Αφιέρωμα : Η Φιλαρμονική Σχολή Ληξουρίου

Τελευταία ενημέρωση: Δευτέρα, 05 Αυγούστου 2013 19:10

Αφιέρωμα : Η Φιλαρμονική Σχολή Ληξουρίου

Επιμέλεια : Ελένη Κουρούκλη Το Ληξούρι αναμφισβήτητα αποτελεί την πόλη των γραμμάτων και των τεχνών. Ωστόσο αυτός ο τίτλος δεν δόθηκε τυχαία στο «Πίκολο Παρίσι». Ακόμα και στις χειρότερες βιοτικές και κοινωνικές συνθήκες, όπως είναι η πείνα, οι σεισμοί, οι πόλεμοι, οι Ληξουριώτες καταφέρνουν πάντα να αναδεικνύουν την εκλεπτυσμένη ευγένεια της ψυχής τους. Ο πολιτισμός αποτελεί το θεμέλιο της Ληξουριώτικης κοινωνίας. 

Και φυσικά μια τέτοια κοινωνία θα ήταν αδύνατον να μείνει χωρίς συγκεκριμένο μέσο έκφρασης. Το μέσο αυτό οι Ληξουριώτες το βρήκαν στην Φιλαρμονική η αλλιώς την «Μουσική» τους. Δεν είναι βέβαια τυχαίοι και οι στίχοι του μεγάλου σατιρικού ποιητή Γ. Μολφέτα 

''Και σ’ εκείνο το Ληξούρι πούναι πείνα γενική Όλη μέρα στιουν τα ξύλα να σοναρ’ η Μουσική…’’

filrmoniki lixourioyΑπό τις αρχές του 19ου αιώνα ως σήμερα, συνεχώς και αδιαλείπτως, η Φιλαρμονική Σχολή Ληξουρίου και αργότερα «Πάλλης»,ασκεί στην πόλη του Ληξουρίου το λειτούργημα της δωρεάν μουσικής διαπαιδαγώγησης των νέων. Κατά τη βιβλιογραφία η ίδρυση της Σχολής προσδιορίζεται μεταξύ των ετών 1834 – 1839. Η κρατούσα χρονολογία είναι το 1836, παρόλα αυτά η προετοιμασία της ίδρυσης γίνεται νωρίτερα και θεωρείται ότι αυτή λειτουργούσε άτυπα. Πρόκειται δηλαδή για την αρχαιότερη Φιλαρμονική Σχολή της Ελλάδας. Κατά την ίδρυση, τότε, της Φιλαρμονικής Σχολής Ληξουρίου πρωτεύει το «Πολιτιστικό κίνημα» κατά το οποίο ιδρύθηκαν στα Επτάνησα Φιλαρμονικές σχολές με στόχο την πολιτιστική ανάπτυξη αλλά και την Εθνική συνειδητοποίηση των κατοίκων τους, κατά την περίοδο της Αγγλοκρατίας.

Ιδιαιτέρως διακεκριμένη στιγμή στην ιστορία της φιλαρμονικής αποτελεί η διάλυση της Μπάντας το 1839 υπό την πίεση της Βρετανικής Προστασίας διότι οι μαθητές της σχολής αρνήθηκαν να παιανίσουν τον Αγγλικό Ύμνο όπως διέταξαν οι αρχές. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι η σχολή ανέστειλε τη λειτουργία της αλλά μάλλον ότι της απαγορεύθηκαν οι δημόσιες εμφανίσεις του μουσικού σώματος της Μπάντας.

Σήμερα η Φιλαρμονική σχολή Ληξουρίου περιλαμβάνει γύρω στους 100 μουσικούς. Περίπου 45 από αυτούς αποτελούν το φυτώριο της φιλαρμονικής σχολής και είναι παιδία ηλικίας 9-13 χρόνων. Στόχος της είναι οι μαθητές αυτοί να έχουν την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση ώστε όταν εισαχθούν στο μουσικό σώμα, δηλαδή τη μπάντα, να διαθέτουν την κατάλληλα μουσική παιδεία. Η μπάντα αποτελείται από περίπου 50 άτομα ηλικίας 13-80 χρονών. Αρχιμουσικός της Φιλαρμονικής Σχολής Ληξουρίου είναι ο κ. Δημοσθένης Μηνιάτης ο οποίος υπήρξε και ο ίδιος μαθητής της φιλαρμονικής.  Η σχολή διαθέτει επίσης και την μπαντίνα, δηλαδή μια μικρή μπάντα από τους μαθητές του φυτωρίου. Αρχιμουσικός της μπαντίνας είναι ο κ. Γεράσιμος Γεωργόπουλος.

Η Φιλαρμονική σχολή δικαίως αποτελεί το καμάρι της πόλης του Ληξουρίου. Πάντα όταν ένας Ληξουριώτης περιγράφει τον τόπο του, κάπου εκεί μέσα στα λεγόμενά του θα αναφέρει και την «Μουσική του». Στο Ληξούρι δε νοείται εθνική εορτή, λατανία ή εκδήλωση της πόλης χωρίς να είναι προπομπός η Φιλαρμονική.