Ως γνωστόν, το λάδι είναι ευαίσθητο προϊόν . Το χαρακτηριστικό του άρωμα, γεύση και χρώμα και ορισμένες φυσικο-χημικές σταθερές του απαιτούν μεγάλη προσοχή στην αποθήκευση και στη διαχείρισή του. Κι αυτό αφορά τα μέσα αποθήκευσης, τις περιβαλλοντικές συνθήκες και την μεταχείριση του.

Το νέο λάδι που παραλαμβάνεται από το ελαιοτριβείο δεν είναι ακόμη βρώσιμο. Οι επεξεργασίες του ελαιόκαρπου παράγουν από τις κυτταρίνες της σάρκας του πολύ μικρά σωματίδια που παραμένουν στο λάδι υπό μορφή αιωρήματος.

Γι αυτό η πρώτη αποθήκευση θα ήταν καλό να γίνεται σε κυλινδρικά, από ανοξείδωτο ατσάλι, δοχεία με ανεστραμμένο κωνικό πάτο και με κατάλληλη στρόφιγγα τοποθετημένη πάνω από την βάση του κώνου για την μετάγγιση του λαδιού τουλάχιστον μετά από 15 μέρες και την απομάκρυνση της μούργας. Η παραμονή της μούργας μαζί με το λάδι και η ζύμωση των φυτικών υγρών που πραγματοποιείται, μπορεί να δώσει δυσοσμίες στο λάδι.

Στο χώρο αποθήκευσης του λαδιού δεν πρέπει να συνυπάρχουν ξύλα, κάρβουνα, κρεμμύδια, σκόρδα, πατάτες και άλλα αρωματικά προϊόντα, κοπριές ζώων, πετρέλαια και άλλα χημικά προϊόντα ακόμη και υπολείμματα λαδιού στο δάπεδο ή στους τοίχους γιατί ταγκίζουν και δίνουν κακοσμίες αποτελώντας πηγή μόλυνσης.

Ο χώρος λοιπόν πρέπει να είναι καθαρός και φρέσκος με την θερμοκρασία να κυμαίνεται ανάμεσα 10 έως 17 βαθμούς Κελσίου.

Οφείλουμε να θυμόμαστε ότι, το λάδι που πωλείται από τον παραγωγό στην κατανάλωση προορίζεται στον απαιτητικό αγοραστή, λάτρη της ποιότητας.

Γι’ αυτό η αποθήκευση, η συντήρηση και γενικά η μεταχείριση του λαδιού, ιδιαίτερα εάν έχει μια ονομασία προέλευσης, πρέπει να εξασφαλίζουν αναλλοίωτη την αρχική ποιότητα του λαδιού και να εγγυώνται το σεβασμό όλων των κανόνων υγιεινής.

Δρ. Σ. Α. Θεοτοκάτος