«Το έργο αυτό αποτελεί το δεύτερο μεγάλο αναπτυξιακό έργο στον Νομό μας μετά το αεροδρόμιο». Αυτό είπα προσωπικά στον κ. Λευκαδίτη κατά τις πρώτες μέρες αναλήψεως της Νομαρχίας του (2003), φοβούμενος μήπως πρυτανεύσουν πολιτικές σκοπιμότητες και δεν συνεχισθούν οι διαδικασίες ολοκλήρωσής του.

Εκτιμώ βαθύτατα τον κύριο Λευκαδίτη, χάριν όμως της αληθείας θέλω να θυμίσω τα εξής: Τη δημιουργία λιμανιού για τα κρουαζιερόπλοια πρότεινα ήδη από το 1995 σε προφορική μου συνέντευξη, δημοσίευσα δε πλήρη την πρόταση τον Δεκέμβριο το 1998 (Ημερήσιος 9-1-1999, Τα Νέα 25-2-2000 κλπ). Θεωρώντας δε το έργο αυτό υψίστης σπουδαιότητος το πρότεινα στο Νομαρχιακό Συμβούλιο στις 22 Δεκεμβρίου 1999 (απομαγνητοφωνημένα Πρακτικά της 28ης Συνεδρίασης του Νομαρχιακού Συμβουλίου), όπου είναι καταχωρημένη αυτούσια η ίδια πρόταση.

Την πρόταση αυτή υιοθέτησε προς τιμήν του, καίτοι πολιτικά αντίπαλος, ο τότε Νομάρχης Διονύσιος Γεωργάτος (1999-2002) και κίνησε τη γραφειοκρατική διαδικασία ένταξης του έργου στα ΠΕΠ Ιονίων Νήσων. Έγινε η προμελέτη και η τελική μελέτη και οι τελικές διοικητικές διαδικασίες ολοκληρώθηκαν το 2003, οπότε έγινε και η έγκριση του έργου από το Δημοτικό Συμβούλιο (Φεβρουάριος-Μάρτιος 2003). Με την αλλαγή Νομάρχη (από 1-1-2003 Δ. Λευκαδίτης πλέον) και την ολοκλήρωση των διαδικασιών το έργο τελικά εντάχθηκε στο ΠΕΠ Ιονίων Νήσων στις 16-5-2006 (Ημερήσιος 17-5-2006) και δημοπρατήθηκε τον Αύγουστο του 2006 (Ημερήσιος 30-8-2006) επί Νομαρχίας Λευκαδίτη. Η κατασκευή του έργου άρχισε επί Νομαρχίας Δ. Γεωργάτου (2007-2010). Το έργο χρηματοδοτικά κόλλησε για μεγάλο διάστημα και ξεκόλλησε με προσωπική παρέμβαση του ήδη νεοεκλεγέντος Βουλευτού Αλέξανδρου Παρίση τον Νοέμβριο του 2007. Τελικά το έργο άρχισε να κατασκευάζεται και ολοκληρώθηκε επί νομαρχίας Δ. Γεωργάτου τα δε εγκαίνια του έργου έγιναν επίσης επί Νομαρχίας Δ. Γεωργάτου.

Για ενημέρωση παραθέτω κατωτέρω αποσπάσματα της προτάσεώς μου, όπως κατατέθηκε στο Νομαρχιακό Συμβούλιο το 1999: «... Είναι γενικά αποδεκτό ότι η δημιουργία σύγχρονου λιμανιού στο Αργοστόλι αποτελεί έργο πνοής για τον τόπο μας, που θα αυξήσει τις δυνατότητες μας σε τουριστική υποδομή.... Δημιουργία νέου λιμανιού στο Μέτελα. Από τη νέα παραλία που θα σχηματισθεί στο Μέτελα, να κατασκευασθεί μέσα στην θάλασσα προς τον Άγιο Κωνσταντίνο πάνω σε κύβους μπετόν ή σε ειδικούς πασσάλους (όπως στην προβλήτα παραπλεύρως του Μουσείου-Θωρηκτού Αβέρωφ στο Παλ. Φάληρο) μια προβλήτα πλάτους 60 και μήκους 200 περίπου μέτρων, η οποία από κάτω να αφήνει, να κυκλοφορούν ελεύθερα τα νερά της θάλασσας.... Αν γίνουν αυτά, έχουμε αυτομάτως εκβάθυνση, αφού στο σημείο εκείνο τα νερά είναι βαθιά. Τα πλοία μπορούν εύκολα να προσορμίζονται στην προβλήτα αυτή, αλλά και να κάνουν ελιγμούς με ευκολία, αφού στο σημείο εκείνο είναι πλατύς ο κόλπος. Στο χερσαίο τμήμα του λιμανιού, πάνω στις νέες προσχώσεις που θα δημιουργηθούν στο Μέτελα, να γίνει σταθμός υποδοχής επιβατών.... Η κατασκευή, του λιμανιού θα φέρει την αύξηση των τουριστών και την κατανομή τους σε ολόκληρο το χρόνο. Είναι γνωστό ότι ο βασικός τουριστικός θαλάσσιος δρόμος περνάει έξω από την Παλική. Τη διέλευση των κρουαζιερόπλοιων μπορεί να τη δεί κανείς με γυμνό μάτι έξω από τους Βαρδιάνους. Τα κρουαζιερόπλοια αυτά επισκέπτονται πρώτα την τουριστική Ιταλία (Ρώμη, Φλωρεντία, Βενετία κ.λ.π,) και στην συνέχεια πηγαίνουν στους άλλους προορισμούς της κεντρικής και ανατολικής Μεσογείου (Ελλάδος, Αιγύπτου, Μικράς Ασίας, στα θέρετρα του Ελληνικού Αρχιπελάγους, αλλά και στους Αγίου Τόπους). Όπως γίνεται αντιληπτό, δίπλα μας καθημερινώς περνούν χιλιάδες τουρίστες και μάλιστα υψηλής οικονομικής δυνατότητας. Χρειάζεται, λοιπόν, να βρούμε έναν τρόπο να σταματούν και σε εμάς. Αυτό είναι το λιμάνι για τα κρουαζιερόπλοια. Τον νησί μας είναι όμορφο. Έχουμε το μοναδικό Ελατόδασος με την ελάτη την Κεφαλληνιακή, ωραίες παραλίες και δρόμους, μοναδικά καρστικά φαινόμενα, τον Θαλασσόμυλο και τις Καταβόθρες. Έχουμε κρατήσει το νησί μας σ’ ένα αρκετά καλό επίπεδο ελκυστικότητας και πολιτισμού. Μας λείπει ένα λιμάνι κατάλληλο να δεχθεί τα κρουαζιερόπλοια. Η λάντζα δεν είναι λύση. Διώχνει τα κρουαζιερόπλοια. Σαν τέτοιο δεν μπορεί να είναι άλλο από το λιμάνι του Αργοστολίου, λόγω γεωγραφικής θέσεως, αφού είναι μεγάλο, ασφαλές και στην πορεία τους.

Με τέτοιο λιμάνι, είναι βέβαιο ότι πολλά κρουαζιερόπλοια, αργά ή γρήγορα θα προγραμμάτιζαν μια στάση στην Κεφαλονιά, η οποία παρέχει στους πράκτορες δυνατότητα τουριστικού πακέτου μεγάλης ποικιλίας. Μια στάση στην Κεφαλονιά, σημαίνει κάθοδο μεγάλου αριθμού ατόμων. Σημαίνει τουρισμό χειμώνα-καλοκαίρι. Σημαίνει τουρισμό σε ολόκληρο το νησί, διότι οι τουρίστες θα διασκορπίζονται σε όλη την Κεφαλονιά, με τα αυτοκίνητα και τα πούλμαν. Από οικονομικής απόψεως πρέπει να προγραμματιστεί σε βάθος χρόνου και να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία σπαταλώνται βασικά για προεκλογικές ανάγκες σε μικροέργα, χωρίς καμιά συνεισφορά στην στρατηγική οικονομική προσπάθεια του τόπου. ... Πιστεύω ότι πρέπει να σκεπτόμαστε και να ενεργούμε σαν πολίτες του 21ου αιώνα. Κανένα δεν κοροϊδεύουμε και κανένα δεν παραπλανούμε, εκτός από εμάς τους ίδιους. Πρέπει κάποτε να αρχίσουμε να κάνουμε έργα πνοής. Αν αρχίσουμε είναι βέβαιο ότι θα τελειώσουμε».

Όταν η δρομολόγηση των κρουαζιεροπλοίων έγινε πλέον γεγονός για το νησί μας, επαλήθευσε και δικαίωσε την προ εικοσαετίας πρότασή μου.

Η παρέμβασή μου αυτή δεν έχει σκοπό να μειώσει την προσωπικότητα ή την προσφορά κανενός. Σκοπεύει να καταδείξει και να τονίσει ότι τα μεγάλα έργα δεν κατασκευάζονται από έναν. Αποτελούν προσπάθεια και αγώνα πολλών ανθρώπων, σε βάθος χρόνου. Και η τιμή πρέπει να είναι συλλογική, να ανήκει σε όλους.

Γιατί αλήθεια να μην θεωρηθεί ότι είναι έργο του προτείναντος Γ. Κατσούνη, ή του υιοθετήσαντος την πρόταση και κατασκευάσαντος Δ. Γεωργάτου ή του παρεμβάντος προς απεμπλοκή της χρηματοδότησης Α. Παρίση και πρέπει να είναι μόνο ενός εκ των εμπλεκομένων και μάλιστα αναμειχθέντος σε ενδιάμεσο στάδιο;

Γούλιος Κατσούνης