Ο πρωθυπουργός διαγράφει συνεχώς «νέες τροχιές» συνεργασίας, με τους ανά τον κόσμο μονοπωλιακούς ομίλους και μεγαλολεφτάδες και ανοίγει «νέα κεφάλαια» στις διμερείς σχέσεις με κράτη, προκειμένου να παρουσιάσει ως λάφυρα για μπίζνες όλα τα παραπάνω, επενδυμένα βέβαια με τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις περί «αμοιβαίου οφέλους», εννοώντας φυσικά το μερίδιο της ντόπιας πλουτοκρατίας στο φαγοπότι. Στα πλαίσια αυτά, η επίσκεψή του στο Κατάρ, στα τέλη Ιανουαρίου, άνοιξε νέες προοπτικές στα αποτυχημένα αρχικά επενδυτικά σχέδια της βασιλικής οικογένειας στον Αστακό και το Ελληνικό, αφού επανέκαμψε εκδηλώνοντας το ενδιαφέρον της για την αγορά του μικρού ακατοίκητου νησιού «Οξειά» στο Ιόνιο πέλαγος. Το νησάκι έχει έκταση 1.236 στρεμμάτων. Ένα μεγάλο μέρος του προστατεύεται, ως μέρος του οικολογικού δικτύου «Natura 2000» και σίγουρα η αγοραπωλησία του δεν σχετίζεται με την επιδερμική ανάλυση της αναζήτησης των κρυστάλλινων και καταγάλανων νερών του Ιονίου για διακοπές από τον Εμίρη και την..«πεισματάρα κόρη του», αλλά με ένα πολύ πιο σοβαρό διακύβευμα.

Οι βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ, αλλά και οι μισοί από τους βουλευτές των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» επιδιώκοντας να διευθετήσουν θέματα που έχουν να κάνουν με τη διευκόλυνση και την εκποίηση ιδιωτικών και δημόσιων νησιών, ψήφισαν σχετική τροπολογία που εντάσσει στο συνολικότερο πλαίσιο των ιδιωτικοποιήσεων και την εκποίηση νήσων και βραχονησίδων, ή την αξιοποίησή τους από τους επιχειρηματικούς ομίλους. Σύμμαχος της κυβέρνησης στην υιοθέτηση και την εμπέδωση των επιχειρημάτων της καθώς και της αναγκαιότητας πώλησης και των νησιών ήταν και η φασιστική «Χρυσή Αυγή». Ο εισηγητής της, Η. Παναγιώταρος, αρχικά δήλωσε ότι το κόμμα του «υπερψηφίζει την τροπολογία, αφού είναι μια καλή ασφαλιστική δικλείδα το γεγονός ότι πρέπει να υπάρχει η υπογραφή του υπουργείου Άμυνας για οποιαδήποτε εκμετάλλευση, πώληση, οτιδήποτε έχει να κάνει με νησίδες και βραχονησίδες της πατρίδας μας»!!! Βεβαίως και αφού έστειλε στους μεγαλοεπενδυτές το «μήνυμα», στο «παρά πέντε» έκανε και την ανάλογη κωλοτούμπα καταψηφίζοντας την τροπολογία για να κρατηθούν τα προσχήματα, αφού οι σύγχρονοι γερμανοτσολιάδες πρέπει να παίζουν και το ρόλο των «ελληναράδων πατριωτών» ρίχνοντας «στάχτη στα μάτια» του λαού.

Το καινούργιο λοιπόν της τροπολογίας είναι η δυνατότητα της «απόκτησης εμπράγματων ή ενοχικών δικαιωμάτων», σε ιδιωτικές αλλά και «σε ανήκουσες στο δημόσιο νησίδες», χωρίς ουσιαστικά κανένα εμπόδιο. Λόγοι που αφορούν μια διαφορετική, λαϊκή αξιοποίηση, λόγοι άμυνας της χώρας, αρχαιολογικής, ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και φυσικά λόγοι περιβαλλοντικής και οικολογικής προστασίας, δηλαδή λόγοι που αφορούν τις λαϊκές ανάγκες και το λαϊκό όφελος, διαγράφονται μπροστά στην αδήριτη ανάγκη των μονοπωλίων να βρουν νέες κερδοφόρες διεξόδους. Θα ήταν πολύ περίεργο ένας Εμίρης να μην οσμίζεται τις αναθυμιάσεις φυσικού αερίου και πετρελαίου στο Κατάκολο (και όχι μόνο) αφού είναι η μόνη μυρωδιά που αναγνωρίζει. Θα ήταν πολύ περίεργο στις σημερινές συνθήκες να μην είχαν περάσει από το νομό Κεφαλονιάς -Ιθάκης και τα άλλα Ιόνια νησιά, ως αξιωματούχοι τάχα των χωρών τους, οι εκπρόσωποι των πολυεθνικών στις ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γερμανία, Γαλλία κ.α. για να διαπραγματευτούν τι και πώς θα το πάρουν. Θα ήταν όμως επίσης περίεργο, το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου και της ΕΕ, να μην εξασφαλίζει επιμελώς και με τους πιο ληστρικούς όρους, για το περιβάλλον και τους εργαζόμενους, τα συμφέροντά τους μαζί με αυτά της εγχώριας πλουτοκρατίας στην λεία από τη καταλήστευση της περιοχής.

Αυτό το πολιτικό προσωπικό τελευταία «δίνει τα ρέστα του»... Δίνει νέες δυνατότητες ώστε με συνοπτικές διαδικασίες να εγκρίνονται τα όποια ...επενδυτικά σχέδια. Η παραχώρηση π.χ. της χρήσης για 99 χρόνια του αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης, η απελευθέρωση της πολεοδόμησης της δημόσιας περιουσίας που βρίσκεται σε περιοχές εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων και ορίων οικισμών, οι απαλλοτριώσεις - εξπρές σε ακίνητα, η δυνατότητα στον ιδιώτη επενδυτή να μη μελετήσει τις ευρύτερες συνέπειες της επένδυσης σε μια περιοχή, αν έχει την άδεια της τοπικής δημοτικής ενότητας κ.α, συνιστούν το νέο «παράδεισο» για την παρασιτική πλουτοκρατία. Εδώ ενδεικτική είναι η δήλωση του υφυπουργού Ανάπτυξης Ν. Μηταράκη για την Οξειά: «προχωράμε κανονικά στην ολοκλήρωση της αδειοδότησης για τη μεταβίβαση της νήσου στον επενδυτή που θέλει να αγοράσει το νησί».

Ιδιαίτερο ρόλο παίζει και θα παίξει κατά το επόμενο διάστημα η τοπική διοίκηση που αποδεικνύεται πιστή και πειθαρχημένη και θα κάνει τα πάντα για να φανεί αντάξια του ρόλου της, σαν κόμβος εξυπηρέτησης των επιχειρήσεων. Ο δήμαρχος Ιθάκης, Ιωάννης Κασσιανός, όπου υπάγεται διοικητικά το νησί δήλωσε: «Το παλάτι που θα χτίσει ο εμίρης του Κατάρ στην Οξειά θα είναι ό,τι καλύτερο.... η Ιθάκη θα ευνοηθεί από τη συγκεκριμένη επένδυση αφού, θα τονώσει την τουριστική κίνηση αλλά και την ανάπτυξη του νησιού....Το νησί προστατεύεται από το Δίκτυο Natura. Απ' όσο γνωρίζω, επιτρέπεται να χτίσεις και σ' αυτές τις περιοχές»!!! Ο Περιφερειάρχης κ. Σπύρου για το θέμα αυτό όσο και για τα άλλα ξεπουλήματα (Ερημίτης, λιμάνια, αεροδρόμια, απορρίμματα κλπ), ταυτίζεται με την κυβερνητική θέση. Ετοιμάζεται να υλοποιήσει τoν νέο Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού στην ΠΙΝ που δίνει πράσινο φως στο γενικό ξεπούλημα. Επισκέφθηκε την κ. Μέρκελ όχι φυσικά για να την δει αλλά μετά τις δύο επισκέψεις του επικεφαλής και Εντεταλμένου της για θέματα τεχνογνωσίας σε σχέση με την Ελλάδα κ. Φούχτελ. Η Δημοτική Αρχή Κεφαλονιάς (ΝΔ – ΑνΕλλ) – υλοποιώντας την απόφαση προηγούμενων Δημοτικών Αρχών (ΠΑΣΟΚ) για πώληση της νήσου Πεταλάς (κι αυτή ανήκει στις Εχινάδες), συνιδιοκτησία στο 15% των πρώην Δήμων Αργοστολίου και Πυλάρου, επιχαίρει ότι θα εισπράξει για τα ταμεία της περίπου 6.000.000 ευρώ!!!

Ο λαός των νησιών μας και της ΠΙΝ πρέπει να μην πέσει στην παγίδα της ανάπτυξης που προωθούν συγκυβέρνηση - τοπική διοίκηση και τρόικα, γιατί η ανάπτυξη που καθορίζεται από το κεφάλαιο δεν προωθεί τα δικά του συμφέροντα. Πρέπει να αμφισβητήσει δυναμικά μαζί με τις πρωτοπόρες λαϊκές δυνάμεις και το ταξικό κίνημα πρώτα απ' όλα την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα νησιά, τα δάση, τα βουνά τις ακτές τον αιγιαλό κ.α.. Να αμφισβητήσει και να αποτρέψει το δικαίωμα της πλουτοκρατίας να τα αγοράζει. Δεν έχει κανένα τέτοιο δικαίωμα, είναι περιουσία του λαού και πρέπει αυτά να υπηρετούν τις ανάγκες του. Αλήθεια ποιος τα αγοράζει αυτά; Ο άνεργος και ο εργαζόμενος ή τα παράσιτα που συσσώρευαν πλούτο από τον καθημαγμό της εργατικής τους δύναμης χρόνια τώρα; Η προώθηση της αντίληψης, από κυβέρνηση – τοπική διοίκηση, ότι η συνάφεια με τις δραστηριότητες των πολυεθνικών και των μεγάλων επενδυτών θα αφήσει κέρδη στις τοπικές κοινωνίες, δεν είναι απλά μια φενάκη αλλά μια σχεδιασμένη πολιτική. Ήδη, οι εργαζόμενοι και ο λαός την έχουν ζήσει στο πετσί τους, αφού όπου εγκαταστάθηκαν τέτοια συμφέροντα ντόπια η ξένα, ο ανταγωνισμός δεν επέτρεψε ούτε καν την επιβίωση των μικρών επιχειρήσεων. Αντίθετα αυτές οι πολυεθνικές επιβάλλουν αργά η γρήγορα το δικό τους «δίκαιο» στα ζητήματα της χρήσης του περιβάλλοντος, των οικονομικών δραστηριοτήτων κ.α., που θα έχουν σοβαρό αντίκτυπο στη ζωή και στις δραστηριότητες που έχει ο λαός μέχρι σήμερα π.χ. αλιεία, τουρισμό, αναψυχή, συγκοινωνίες κ.α.

Η επιχείρηση για την προσέλκυση των μονοπωλίων θα κλιμακωθεί παράλληλα με αλλεπάλληλα και χωρίς τελειωμό αντιλαϊκά μέτρα, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι στόχοι της ανταγωνιστικότητας για την κερδοφορία των καπιταλιστών. Τα συμφέροντα των εργαζομένων, γίνεται όλο και πιο φανερό, ότι δεν μπορούν να τα εγγυηθούν οι αστικές κυβερνήσεις, η τοπική διοίκηση και οι πολιτικές δυνάμεις του ευρωπαϊκού τόξου, είτε δηλώνουν μνημονιακές είτε αντιμνημονιακές, αφού υποκλίνονται στην ανταγωνιστικότητα, δηλαδή στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Αντίθετα τα μείγματα πολιτικής διαχείρισης και οι αναδιαπραγματεύσεις μνημονίων και δανειακών συμβάσεων κατατείνουν σε ένα μόνο σκοπό: Πώς και με ποια προσχήματα θα παραδώσουν στα μονοπώλια όλες τις στρατηγικές υποδομές της χώρας και του λαού. Αλήθεια οι μεγαλοστομίες του ΣΥΡΙΖΑ «να έρθουν επενδυτές και όχι πειρατές» και για «ανάπτυξη με σεβασμό στους νόμους και στο περιβάλλον», που επαναλαμβάνονται και σε σχετική ερώτηση της βουλευτού, τι σημαίνουν; Συσκοτίζουν την πραγματικότητα και καλλιεργούν αυταπάτες ότι είναι δυνατή η εφαρμογή φιλολαϊκής πολιτικής στο πλαίσιο της οικονομίας και της εξουσίας των μονοπωλίων. Κι αντίστοιχα η προσπάθεια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με αφορμή της Οξειά, να εμφανίσει ένα τρίτο (συμβιβαστικό και ενδιάμεσο) δρόμο ανάμεσα στην επανάσταση και τη μεταρρύθμιση σημαίνει να ριχθεί νερό στο μύλο της νέας σοσιαλδημοκρατίας.

Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα έχουν χρέος να αντιταχθούν στην υλοποίηση των σχεδιασμών για το ξεπούλημα του φυσικού και ενεργειακού πλούτου και των υποδομών της περιφέρειας Ι. Νησιών και της χώρας στους επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτό είναι ζήτημα στρατηγικής σημασίας για το λαό. Μπροστά σε αυτή την προοπτική, σήμερα είναι πρόταση επείγουσας ανάγκης η πρόταση της Κ.Ε. του ΚΚΕ που αναφέρει ότι: «η συγκρότηση της κοινωνικής συμμαχίας για την εργατική – λαϊκή εξουσία, αποδεικνύεται μονόδρομος για να υπάρξει αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας προς όφελος του λαού, αλλά και για την διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της ειρήνης».

Mαντζουράτος Δημήτρης
Μέλος της Ν.Ε. Κεφαλονιάς – Ιθάκης του ΚΚΕ και εκλεγμένος Περιφερειακός Σύμβουλος στην ΠΙΝ