O θεωρητικός-Ιστορικός τέχνης Λεόντιος Πετμεζάς επισημαίνει για την ποίηση του Παναγιώτη Τζαννετάτου και για το νέο του βιβλίο ~Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ~ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ:

'' O ποιητής παραθέτει προς επίρρωση στίχους που αναδύουν μια οικεία και ζώσα ομορφιά.Συνιστά στο αναγνωστικό κοινό μια αποκρυπτογράφηση με ποιητική ζωντάνια και επιγραφική εργασία του λόγου.

Διαθέτοντας βαθιά συναίσθηση εκθέτει την αλήθεια του με οξυδέρκεια και ζέστη βιώνοντας την ιδιότητα του ποιητή που οι λέξεις αποτελούν για αυτόν όργανο ψυχής.Ο λόγος αγγίζει τις ψυχικές παρυφές και αναδεικνύει άμεσα το περιεχόμενο του ανθρώπινου ψυχισμού.

Ο ανθρωποκεντρισμός του ενσαρκώνεται με ευμένεια ,ενδόμυχη αποστολή και αισθαντικότητα.

Με σαφήνεια το υφος του ποιητή εκφράζει ιδιωματικά περάσματα,εκτεταμένες αναφορές, θεματολογικές επιμηκύνσεις με ρυθμό αρμονίας και μέτρο.Η έμπνευση του Παναγιώτη Τζαννετάτου σύγκειτε σε σημαίνοντα μέρη ενώ είναι εκφερόμενη από φλόγα γνώσης και δημιουργικής δύναμης''

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΠΡΟΣΠΕΚΤΟΥΣ

Θεέ μου έζησα
χωρίς να μου έχεις διδάξει
το πώς και το γιατί.

Όταν μας κατέβασες στη γη
δε μας έδωσες ούτε ένα χάρτη.

Ούτε ένα προσπέκτους,
να δω εικόνες, να συγκρίνω τιμές.

Να δω τι μου παρέχετε στο πακέτο ζωής
του κόσμου τούτου.

Ούτε ένα φύλλο πορείας
για να πάψω να απορώ.

Θεέ μου έζησα
για να μετρώ ένα ένα
τόσα σωριασμένα φύλλα
το φθινόπωρο.