Εσύ φταις εσύ. Εσείς όλοι οι καλοπροαίρετοι, οι καλοχορτασμένοι, οι αδιάφοροι.  εγώ σε ήθελα να πεινάς να χεις παιδιά και να πεινούν, να κρυώνεις να κρυώνουν να θες να δουλέψεις  και να μην σου δίνουν δουλεία. Όχι να μου σεργιανίζεις από πολιτεία σε πολιτεία , να χάσκεις στα μουσεία και στις παλαιές εκκλησίες  και να κλαις  κοιτάζοντας τα άστρα, γιατί σου φαίνονται πολύ όμορφα η πολύ φοβερά.  Μα χαμήλωσε τα μάτια σου κακομοίρη , κοίταξε   τα  πόδια  σου  ένα παιδί   πεθαίνει.

     Εσύ λοιπόν φταις γιατί κάθε τέσσερα χρόνια επαναλαμβάνεις το ίδιο λάθος,    ενέχεσαι τα ψέματα και την υποκρισία,    επιλέγεις τα ίδια  πρόσωπα και την ίδια  πολιτική,    διαλέγεις πρόσωπα να σε  εκπροσωπήσουν όχι φυσικά καλύτερα σου,  εξακολουθείς να παρακολουθείς  τα παραμύθια που σου αραδιάζουν τα Μ.Μ.Ε. χωρίς να  αντιδράς.                          

      Τι περιμένεις λοιπόν  όταν η  χώρα σου συνεχίζει να μη   παράγει  το παραμικρό  γιατί  δεν  συμφέρει η παραγωγή αλλά  η εισαγωγή. Τι περιμένεις  λοιπόν   όταν  οι δημόσιες υπηρεσίες  της χώρα σου δεν σε υπηρετούν αλλά ενδιαφέρονται μόνο  για την εξασφάλιση των υπαλλήλων τους.  Όταν η εκπαίδευση δεν εκπαιδεύει, αλλά  παράγει ανάπηρη γνώση. Όταν η φοροδιαφυγή παραμένει ανεξέλεκτη.   Όταν  συνεχίζεις  να  είσαι  έρμαιο του καταναλωτισμού.  Όταν η οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση δεν βασίζεται σε σχεδιασμό  με στόχο  και όραμα,  αλλά σε   δραστηριότητες μη παραγωγικές. Όταν η εξωτερική πολιτική παραμένει  ανύπαρκτη. Όταν αρνείσαι τον πολιτισμό,  τα  μουσεία,  την ιστορία σου και ασχολιέσαι με  φιέστες  και  κατοικίδια.

     Όταν στην  χώρα  σου που  την δεκαετία του ’70 άρχισε η  ραγδαία ανάπτυξη της εμπορικής   ναυτιλίας   με  εκατοντάδες χιλιάδες  έλληνες  ναυτικούς, με εγκατάστασης ναυτιλιακών δραστηριοτήτων  , με  εφοπλιστές  να   επενδύουν σε πολλούς  τομείς,  με   αναβάθμιση της  ποιότητας  ναυτικής εκπαίδευσης,   με  συνάλλαγμα  που  στήριζε  την οικονομία  της   χώρα σου,  εσύ  επέλεγες  πολιτικούς που   δεν μπόρεσαν  να  εντάξουν  τον  ναυτιλιακό  τομέα στην αναπτυξιακή  πολιτική    και άρχισαν  τον  λαϊκισμό    εξαφανίζοντας  τους  κανόνες της  λειτουργίας και  της  δημιουργίας  με τα γνωστά σε όλους   αποτελέσματα.

Έχουμε γη και πατρίδα   όταν έχουμε πλοία και θάλασσα.   Ηρόδοτος

    Μα το βασικότερο ήταν και εξακολουθεί και παραμένει ο στόχος της κτηνώδης απαίτησης της ατομικής εξασφάλισης στο δημόσιο, που διέλυσε την αγροτική και επενδυτική  οικονομία  και στέρησε  το ερέθισμα  της  προσωπικής  δημιουργίας.

   Ο τόπος  λοιπόν  διαλύεται  καταρρέει  και εμείς δεν έχουμε δυνάμεις να αντιδράσουμε και να αντισταθούμε  στην  κατάρρευση.

Οι εκλογές  έρχονται και παρέρχονται και δεν αφήνουν πίσω τους  καμένη γη,  αλλά καμένες ψυχές.

 Προοπτικές ανάκαμψης;   Μα  είναι  αστείο  να  προσφέρεται  αυτή  η  λέξη.  

Ας αποφασίσουμε λοιπόν  την ψήφο μας με σκέψη και περισυλλογή μόνοι ανέκφραστοι  μήπως γίνει  έκρηξη  κοινωνικής   δυναμικής.    Η μοίρα μας   βρίσκεται  στα χέρια  μας .

Τελικά   καταλαβαίνω    ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ…..  ΕΣΥ.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ   ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ    κάτοικος   πόρου