Ο ζωγράφος, λογοτέχνης, θεωρητικός τέχνης Κώστας Ευαγγελάτος εκθέτει τη νέα σειρά έργων του με ζωγραφικά τριαντάφυλλα 

με γενικό τίτλο "Συνθέσεις με ρόδα". Εκτίθενται επίσης εικαστικά έργα και σχέδια με ποικίλα υλικά, λίθινες γλυπτικές κατασκευές,

επιζωγραφισμένα πινάκια. Παρουσιάζονται επίσης εκδόσεις τέχνης (Ημερολόγια, λευκώματα, κατάλογοι εκθέσεων) 

και λογοτεχνίας (ποιητικές συλλογές, ανθολογίες). 

Ο ποιητής, κριτικός και διευθυντής του Πειραματικού Μουσείου Λογοτεχνίας Αντώνης Σαμιωτάκης

αναφέρει σε πρόσφατο κείμενο του για την ποιητική και εικαστική "Η Αλέα Προσομοίων" του Κώστα Ευαγγελάτου:

"Ένας κοσμοπολίτης μοναχός. Με ωκεανούς στα μάτια, με ντέρτια και καημούς στα περιπετειώδη ζυγωματικά. Ο Κώστας Ευαγγελάτος πλαγιοκοπεί, συνορεύει, συνομιλεί, καθρεφτίζεται με υπαινικτικά χρώματα. Θέλοντας να πει: είμαι ένας απέραντος κάμπος, με άσπρα, κόκκινα, βολβούς, κι όμορφο χώμα, ελάτε πουλιά, σαυράκια, άνεμοι να ερωτευτούμε, το κάνει με τέτοιο τρόπο που μπαίνεις στον πειρασμό ν’ αναρωτηθείς, αλήθεια δείχνει ή κρύβει; Κάποιες φορές βέβαια ανοίγει τα κλειστά του ερμάρια, αφήνοντας έτσι να δείχνονται οι σταυροβελονιές και τα ποικίλματα στα κρυφά του κεντίδια. Άλλες φορές αντιβουΐζει μέσα του μια ντάπια, αφήνοντας να υποθέσεις τον πόνο, την τραγικότητα, το πένθος, το αδιέξοδο, τη νοσταλγία, την ερωτική θρυαλλίδα, και νιώθεις πως κάτι ψάχνει που δεν το ’βρε, ή που το ’χασε, ή που δεν ξέρει τι.

Ξεθεμελιωμένος ως είναι στις γκρίζες πλήξεις μιας παραγιομισμένης άδειας πολιτείας, και στων ανθρώπων τις κραυγές, ψάχνει εναγώνια ο ποιητής ανοιχτωσιές και ξάγναντα, και… κάπου, να, στα "Δεσμά της απραξίας", εκεί στο περιρρέον μαύρο κι άραχλο, νάσου αντίκρυ, οι όμορφες αγράμπελες…. Ναι, αυτό είναι ένα σημείο ισορροπίας. Όμως αλλού, ως φερειπείν μέσα σε πόλεις με εξατμίσεις και ατσάλινα ένστικτα, εκεί που πάει να οριοθέτήσει μια "νέα ζωή", ένα ελπιδοφόρο "ξεκίνημα", εκεί και πάλι εισχωρεί στον μοναχικό του λειμώνα. Και τότε… ζωγραφίζει ο ποιητής, ζωγραφίζει… ζωγραφίζει!