την πολιτική σκηνή του τόπου, η μια κυβέρνηση κατηγορούσε την άλλη κυβέρνηση όταν αναλάμβανε, ο λαός ψήφιζε και εκπαιδευόταν στο να είναι αμέτοχος. Ακόμα και σήμερα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας , ανεξαρτήτου πολιτικού προσδιορισμού , πρόβλημα επιβίωσης, αντί να δράσουμε από τα κάτω, αλληλέγγυα, περιμένουμε τον εξαδάκτυλο να μας βγάλει από τη μιζέρια μας.

Οι Σαμικοί δεν επαιτούν, μπορεί να μην αντιδρούν αλλά η ιστορία τους δηλώνει ότι όταν αντιδράσουν είναι καθοριστικοί.

Τον εθελοντισμό στις παρυφές του κράτους , με επιδοτήσεις από το κράτος το είδαμε, το ζήσαμε και το καταλάβαμε. Την αλληλεγγύη την είδαμε πουθενά; Η αλληλεγγύη τρομάζει εκπαιδεύει τους ανθρώπους στην αυτό-οργάνωση. Και μετά το Δημοτικό μπορεί να είναι κάτι σοβαρότερο. Τα παιδιά είναι το μέλλον, δεν χρειάζεται να εκπαιδευτούν και αυτά όπως εμείς, και μαθησιακά και κοινωνικά.

Η ιστορία μας είναι ιστορία του λαού μας. Οι δάσκαλοι, οι σχολικοί φύλακες, οι γονείς, οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις χτυπιούνται, όλοι μας χτυπιόμαστε! Ο διαχωρισμός αρμοδιοτήτων, εσύ για αυτό.., ο υπάλληλος για αυτό.., ήταν η αιτία διάλυσης της συνοχής μας.

Εγώ θέλω κάθε περήφανο Σαμικό που γνωρίζει ότι η έλλειψη συμμετοχής μέσα από την αρμοδιότητα που στοιχίζει τη ζωή του, να απαντήσει συμμετέχοντας.

Τα έσοδα και τα έξοδα του «ποιος κάνει» , θα έρθει η στιγμή που ο καθένας θα δώσει το λόγο του απέναντι στη συνείδηση του κυρίαρχου λαού.
Σαμικοί και Κεφαλλήνιοι, απαντήστε με τα έργα σας

Υ.Γ: Όσον αφορά στη συνάντηση στο Δημοτικό σχολείο, παρευρισκόμουν εγώ και μια Δασκάλα, για την ιστορία των πραγμάτων.

Η πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Σάμης
Αντωνάτου- Βαλσάμου Όλγα