Ας μην ανησυχεί λοιπόν ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ και νυν υποψήφιος δήμαρχος (μαζί με ΑΝΕΛ κλπ) κ. Καλαφάτης για την «ανεπάρκεια» της τωρινής διοίκησης στο Δήμο Κεφαλονιάς, σε σχέση πάντα με την προώθηση της στρατηγικής του κεφαλαίου. Εκτός κι αν θεωρεί ότι πρωτοπορεί επειδή είναι ο πρώτος υποψήφιος που θέτει τόσο ξεκάθαρα σαν στόχο την «αξιοποίηση» (βλέπε ιδιωτικοποίηση) των περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλους (Τραπεζάκι, Καλλιθέα του πρώην Δήμου Λειβαθούς κλπ). Δίνει μεγάλα διαπιστευτήρια, αφού επιταχύνει το να μην υπάρχει καν η «επαγγελματική δαπάνη» για το Δήμο. Εξάλλου, όχι λιγότερο «εφευρετικός» είναι και ο δήθεν αντιμνημονιακός, επιχειρηματίας και Πρόεδρος του ΕΒΕΚΙ (Μιχαλάτος), που στις εργασιακές σχέσεις έχει εμπειρία ως εργοδότης αλλά και ως πρώην δήμαρχος Λειβαθούς (με ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ) και επικεφαλής της ΔΕΥΑΚ (σε συνεργασία με τη σημερινή Δημοτική Αρχή). Εφευρετικός είναι και στο ζήτημα της ιδιωτικοποίησης, αφού θέλει να γίνει μέσω δήμου κι όχι μέσω ΤΑΙΠΕΔ.

Το ίδιο, εξάλλου, έχει διακηρύξει και ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του νυν υποψηφίου του για την Περιφέρεια και πρώην αντινομάρχη του ΠΑΣΟΚ κ. Θ. Γαλιατσάτου. Αξιοποίηση μέσω δήμου και ανταποδοτικά οφέλη. Στις δε εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων η κ. Κατσέλη (σήμερα Κοινωνική Συμφωνία), που στηρίζει το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ για την Περιφέρεια, ήταν αυτή που εισηγήθηκε την κοινωφελή εργασία σε δήμους - περιφέρεια για το χτύπημα της ανεργίας. Μάλιστα υπέγραψε σχετικό μνημόνιο με την Περιφερειακή Αρχή Ιονίων Νήσων (ΝΔ, μέχρι πρότινος και ΑΝΕΛ). Μέχρι και ο ΦΙΚΟ κάνει λόγο για «φυσικό περιβάλλον, παραλίες (εκσυγχρονισμός, ανάπτυξη), Εθνικός Δρυμός», χωρίς πουθενά να τοποθετείται ενάντια στην ιδιωτικοποίηση / ιδιωτικοοικονομική λειτουργία ούτε βέβαια πουθενά προασπίζει τη μόνιμη – σταθερή εργασία.

Όλος το φάσμα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης μαζί. Δρομολογούν την ιδιωτικοποίηση των περιοχών φυσικού κάλλους και ερίζουν για τα ψίχουλα που θα πετάξουν στους «ελαστικά απασχολούμενους». Όλες αυτές οι δυνάμεις έχουν τη βεβαιότητα ότι στην πορεία θα αρπάξουν απ' την εργατική δύναμη καρβέλια αλλά και την ψυχή της την ίδια! Άλλωστε κεντρικά και συνολικά ΝΔ – ΠΑΣΟΚ από τη μια και ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, ερίζουν για το ποιο μείγμα καπιταλισμού είναι πιο αποτελεσματικό. Η εργατική τάξη, από την ίδια της την εμπειρία, έχει μπροστά της μιαν αλήθεια: Ότι μόνο μια πολιτική δύναμη χτυπά ανοιχτά και καθαρά τον αντίπαλο. Μόνο το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις και για να καταδειχτεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα, για να είναι οι περιοχές φυσικού κάλλους λαϊκή περιουσία, για να υπάρχει μόνιμη σταθερή εργασία για όλους.

Μόνο το ΚΚΕ επιδιώκει με οργάνωση της πάλης να υπάρξουν ανάσες ανακούφισης για τους χτυπημένους, για το επίδομα ανεργίας, για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, για να αποτραπούν οι ιδιωτικοποιήσεις κάθε μορφής και από κάθε δίαυλο. Για να μπορέσει η εργατική τάξη να περάσει στην αντεπίθεση με αποδέσμευση από την ΕΕ, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με λαϊκή εξουσία. Μόνο το ΚΚΕ μπορεί να πολεμήσει το εμπόριο ελπίδας που επιχειρείται γύρω από «την ανάπτυξη» και την καλλιέργεια της αυταπάτης ότι ο καπιταλισμός μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα των εργαζομένων και να προασπίσει το περιβάλλον.