Το Ε” Τμήμα του ΣτΕ σε αυξημένη 7μελη σύνθεση, εξαιτίας μείζονος σπουδαιότητας του θέματος, έκανε δεκτή προσφυγή του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας κατά της Κοινής Υπουργικής Απόφασης 1038460/2439/Β0010/15.4.2009 που επικαιροποιήθηκε αρκετές φορές ως το 2014 μέσω της οποίας παραχωρούνταν απευθείας οι παραλίες στους ΟΤΑ προκειμένου να τοποθετούν ομπρέλες, καθίσματα, ξαπλώστρες, αναψυκτήρια.

Οι ΟΤΑ είχαν το δικαίωμα να μεταβιβάσουν το δικαίωμα χρήσης της παραλίας σε τρίτους.

Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο ακύρωσε την ΚΥΑ με την υπ’αριθμόν 3944/2015 απόφαση του με πρόεδρο την Αγγελική Παπαδοπούλου-Θεοφιλοπούλου και εισηγήτρια τη σύμβουλο Αικατερίνη Σακελλαροπούλου.

Παρόμοια απόφαση είχε λάβει πρίν από μερικούς μήνες και η 5μελής σύνθεση του τμήματος που είχε κρίνει (646/2015) ότι η παραχώρηση των παραλιών πρέπει να γίνεται μεμονομένα, κατά περίπτωση και ύστερα από εξατομικευμένη κρίση της διοίκησης και όχι σωρευτικά για όλη την επικράτεια.

Χαρακτηριστικά στην απόφαση αναφέρεται ότι «η παραχώρηση δικαιωμάτων απλής χρήσης επί του αιγιαλού και της παραλίας, στους πρωτοβάθμιους Ο.Τ.Α. για την άσκηση δραστηριοτήτων που είναι, καταρχήν, ήπιες και συμβατές με τον προορισμό των στοιχείων αυτών του φυσικού περιβάλλοντος ως κοινοχρήστων, πρέπει να γίνεται μεμονωμένα και κατά περίπτωση, ύστερα από εξατομικευμένη κρίση της διοικήσεως, συνοδευόμενη από τα αναγκαία διαγράμματα, με την οποία θα τίθενται και οι αναγκαίοι όροι και περιορισμοί ενόψει των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του υπό παραχώρηση συγκεκριμένου τμήματος του αιγιαλού, προκειμένου να διασφαλισθεί και η κατά προορισμό χρήση του ως κοινόχρηστου αγαθού.»

Και καταλήγει: α) «η συλλήβδην παραχώρηση με την προσβαλλόμενη κοινή υπουργική απόφαση του συνόλου των αιγιαλών της χώρας στους πρωτοβάθμιους Ο.Τ.Α. βρίσκεται εκτός των ορίων της εξουσιοδοτήσεως της παραγράφου 5 του άρθρου 13 του νόμου 2971/2001» και β) η σχετική διάταξη της επίμαχης υπουργικής απόφασης, με την οποία «εγκρίνεται η περαιτέρω μεταβίβαση του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας από τους Ο.Τ.Α. Α΄ βαθμού προς τρίτους, είναι εκτός των ορίων της εξουσιοδοτήσεως του άρθρου 15 παράγραφος 3 του νόμου 2971/2001.»

Να υπενθυμιστεί ότι στο ΣτΕ είχε προσφύγει το 2009 ο ΔΣΑ ζητώντας την ακύρωση της επίμαχης υπουργικής απόφασης. Ο επιστημονικός σύλλογος είχε επικαλεστεί τον Κώδικα Δικηγόρων σύμφωνα με τον οποίο ο αιγιαλός και η παραλία περιλαμβάνονται στα ζητήματα για τα οποία αναγνωρίζεται στους Δικηγορικούς Συλλόγους το δικαίωμα άσκησης ένδικων βοηθημάτων.

Στην προσφυγή αναφερόταν ότι αιγιαλός και η παραλία είναι κοινόχρηστα πράγματα εκτός συναλλαγής, όπως προκύπτει από τα άρθρα 966-970 του Αστικού Κώδικα και το ν. 2971/2001 περί αιγιαλού και παραλίας και ανήκουν στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται.

Αποτέλεσμα του κοινόχρηστου χαρακτήρα τους, είναι η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών προς τις συγκεκριμένς ζώνες και η απαγόρευση της αποκλειστικής χρήσης τους μόνο από περιορισμένο αριθμό πολιτών.

thecaller