---

Συνεχίζεται η ίδια πρακτική των προηγούμενων κυβερνήσεων που φέρνει επιμέρους και αποσπασματικές ρυθμίσεις, πακέτα ρυθμίσεων με ετερόκλιτα στοιχεία. Βεβαίως, κοινός παρανομαστής όλων αυτών των ρυθμίσεων είναι η εφαρμογή του «δημοσιονομικού κόφτη» και στην Εκπαίδευση, ο περιβόητος «εξορθολογισμός», δηλαδή το τσεκούρωμα δαπανών, αλλά κι ο αντιεκπαιδευτικός προσανατολισμός, που επιβάλει η στρατηγική της ΕΕ και οι επιταγές του ΟΟΣΑ και σύμφωνα με το πλαίσιο που ορίζει το 3ο μνημόνιο. Το οποίο κάνει σαφή αναφορά σε στόχους για την εκπαιδευτική πολιτική και δεν περιορίζεται μόνο σε δημοσιονομικά μέτρα αλλά και σε παρεμβάσεις γενικότερου χαρακτήρα.

Συγκεκριμένα οι ρυθμίσεις που έρχονται αφορούν:

1. Νέο χτύπημα στη δημόσια Ειδική Αγωγή

Με το νόμο που ήδη ψηφίστηκε γενικεύεται το «δικαίωμα» της ιδιωτικής παράλληλης στήριξης μέσα στις δομές των δημόσιων ειδικών σχολείων, που μέχρι τώρα είχαν οι γονείς παιδιών με μαθησιακά προβλήματα μόνο στα γενικά σχολεία. Δηλαδή, στην δημόσια δομή ειδικής αγωγής εισάγεται η ιδιωτική εκπαίδευση με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Ταυτόχρονα, το υπουργείο αυστηροποιεί τις διαδικασίες μείωσης των μαθητών για κάθε παιδί με μαθησιακά προβλήματα και ειδικές ανάγκες που εντάσσεται σε τμήμα γενικού σχολείου.

Συγκεκριμένα για να μειωθεί κατά τρεις μαθητές ο αριθμός των μαθητών του τμήματος πρέπει είτε να φοιτούν δύο παιδιά με ειδικές ανάγκες είτε ανώτερος των τεσσάρων (4) μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες! Με την προϋπόθεση πάντα το τμήμα να ξεκινά από 25 τουλάχιστον μαθητές και να φτάνει όχι κάτω από 22!

Γίνεται φανερό ότι με τέτοια μέτρα αυξάνεται ο κίνδυνος περιθωριοποίησης των παιδιών που χρειάζονται ειδική αγωγή μέσα σε πολυπληθή τμήματα με ό, τι αυτό συνεπάγεται για τα ίδια, τους γονείς τους αλλά και τη λειτουργία του σχολείου!

Κι όλα αυτά, τη στιγμή που ψηφίστηκαν στον κρατικό προϋπολογισμό οι μειώσεις των κονδυλίων του ΕΟΠΠΥ για την ειδική αγωγή, μεταφέροντας το κόστος στις οικογένειες και οδηγώντας χιλιάδες παιδιά που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα στο κοινωνικό περιθώριο.  

2.Κινητικότητα στην Εκπαίδευση

Προωθείται η κινητικότητα των εκπαιδευτικών, στο όνομα του «εξορθολογισμού» του προσωπικού, με συνέπεια να πλήττονται τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών αλλά και συνολικά η εκπαιδευτική διαδικασία.

Στο πλαίσιο αυτό, δίνει τη δυνατότητα να τοποθετούνται «πλεονάζοντες» γυμναστές για συμπλήρωση ωραρίου σε Εθνικά και Δημοτικά Κολυμβητήρια στα οποία εφαρμόζονται τα εκπαιδευτικά προγράμματα. Με αντίστοιχη ρύθμιση δίνεται η δυνατότητα μετακίνησης σε όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους των εκπαιδευτικών των κοινών ειδικοτήτων από σχολείο σε σχολείο και από βαθμίδα σε βαθμίδα, για να καλύπτουν κάθε ανάγκη που θα προκύπτει.

Οι ρυθμίσεις αυτές αφορούν τους «πλεονάζοντες» εκπαιδευτικούς. Βεβαίως, ο κλάδος έχει πλούσια πείρα για το πως προκύπτει αυτός ο χαρακτηρισμός, από συγχωνεύσεις και κλείσιμο τμημάτων, από καταργήσεις ωρών και αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα.

3.Επιτάχυνση στη μαθητεία

Με μια σειρά ρυθμίσεις επιταχύνονται οι διαδικασίες προώθησης της  «μαθητείας» στα ΕΠΑΛ. Στόχος τους είναι ακόμα πιο ισχυρή πρόσδεση του σχολείου με τις επιχειρήσεις, και η μετατροπή του σε γραφείο ευρέσεως εργασίας. Την ίδια ώρα τα ΕΠΑΛ αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα, υπάρχουν ελλείψεις σε βιβλία, στον εξοπλισμό των εργαστηρίων, καταργούνται τμήματα και ειδικότητες.

4.Ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στο κρατικό πιστοποιητικό γλωσσομάθειας

Η διδασκαλία των ξένων γλωσσών στη δημόσια εκπαίδευση αντιμετωπίζει χρόνια και σοβαρά προβλήματα από τα πρώτα χρόνια της εισαγωγής της στα δημόσια σχολεία. Ο νόμος της κυβέρνησης δεν αλλάζει το τοπίο. Ανάμεσα σε άλλα προβλέπει εξέταστρα για τη συμμετοχή στις εξετάσεις του κρατικού πιστοποιητικού γλωσσομάθειας (!). Είναι φανερό ότι στόχος του Υπουργείου δεν είναι η ολοκλήρωση της εκμάθησης της ξένης γλώσσας μέσα στη δημόσια εκπαίδευση αλλά η διεκδίκηση ενός κομματιού από την πίτα της αγοράς που κυριαρχεί στη διδασκαλία των ξένων γλωσσών.

Αν η κυβέρνηση πραγματικά ενδιαφέρονταν για την ολοκλήρωση της εκμάθησης της ξένης γλώσσας στο σχολείο θα έπρεπε να πάρει μέτρα ώστε να αυξηθούν οι ώρες διδασκαλίας, να αλλάξουν τα βιβλία και κυρίως να δίνονται δωρεάν (είναι γνωστό ότι στο λύκειο τα βιβλία πληρώνονται από τους μαθητές), να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα, να υπάρχουν εξετάσεις εντός του σχολείου, να συνεχίζονται οι σπουδές και αργότερα, στο πανεπιστήμιο, και βέβαια να προσληφθούν εκπαιδευτικοί και να πάψει το απαράδεκτο καθεστώς των αναπληρωτών και των ωρομισθίων.

5.Παράδοση σε ιδιώτες της Εθνικής Βιβλιοθήκης

Ως κλάδος εκπαιδευτικών, δε μπορούμε να μην σχολιάσουμε τις πολύ σοβαρές εξελίξεις που προβλέπονται για την Εθνική Βιβλιοθήκη. Ο νόμος του Υπουργείου Παιδείας βάζει ουσιαστικά τους τίτλους τέλους για την ολοκλήρωση της παράδοσης της Εθνικής Βιβλιοθήκης στο μεγάλο κεφάλαιο και συγκεκριμένα στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Βεβαίως, με ευθύνη και των παλαιότερων κυβερνήσεων η Εθνική Βιβλιοθήκη πρώτα απαξιώθηκε. Τώρα συντελείται η ολοκληρωτική παράδοση ενός σημαντικού μέρους της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς στα χέρια των ιδιωτών για να λειτουργήσει ως επιχειρηματική μονάδα, στη λογική της ανταποδοτικότητας και της κερδοφορίας.

Η κυβέρνηση βάζει ως προτεραιότητα τις δημοσιονομικές περικοπές, τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, τα πρωτογενή πλεονάσματα, ό,τι έχει να κάνει με τις λαϊκές ανάγκες. Την ίδια ώρα, αφήνει στο απυρόβλητο τα χρήματα που προορίζονται για τους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως π.χ. του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, το οποίο εξαιρείται από το δημοσιονομικό κόφτη.

Εμείς, οι εκπαιδευτικοί και όλοι οι εργαζόμενοι έχουμε καθήκον να προτάξουμε τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες, να προασπίσουμε τα μορφωτικά και εργασιακά μας δικαιώματα.

Απαιτούμε την κατάργηση του νόμου και των απαράδεκτων ρυθμίσεων

• για τα εξέταστρα στο κρατικό πιστοποιητικό γλωσσομάθειας
• για την παραχώρηση της Εθνικής Βιβλιοθήκης στο Ίδρυμα Σ. Νιάρχος
• για την ειδική αγωγή
• για την κινητικότητα των εκπαιδευτικών
• για την μαθητεία στα ΕΠΑΛ

Αργοστόλι 11/03/2017

Για το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ