ίδια διαδρομή, η οποία μπορεί να φαίνεται εύκολη αλλά στην πραγματικότητα είναι αρκετά απαιτητική!
Ο στόχος όλων ήταν ο τερματισμός, κάποιοι κουράστηκαν, λαχάνιασαν, σκόνταψαν, όμως δεν σταμάτησαν… προχώρησαν και τα κατάφεραν!

Όλοι μας είχαμε την ευκαιρία να περάσουμε από τους κεντρικούς δρόμους των Δαυγάτων. Τα συναισθήματα ήταν έντονα και ποικίλα… Τα βλέμματα των μεγάλων στρέφονταν δεξιά κι αριστερά σε αυλές σπιτιών, εκεί που κάποτε ήταν γεμάτες ζωή, πριν μπει μέσα ο χρόνος και κλέψει τις αναμνήσεις!

Όταν κοιτούσαν όμως μπροστά, έβλεπαν τη νέα γενιά που τους περίμενε να τερματίσουν. Στην πραγματικότητα τους περίμενε το μέλλον, εκεί μπροστά τους, στα λίγα μέτρα. Το αύριο βρισκόταν μέσα στις παιδικές ψυχές, που μόλις πριν λίγα λεπτά είχαν καταφέρει να σηκώσουν στο πόδι για μια ακόμη φορά το χωριό!

Μετά τον τερματισμό, δόθηκαν σε όλους τους συμμετέχοντες, τα αναμνηστικά από την προηγούμενη χρονιά με κάποια δωράκια, καθώς και σπιτική λεμονάδα, χυμοί και μπανάνες.

Ραντεβού του χρόνου… καλό δρόμο μέχρι τότε!

Γιώργος Ν. Γαρμπής

ΦΩΤ.: Ρόζμαρι Δημαράκη