Ο Θεός έδειξε την αγάπη του με τον πιο τρανό τρόπο. Δεν εδίστασε να στείλη στον κόσμο τον μονογενή του Υιό, τον Κύριόν μας και να τον παραδώση σε θάνατο ατιμωτικό για χάρι των ανθρώπων.

Ποιος πατέρας θυσιάζει το παιδί του για να σωθή κάποιος άλλος; Κανένας. Κι όμως, αυτό που δεν κάνουν οι άνθρωποι για τους ομοίους τους, το κάνει ο Θεός για τους ανθρώπους.

Θυσιάζει πάνω στο ξύλο του Σταυρού τον ηγαπημένο του Υιό, για να φανερώση στο πλάσμα του πόσο βαθειά, πόσο απέραντα, πόσο ειλικρινά το αγαπά. Θυσία για την σωτηρία των ανθρώπων, την σωτηρία από την αμαρτία και τα πάθη! «Και ο Αβραάμ ηθέλησε να θυσιάση τον υιόν του για την αγάπη του Θεού, μα ιδήτε πόσην διαφορετικήν έκβασιν είχε το πράγμα. Έφθασε στην ώρα της θυσίας, είδε ο Θεός ο εύσπλαχνος, τον απέτρεψε. Τόση είναι του Θεού η συγκατάβασις: Ελυπήθη τον υιό ενός ανθρώπου και δεν τον άφησε να θυσιασθή, και δεν ελυπήθη τον ίδιο τον Υιόν του, αλλ΄άφησε να πεθάνη ». «Του ιδίου υιού ουκ αφείσατο, αλλ΄υπέρ ημών πάντων παρέδωκεν αυτόν», έστω κι΄ αν είμαστε παραβάται του θείου Νόμου, εχθροί του Θεού.

Εμπρός στην τόση αγάπη, στην τόση στοργή του Θεού που εκδηλώθηκε με τη θυσία του Υιού του, μερικοί στέκουν διστακτικοί. Πιστεύουν ή νομίζουν ότι πιστεύουν σ΄όλα, όχι όμως στην σταυρική θυσία του Κυρίου. Είναι μωρία, είναι σκάνδαλο για τους ανθρώπους αυτούς ο Σταυρός. «Ημείς κηρύττομεν Χριστόν Εσταυρωμένον Ιουδαίοις μεν σκάνδαλον, Έλλησι δε μωρίαν» λέγει ο απόστολος Παύλος. Έτσι πολλοί και σήμερα αρνούνται τη σταυρική θυσία. Είναι οι αρνηταί του Εσταυρωμένου με τον λόγο και την ζωή τους.

Υπάρχουν και άλλοι που μπρος στο μοναδικό, ανεπανάληπτο αυτό γεγονός, νοιώθουν θαυμασμό, δέος, συγκίνησι για την τόση αγάπη του Θεού. Μια συγκίνησι όχι παροδική, αλλά βαθυτέρα, αναγεννητική. Γι΄ αυτούς η πίστις στην σταυρική θυσία του Κυρίου η μεγάλη και ισχυρή εκείνη δύναμις που τους βοηθεί ν΄ αποφύγουν την απώλεια και τον θάνατο της ψυχής. Ο Σταυρός δεν είναι ένα απλό σύμβολο. Είναι όπλο δυνατό κατά των δαιμόνων. Όπλο κατά των πειρασμών. Είναι φυλακτήριο και πηγή πνευματικής δυνάμεως. Ενισχύει, τονώνει τον άνθρωπο, που όχι απλώς τον φέρνει σαν κόσμημα στο στήθος του, αλλά τον έχει στην καρδιά του. Και επικαλείται την θεία Χάρι στις δύσκολες ώρες του πνευματικού του αγώνος.

Η πίστις στην σταυρική θυσία του Κυρίου δίνει ακόμη την δύναμι στον άνθρωπο να φεύγη μακρυά από τους τόπους, όπου ακόμη σταυρώνουν τον Κύριο. Και υπάρχουν πολλοί τόποι και πολλές καρδιές όπου ξανασταυρώνεται ο Ιησούς. Αρκεί να ρίξη κανείς μια ματιά γύρω του και θα συναντήση πολλούς και σε πολλούς τόπους να σταυρώνουν τον Χριστό.
Από τέτοια ολισθήματα φεύγει ο πιστός, από την θεληματική σύσφιξι με την αμαρτία ελευθερώνεται ο θερμός οπαδός του θείου Εσταυρωμένου. Πορεύεται τη ζωή, που καταλήγει στην αιωνιότητα. Καθένας που πιστεύει σ΄ Αυτόν δεν χάνεται, « αλλ΄ έχει ζωήν αιώνιον».

Κάποιος διάσημος συγγραφέας πεθαίνοντας είπε: «Αισθάνομαι πολύ εξουθενωμένος, ταλαιπωρημένος, η καρδιά μου όμως είναι ειρηνική, γαλήνια, γιατί στηρίζεται πάνω σε τέσσερις λέξεις». Και όταν τον ρώτησαν ποιες είναι αυτές οι τέσσερις λέξεις, απάντησε: Ο ΙΗΣΟΥΣ ΠΕΘΑΝΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.
Ακόμη όποιος πιστεύει ακράδαντα στη σταυρική θυσία του Κυρίου, πιστεύει στη θεία του παρουσία. Έστω κι΄ αν δεν τον βλέπη επί του Σταυρού, αισθάνεται την παρουσία του. Παρουσία που κάνει ελαφρότερο κάθε του πόνο, και κάθε άνθρωπος έχει πολλούς και διαφόρους πόνους!

Η μάνα που μόλις έχασε το παιδί της, η νέα γυναίκα που έχει βαρειά άρρωστο τον άνδρα της, το ορφανό, ο ανάπηρος, έχουν τότε την δυνατότητα να πουν: Ο σταυρός που φέρνουμε, είναι ο Σταυρός του Σωτήρος μας. Ο Κύριος τον φέρνει αυτή τη στιγμή μαζύ μας!
Κι΄ ενώ η θύελλα μαίνεται, η καρδιά νοιώθει τότε ειρήνη. Μην ξεχνάμε πως συχνά την ώρα που η θύελλα δέρνει τους πρόποδες του βουνού, η κορυφή του μπορεί να λούζεται με άφθονο φως.

Αρχιμ. Σπυρίδων Πετεινάτος
Ιεροκήρυξ Ιεράς Μητροπόλεως Κεφαλληνίας