Ο Ηλιόπουλος είχε το ρόλο ενός παραδοσιακού μπακάλη της παλιάς Αθήνας και ο Βύρωνας Πάλης ήταν ο γαμπρός του, άνδρας της αδελφής του, μορφωμένος, που είχε όμως την τουφεκιά του πολιτευτή. Έχει μείνει στην ιστορία για τον περίφημο διάλογό του με τον Ηλιόπουλο, όπου μετά την εκλογική του αποτυχία, είπε το για μένα απίστευτο και πάντα επίκαιρο, «είμαι όμως ένας υπολογίσιμος πολιτικός παράγων, έχω 3.960 ψηφοφόρους, τους κρατάω στη χούφτα μου».

Ο «Θανασάκης» άλλαζε συνεχώς κόμματα, απόψεις και επιχειρήματα, πήγαινε από εδώ και από εκεί πιστεύοντας ότι είναι «υπολογίσιμος πολιτικός παράγων που κρατάει τους ψηφοφόρους στη χούφτα του». Εξήντα χρόνια μετά οι Θανασάκηδες οι πολιτευόμενοι, βγήκανε στη γύρα στην Κεφαλονιά, θεωρούν τους εαυτούς τους «υπολογίσιμους πολιτικούς παράγοντες», πιστεύουν ότι «κρατούν τους ψηφοφόρους στη χούφτα τους», πιστεύουν ότι είναι κάποιοι, σημαίνοντες, παράγοντες, μέγιστοι πολιτικοί άνδρες και έχουν την εντύπωση ότι ο κόσμος οφείλει να τους ακολουθήσει στις πολιτικές τους περιπλανήσεις. Πιστεύω, όμως, ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Εάν κοιτάξουν καλύτερα στη χούφτα τους θα δουν ότι αυτή είναι πλέον άδεια.

Οι κοινωνίες πλέον έχουν απορρίψει τους παράγοντες. Οι πολιτικές τους μεταμορφώσεις τους ευτελίζουν στα μάτια των ανθρώπων. Για την ιστορία η πολιτική καριέρα του Θανασάκη του πολιτευόμενου τέλειωσε άδοξα, κατάντησε υπάλληλος στο μπακάλικο του Ηλιόπουλου. Προσωπικά πιστεύω ότι οι σύγχρονοι Κεφαλλονίτες Θανασάκηδες είναι πολύ πιθανόν να καταλήξουν και αυτοί υπάλληλοι σε μπακάλικο…

Κώστας Ζαπάντης

Πρώην Δήμαρχος Ελειού-Πρόννων